ινσέψιον κι έτσι

πριν καμιά βδομάδα που με έπαιρνε συνέντευξη στον ύπνο μου η Jessica Alba για μια διεθνή λογοτεχνική επιθεώρηση

(ήταν από αυτά τα dream-within-a-dream sequences όπου πουλάω AK-47 χωρίς μεσάζοντες στη λαϊκή της Φιλοθέης ανάμεσα στον πάγκο που το ΚΚΕ πουλάει ιδεολογική καθαρότητα και τον άλλο που ο Παπακωνσταντίνου πουλάει πετρέλαιο Κρήτης έξτρα παρθένο οξύτητας 5.5% κυμαινόμενης και σκάει ένα πούλμαν οπλίτισσες του Κινέζικου Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, προσπερνάν αβλεπί τους εμβρόντητους συντρόφους και τον ανακουφισμένο και ελαφρώς ερεθισμένο υποφαινόμενο για να παν καρφί να αρχίζουν τα high five και τα αλισβερίσια με τον λίδγα. αυτός λέει με νόημα στους δύο τενεκέδες αυτός δώρο, δείχνοντας εμένα, και τότε σηκώνομαι ιδρωμένος στο κρεββάτι-τραμπολίνο μου  που με πετάει τόσο ψηλά που έι! βλέπω το σπίτι μου από εδώ! και το πατρικό μου! και το κινητό που έχασα πρόπερσι στην Εύβοια! και έναν βορειοκορεάτικο πύραυλο που ΜΠΑΜ! και ξυπνάω στην πολυθρόνα μου με ένα εξαιρετικό malt στο ένα χέρι και ένα πούρο στο άλλο ενώ με το άλλο χαϊδεύω τον κοπρίτη ελληνικό ποιμενικό που μάζεψα στο μοναστηράκι να παίζει με ένα μπουκάλι ελπίδα (παρένθεση σε παρένθεση το τραβάω, αλλά το τράβηξα ήδη από τα μαλλιά με το ποιητικό μου παραστράτημα με την ελπίδα που ήταν απλά αφορμή να βάλω ένα κομμάτι)



και μπροστά μου η Jessica φοράει σέξυ λεπτά γυαλία διανόηση και έτσι και μολύβι στα μαλλιά )

και φτάνει στην κλασσική ερώτηση "ποιο κείμενο διαβάσατε τελευταία που θα θέλατε να το είχατε γράψει εσείς;" ενώ αλλάζει σταυροπόδι και ο σκύλος φεύγει αλυχτώντας μαζί με το ψεύτικο τρίτο χέρι μου προς το ζωγραφιστό τζάκι.

"Αυτό" απαντάω

επαναπροσδιορισμός του κοινωνικά αποδεκτού

μεσημέρι Παρασκευής στην Αθήνα.

τα Εξάρχεια αποκλεισμένα με κόκκινη ταινία και διάσπαρτες διμοιρίες ΜΑΤ. "κάνουμε σκούπα" όπως το χαρακτήρισε όργανο. *

δύο στενά παρακάτω, τρία ζάκια σουτάρουν αραχτά μπροστά σε βιτρίνα.

το κράτος επαναπροσδιορίζει το κοινωνικά αποδεκτό.
(στο κάτω κάτω τα πρεζάκια στηρίζουν πλήρως την κυβερνητική γραμμή "Ολα για τις δόσεις")


*: ναι, σκούπες δε γίνονται πλέον μόνο εναντίον μαύρων ;) ετοιμαστείτε να νιώσετε σκουπίδια. 

