οκ, περίπου...
Έχουν περάσει και τα 40 του Πασόκ και εγώ δεν έχω πάρει ακόμη τις διακοπές μου. Όλα μια ιδέα είναι πάντως.
Βάλε όπου ιστιοφόρο γαλέρα. Όπου σεζ λονγκ, βολικούς ξύλινους πάγκους με καλή παρέα που δε σε αφήνει για να κυνηγήσει την πρώτη φοιτήτρια ή τουρίστρια που περνάει σε ακτίνα "αν έπινα άλλον ένα μπάφο δεν τραβιόμουνα". Όπου χαϊμαλί στον αστράγαλο (true story), heavy metal χαϊμαλί στον αστράγαλο. Όπου μούσια, well, μούσια
there you have it
χωρίς να θέλω να υποτιμήσω φίλους και συναδέλφους που πέρασαν σκληρά στήνοντας μπαφοβολταϊκά πάρκα στη Γαύδο, ξενυχτώντας απλήρωτοι σε πανηγύρια στην Ικαρία, γδέρνοντας τα πόδια τους σε φαράγγια και τα αρχίδια τους σε αιώρες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του Αιγαίου and beyond, εγώ ήμουν εδώ, κοιτάζοντας μία φωτογραφία από ανεμοδαρμένα αλμυρίκια που έχω κολλήσει στο air condition. Έκανα βουτιές σε ιδρώτα, με την αλμύρα να ενισχύει πάντως την ψευδαίσθηση της θάλασσας -kudos mother nature- και μαύριζα με το πούρο αθηναϊκό καυσαέριο.
Επιστρέφω όμως σε αυτό το σημείο από αυτό το σύντομο ταξιδάκι αυτολύπησης γιατί δε μου βγαίνουν οι μέρες, και ρίχνω μια θαραλλέα ματιά στους 3 μήνες που πέρασαν για να πάρω φόρα για τις διακοπές μου που επιτέλους έρχονται. Τελικά τα πράγματα δεν ήταν και τόσο άσχημα...
Ράχες
Βωβούσα
Κουφονήσια
Αυλωνάρι
Ακροκόρινθος / Ηραίο
Κρήτη
Ζήρεια
and the winner is...
Έχουν περάσει και τα 40 του Πασόκ και εγώ δεν έχω πάρει ακόμη τις διακοπές μου. Όλα μια ιδέα είναι πάντως.
Βάλε όπου ιστιοφόρο γαλέρα. Όπου σεζ λονγκ, βολικούς ξύλινους πάγκους με καλή παρέα που δε σε αφήνει για να κυνηγήσει την πρώτη φοιτήτρια ή τουρίστρια που περνάει σε ακτίνα "αν έπινα άλλον ένα μπάφο δεν τραβιόμουνα". Όπου χαϊμαλί στον αστράγαλο (true story), heavy metal χαϊμαλί στον αστράγαλο. Όπου μούσια, well, μούσια
there you have it
χωρίς να θέλω να υποτιμήσω φίλους και συναδέλφους που πέρασαν σκληρά στήνοντας μπαφοβολταϊκά πάρκα στη Γαύδο, ξενυχτώντας απλήρωτοι σε πανηγύρια στην Ικαρία, γδέρνοντας τα πόδια τους σε φαράγγια και τα αρχίδια τους σε αιώρες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του Αιγαίου and beyond, εγώ ήμουν εδώ, κοιτάζοντας μία φωτογραφία από ανεμοδαρμένα αλμυρίκια που έχω κολλήσει στο air condition. Έκανα βουτιές σε ιδρώτα, με την αλμύρα να ενισχύει πάντως την ψευδαίσθηση της θάλασσας -kudos mother nature- και μαύριζα με το πούρο αθηναϊκό καυσαέριο.
Επιστρέφω όμως σε αυτό το σημείο από αυτό το σύντομο ταξιδάκι αυτολύπησης γιατί δε μου βγαίνουν οι μέρες, και ρίχνω μια θαραλλέα ματιά στους 3 μήνες που πέρασαν για να πάρω φόρα για τις διακοπές μου που επιτέλους έρχονται. Τελικά τα πράγματα δεν ήταν και τόσο άσχημα...
Ράχες
Βωβούσα
Κουφονήσια
Αυλωνάρι
<φωτιογραφία αρχείου>
Ακροκόρινθος / Ηραίο
Κρήτη
Δεν έχω
Τις ήπια
Αθηνάρα
