24.12.10
Nativity in Debt
* loosely based on the Story of the Nativity, by some british wankers.
διαβάζεται παράλληλα, απλά πατήστε τα links
περίπου 200 χρόνια πριν, σε μια γωνιά της Ανατολής ζούσε ένας λαός που τους λέγανε Ρωμιούς. Άγγελος Κυρίου τους μήνυσε ότι θα γίνουν χώρα μεγάλη και σπουδαία, και από τη χώρα αυτή θα γεννηθεί μια ξεχωριστή κυβέρνηση που θα οδηγήσει στο σοσιαλιστικό παράδεισο και Προεδρεύσει και της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Σύντομα αφού οι Ρωμιοί φτιάξανε χώρα, ξεκίνησαν το μεγάλο τους ταξίδι προς τη Δύση, που τους είχαν κάνει ανθρώπους πολλά πολλά χρόνια πριν κάποιοι άνθρωποι που μιλούσαν την ίδια γλώσσα, αλλά όπως τη μιλάνε κάτι ξανθόψειρες σπυριάρηδες καθηγητές στα πανεπιστήμια της Ολλανδίας. Έπρεπε να φτάσουν πάλι στη Δύση για να πληρώσουν φόρους, αλλά δεν το ήξεραν ακόμη. Ανέβηκαν στους γαϊδάρους τους και βγήκαν στο σεργιάνι ανάμεσα στις ατμομηχανές και τα εργοστάσια.
Φτάνοντας μετά από μεγάλο και δύσκολο ταξίδι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, βρήκαν και άλλους πολλούς λαούς που είχαν μαζευτεί να πληρώνουν φόρους και μπόνους στους τραπεζίτες και όπλα στους νέους Ρωμαίους, και είχαν πιάσει και όλες τις καλές θέσεις. Τελικά, κάποιοι επίτροποι τους είπαν ότι είχαν μία μικρή γωνίτσα και για τους Έλληνες, να σερβίρουν κρασί και μπριζόλες στους Ρωμαίους, να σκουπίζουν τα μαρμάρινα πατώματα από τα ξερατά και άμα ξέρουν και καμιά γλώσσα παραπάνω να κάνουν και τους γραφιάδες.
Λίγα χρόνια και κάτι (μ)πόνους μετά, η Ελλαδίτσα γέννησε Την Κυβέρνηση Του ΓΑΠ. Με τη γέννησή της, η Νέα Κυβέρνηση τους είπε ότι δεν είναι άξιοι για κουστούμια, γραβάτες, αμάξια και σπίτια, και τους έστρωσε αχυρένιο στρώμα για να ξαπλώσουνε.
Εν τω μεταξύ, οι Έλληνες γιδοβοσκοί-μανατζαραίοι, γιδοβοσκοί-δημόσιοι υπάλληλοι, γιδοβοσκοί-δάσκαλοι, γιδοβοσκοί-καλλιτέχνες, γιδοβοσκοί μικρομεσαίοι-επιχειρηματίες και γιδοβοσκοί-γιδοβοσκοί (που είχαν μείνει λίγοι σαν τις μονάχους-μονάχους) βοσκούσαν χαλαρά τα πρόβατα. Ο ΓΑΠ εμφανίστηκε και τους είπε να μη φοβούνται, γιατί έχει καλά νέα, και πως η κυβέρνηση του αυτονόητου (όπως λέμε αυτο-άνοσου) θα τους σώσει από τη μιζέρια τους και από τα προβλήματα (που μέχρι τότε δεν τους είχε πει κανείς ότι έχουν).
Οι γιδοβοσκοί δεν πολυψήθηκαν, αλλά μετά βγήκαν τα ΜΑΤ στις πλαγιές και τους μαυρίσαν τα τομάρια στο ξύλο, και βγήκαν τα media στις πλατείες των μικρών χωριών και τους είπαν ότι άμα δεν προσκυνήσουν τη νέα κυβέρνηση μαύρο φίδι που τους έφαγε, και κατέβηκαν με τα πολλά να προσκυνήσουνε και να δώσουν ό,τι είχανε και δεν είχανε. Τέτοια γίδια που ήτανε...
Μακριά στη Δύση, σοφοί είδαν τα καινούρια λαμπερά spreads που είχαν φτάσει στον ουρανό. Αυτοί οι σοφοί μελετούσαν Την Αγορά και κατάλαβαν ότι αυτά τα spreads ήταν κάτι πολύ σπουδαίο. Μελέτησαν τους πάπυρούς τους (που τους είχαν γράψει οι ίδιοι) όπου έλεγε ότι όταν τα spreads φτάνουν τόσο ψηλά, γεννιέται μια σπουδαία ευκαιρία.