έχει λίπος ακόμη η επαρχία

Η φράση των ημερών, απόφθεγμα επιτυχημένου μηχανικού με ειδικότητα στην εργολαβική χοληστερίνη.
Αλλάξτε context και σκεφτείτε να το λέει ο Βενιζέλος.Ακούγεται πια σαν οργισμένη απειλή. κάνατε πάσχα πάλι κουφάλες; και κοκορέτσι και ζώο; και έχετε το θράσος και κλαίγεστε; κανονικά έπρεπε να βάζετε τον κλήρο να δείτε ποιος ποιος ποιος θα σουβλιστεί. Σαφές προβάδισμα στα ζυγούρια μέχρι 25-30 ετών που δεν υπάρχει περίπτωση να συνεισφέρουν αλλιώς στο οικογενειακό τραπέζι. ο παππούς βάζει τις αλοιφές από τη σύνταξη και του μένουν και ρέστα για εφημερίδα.

άλλοι καριόληδες έχουν εξοχικά, άλλοι πηγαίνουν με πάνω από 140 στην Εθνική, άλλοι πήγαν διακοπές σε ενοικιαζόμενα

να σημειώσω εδώ ότι πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό είδα μπάτσους με ραντάρ στην Εθνική. Στα 150 ακινητοποιούσαν το όχημα με κρότου λάμψης και καπνογόνα και υπέβαλαν τον οδηγό σε επιτόπια δήλωση πόθεν έσχες. Από τα 220 και πάνω η διέλευση είναι ελεύθερη.

για όλα τα παραπάνω αίσχη πρέπει να νιώθουμε συντριβή και ενοχές, γιατί έτσι θα νιώθουμε καλύτερα όταν μας τα πάρουνε. Γιατί θα τα πάρουνε. Του χρόνου του Πάσχα και το τελευταίο παιδάκι πρέπει να κλαίει σα να είδε το alien να πετάγεται σκίζοντας το θώρακα από το τρισχαριτωμένο τρεμάμενο τυφλό γατάκι που μόλις έσωσε από τις ρόδες διερχόμενου τσετσένου δελτά.

Οι καφετέριες τραβάνε ζόρια από φέτο, να το πούμε αυτό. Χαρακτηριστικό ότι οι μισές δεν έκαναν καν ανακαίνιση από τα Χριστούγεννα. Άκουσα μέχρι και φήμες ότι εξαφανίζεται το σαλαμοκάσερο, η γεμιστή ελιά και το πατέ ελιάς από το συνοδευτικό μπύρας. Είναι φανερό ότι μας χτυπάνε στον πυρήνα της εθνικής μας ταυτότητας. Αλλά ας μην τα λέω εγώ, ας μιλήσει η ιστορία

« Όσο η Ελλάδα διατηρεί τη φουστανέλλα, τα περίπτερα που έχουν τα πάντα, τους δικούς της πλούσιους μεζέδες, όσο την αφήνουμε  να……στέλνει συμμετοχές στη Eurovision, να τυλίγει εντόσθια σε έντερα και να χορεύει με δανεικά δωδεκάποντα σε τραπέζια πληρώνοντας με τα λεφτά για τα κοινόχρηστα μεθανόλη για 140 ευρώ το μπουκάλι, όσο λαοί σαν τους Έλληνες παίζουν κίνο, παπά, μπουρλότ ή και on line casino με το ένα χέρι και το πουλί τους με το άλλο, θα αποτελούν ανυπέρβλητο εμπόδιο στον δρόμο μας, στον δρόμο της παγκοσμιοποίησης και της κυριαρχίας του κεφαλαίου και του κόσμου γενικότερα »

Είναι λεβέντης ο Έλληνας. Όταν μια φίλη αμόλησε στο θειο της το μπανάλ πλέον "άντε να φάμε το αρνί φέτος έχουμε ακόμα", ο σκληροτράχηλος ακρίτας απάντησε παλικαρίσσα "του χρόνου θα έχουμε δύο!". Ο λαός ξέρει ρε.

πάντως just in case... για να παραφράσω γνωστό ποκερικό απόφθεγμα, "όταν δε βλέπεις το αρνί στη σούβλα, το αρνί στη σούβλα είσαι εσύ"