Οι τρεις σοφοί, η ΕΕ, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ, πήγαν να δουν αυτοπροσώπως να δούνε αυτή τη νέα κυβέρνηση. Έφτασαν και έβαλαν να τους προσκυνήσει την κυβέρνηση (πρόθυμα) και τους έλληνες γιδοβοσκούς (που ενίοτε χαζοκλώτσαγαν σαν τα γίδια τους).
Με τη σπουδαιότητα και τη δύναμη που είχαν οι σοφοί μπροστά σε γίδια και γιδοβοσκούς, τους απέσπασαν δώρα: ΔΕΚΟ, συντάξεις και ευρώ. Οι πιο ξύπνιοι από τους βοσκούς την είχαν μυριστεί τη φάση, και παράτησαν το Σοσιαλισμό και το ελληνικό μαντρί τους και στείλανε τα γίδια και τα στολίδια τους στο εξωτερικό αντί να κάτσουν να τους τα φάνε.
και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς τον ήπιαμε...
Καλά Χριστούγεννα!
διαβάζεται παράλληλα, απλά πατήστε τα links
περίπου 200 χρόνια πριν, σε μια γωνιά της Ανατολής ζούσε ένας λαός που τους λέγανε Ρωμιούς. Άγγελος Κυρίου τους μήνυσε ότι θα γίνουν χώρα μεγάλη και σπουδαία, και από τη χώρα αυτή θα γεννηθεί μια ξεχωριστή κυβέρνηση που θα οδηγήσει στο σοσιαλιστικό παράδεισο και Προεδρεύσει και της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Σύντομα αφού οι Ρωμιοί φτιάξανε χώρα, ξεκίνησαν το μεγάλο τους ταξίδι προς τη Δύση, που τους είχαν κάνει ανθρώπους πολλά πολλά χρόνια πριν κάποιοι άνθρωποι που μιλούσαν την ίδια γλώσσα, αλλά όπως τη μιλάνε κάτι ξανθόψειρες σπυριάρηδες καθηγητές στα πανεπιστήμια της Ολλανδίας. Έπρεπε να φτάσουν πάλι στη Δύση για να πληρώσουν φόρους, αλλά δεν το ήξεραν ακόμη. Ανέβηκαν στους γαϊδάρους τους και βγήκαν στο σεργιάνι ανάμεσα στις ατμομηχανές και τα εργοστάσια.
Φτάνοντας μετά από μεγάλο και δύσκολο ταξίδι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, βρήκαν και άλλους πολλούς λαούς που είχαν μαζευτεί να πληρώνουν φόρους και μπόνους στους τραπεζίτες και όπλα στους νέους Ρωμαίους, και είχαν πιάσει και όλες τις καλές θέσεις. Τελικά, κάποιοι επίτροποι τους είπαν ότι είχαν μία μικρή γωνίτσα και για τους Έλληνες, να σερβίρουν κρασί και μπριζόλες στους Ρωμαίους, να σκουπίζουν τα μαρμάρινα πατώματα από τα ξερατά και άμα ξέρουν και καμιά γλώσσα παραπάνω να κάνουν και τους γραφιάδες.
Λίγα χρόνια και κάτι (μ)πόνους μετά, η Ελλαδίτσα γέννησε Την Κυβέρνηση Του ΓΑΠ. Με τη γέννησή της, η Νέα Κυβέρνηση τους είπε ότι δεν είναι άξιοι για κουστούμια, γραβάτες, αμάξια και σπίτια, και τους έστρωσε αχυρένιο στρώμα για να ξαπλώσουνε.
Εν τω μεταξύ, οι Έλληνες γιδοβοσκοί-μανατζαραίοι, γιδοβοσκοί-δημόσιοι υπάλληλοι, γιδοβοσκοί-δάσκαλοι, γιδοβοσκοί-καλλιτέχνες, γιδοβοσκοί μικρομεσαίοι-επιχειρηματίες και γιδοβοσκοί-γιδοβοσκοί (που είχαν μείνει λίγοι σαν τις μονάχους-μονάχους) βοσκούσαν χαλαρά τα πρόβατα. Ο ΓΑΠ εμφανίστηκε και τους είπε να μη φοβούνται, γιατί έχει καλά νέα, και πως η κυβέρνηση του αυτονόητου (όπως λέμε αυτο-άνοσου) θα τους σώσει από τη μιζέρια τους και από τα προβλήματα (που μέχρι τότε δεν τους είχε πει κανείς ότι έχουν).
Οι γιδοβοσκοί δεν πολυψήθηκαν, αλλά μετά βγήκαν τα ΜΑΤ στις πλαγιές και τους μαυρίσαν τα τομάρια στο ξύλο, και βγήκαν τα media στις πλατείες των μικρών χωριών και τους είπαν ότι άμα δεν προσκυνήσουν τη νέα κυβέρνηση μαύρο φίδι που τους έφαγε, και κατέβηκαν με τα πολλά να προσκυνήσουνε και να δώσουν ό,τι είχανε και δεν είχανε. Τέτοια γίδια που ήτανε...
Μακριά στη Δύση, σοφοί είδαν τα καινούρια λαμπερά spreads που είχαν φτάσει στον ουρανό. Αυτοί οι σοφοί μελετούσαν Την Αγορά και κατάλαβαν ότι αυτά τα spreads ήταν κάτι πολύ σπουδαίο. Μελέτησαν τους πάπυρούς τους (που τους είχαν γράψει οι ίδιοι) όπου έλεγε ότι όταν τα spreads φτάνουν τόσο ψηλά, γεννιέται μια σπουδαία ευκαιρία.
Οι τρεις σοφοί, η ΕΕ, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ, πήγαν να δουν αυτοπροσώπως να δούνε αυτή τη νέα κυβέρνηση. Έφτασαν και έβαλαν να τους προσκυνήσει την κυβέρνηση (πρόθυμα) και τους έλληνες γιδοβοσκούς (που ενίοτε χαζοκλώτσαγαν σαν τα γίδια τους).
Με τη σπουδαιότητα και τη δύναμη που είχαν οι σοφοί μπροστά σε γίδια και γιδοβοσκούς, τους απέσπασαν δώρα: ΔΕΚΟ, συντάξεις και ευρώ. Οι πιο ξύπνιοι από τους βοσκούς την είχαν μυριστεί τη φάση, και παράτησαν το Σοσιαλισμό και το ελληνικό μαντρί τους και στείλανε τα γίδια και τα στολίδια τους στο εξωτερικό αντί να κάτσουν να τους τα φάνε.
και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς τον ήπιαμε...
Καλά Χριστούγεννα!
21.12.10
νυχτερίδες και αράχνες
παναγία μου, έχει πιάσει μούχλα εδώ μέσα. Ζητώ συγγνώμη από το πολυπληθές πιστό κοινό μου που έμεινε χωρίς νόημα στη ζωή του και παρέα για το τσιγαρλίκι του τόσο καιρό, happy people have no stories που έλεγαν και οι Therapy. Ελπίζω το νέο πακέτο που τρώει η προσφιλής Ιρλανδία τους να σταθεί λαμπρή πηγή έμπνευσης γιατί τώρα τελευταία μας έχουν χορτάσει φόλα οι Ιρλανδοί γαμώ τους U2 μου μέσα.
Big thing της επικαιρότητας, καυτό θέμα συζήτησης σε κάθε γραφείο, κάθε σπίτι, γιάφκα, αγωνιστικό τραπέζωμα, ουρά τράπεζας, 15ωρου στησίματος στις στάσεις των λεωφορείων, focal point για διαλογιζόμενους και αντικείμενο ζωηρού μονολόγου για ακρίτες περιπτεράδες σε ερημικές συνοικίες, οι διακοπές.
Πέρισυ τις πέρασα, κατά τα αρχαία ήθη και έθιμα του νεοέλληνα, σε κάποια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Συγκεκριμένα, στην Αθήνα. Κάτι Ζυρίχες, Βρυξέλλες και Τουρκού (πρωτεύουσα της περιοχής Varsinais-Suomi) που είχαν πάει διάφοροι γνωστοί, ήταν μαλακίες έμαθα. Ούτε να καπνίσεις μπορούσες, μπάχαλα δεν είχανε, η τηλεόραση έπαιζε σε περίεργες νεόκοπες ινδοευρωπαϊκές γλωσσολογικές αιρέσεις (με εξαίρεση το Τουρκού όπου μπορείς να ακούσεις και ουραλικές), και το βασικότερο ίσως, δεν είχε διαφημίσεις του Jumbo στο ραδιόφωνο. Άντε να κάνεις γιορτές έτσι... τέλος πάντων, πρέπει να επιστρέφουμε στους ευρωπαίους τα λεφτά που μας δανείζουμνε και, όσο και να εισάγουμε από αυτούς τα πάντα εκτός από αρχαιοελληνικά σουβενίρ που τα αγοράζουμε από τους κινέζους, άλλο κιμπαριλίκι να πας να τους τα δώσεις αυτοπροσώπως.
Φέτος την έχω δει πιο μποέμ και περιπετειώδης, και αποφάσισα να περάσω τις γιορτές σε μία τριτοκοσμική πρωτεύουσα.
Την Αθήνα. Αυτή η μεταποικιακή σήψη μου κάνει γαμάτο κοντράστ με το εορταστικό κλίμα. Σκουπιδαριό ξέχειλο, μάννα για τα διαρκώς πληθαίνοντα παρεάκια εξερευνητών του δύσοσμου ιζήματος της σύγχρονης ανθρώπινης ύπαρξης, ταλαιπωρημένες μάζες που δεν αυτοκτονούν κυρίως γιατί δεν τους έψησαν ακόμη από την τηλεόραση ότι είναι τρέντυ, πεθαμένα φανάρια σε αφύλακτες διασταυρώσεις, διακοσμημένες από τροχονόμους με μία βρώμικη μασχάλη και μία συνεχώς αεριζόμενη από αφηρημάδα ή σαδισμό, ή απλά σάστισμα μπροστά σε υπηρεσιακή δραστηριότητα που δεν περιλαμβάνει σωματικη διαλεκτική με τους συνδαιτημόνες του Θόδωρα στο μεγάλο φαγοπότι των Ντάμπλ Όουζ.
Δεν χάνεται.
Άσε που οι Ευρωπαίοι τα παίξανε από το χιόνι και κάνανε τα αεροδρόμιά τους χιονοδρομικά. Αν θέλετε να περάσετε τις διακοπές έξω, ζητήστε από τον Αη-Βασίλη lift με το έλκηθρο. Το καλό είναι ότι απάξ και φτάσετε, μπορείτε να ελπίζετε ότι θα αποκλειστείτε και οι εορταστικές σας διακοπές θα γίνουν μηνιαίες.
Αμήν.
Big thing της επικαιρότητας, καυτό θέμα συζήτησης σε κάθε γραφείο, κάθε σπίτι, γιάφκα, αγωνιστικό τραπέζωμα, ουρά τράπεζας, 15ωρου στησίματος στις στάσεις των λεωφορείων, focal point για διαλογιζόμενους και αντικείμενο ζωηρού μονολόγου για ακρίτες περιπτεράδες σε ερημικές συνοικίες, οι διακοπές.
Πέρισυ τις πέρασα, κατά τα αρχαία ήθη και έθιμα του νεοέλληνα, σε κάποια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Συγκεκριμένα, στην Αθήνα. Κάτι Ζυρίχες, Βρυξέλλες και Τουρκού (πρωτεύουσα της περιοχής Varsinais-Suomi) που είχαν πάει διάφοροι γνωστοί, ήταν μαλακίες έμαθα. Ούτε να καπνίσεις μπορούσες, μπάχαλα δεν είχανε, η τηλεόραση έπαιζε σε περίεργες νεόκοπες ινδοευρωπαϊκές γλωσσολογικές αιρέσεις (με εξαίρεση το Τουρκού όπου μπορείς να ακούσεις και ουραλικές), και το βασικότερο ίσως, δεν είχε διαφημίσεις του Jumbo στο ραδιόφωνο. Άντε να κάνεις γιορτές έτσι... τέλος πάντων, πρέπει να επιστρέφουμε στους ευρωπαίους τα λεφτά που μας δανείζουμνε και, όσο και να εισάγουμε από αυτούς τα πάντα εκτός από αρχαιοελληνικά σουβενίρ που τα αγοράζουμε από τους κινέζους, άλλο κιμπαριλίκι να πας να τους τα δώσεις αυτοπροσώπως.
Φέτος την έχω δει πιο μποέμ και περιπετειώδης, και αποφάσισα να περάσω τις γιορτές σε μία τριτοκοσμική πρωτεύουσα.
Την Αθήνα. Αυτή η μεταποικιακή σήψη μου κάνει γαμάτο κοντράστ με το εορταστικό κλίμα. Σκουπιδαριό ξέχειλο, μάννα για τα διαρκώς πληθαίνοντα παρεάκια εξερευνητών του δύσοσμου ιζήματος της σύγχρονης ανθρώπινης ύπαρξης, ταλαιπωρημένες μάζες που δεν αυτοκτονούν κυρίως γιατί δεν τους έψησαν ακόμη από την τηλεόραση ότι είναι τρέντυ, πεθαμένα φανάρια σε αφύλακτες διασταυρώσεις, διακοσμημένες από τροχονόμους με μία βρώμικη μασχάλη και μία συνεχώς αεριζόμενη από αφηρημάδα ή σαδισμό, ή απλά σάστισμα μπροστά σε υπηρεσιακή δραστηριότητα που δεν περιλαμβάνει σωματικη διαλεκτική με τους συνδαιτημόνες του Θόδωρα στο μεγάλο φαγοπότι των Ντάμπλ Όουζ.
Δεν χάνεται.
Άσε που οι Ευρωπαίοι τα παίξανε από το χιόνι και κάνανε τα αεροδρόμιά τους χιονοδρομικά. Αν θέλετε να περάσετε τις διακοπές έξω, ζητήστε από τον Αη-Βασίλη lift με το έλκηθρο. Το καλό είναι ότι απάξ και φτάσετε, μπορείτε να ελπίζετε ότι θα αποκλειστείτε και οι εορταστικές σας διακοπές θα γίνουν μηνιαίες.
Αμήν.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)