την πηδήξαμε και φέτος

σε κλίμα κατάπληξης και φέτος οι γιορτές.

το pc παίζει transiberian orchestra (ευχαριστώ σαλονικότικο rock ραδιόφωνο που μου θύμισες ότι μπορούμε να γαμήσουμε και έτσι τα χριστούγεννα), εγώ πλένω πιάτα και από πάνω μου κρέμεται το δαμόκλειο παράθυρο που σε κάθε φύσημα του αέρα κινείται απειλητικά προς τα επάνω μου, συγκρατούμενο από ένα πόντο παλιό μέταλλο κάτω δεξιά και τις ευχές της φουκαριάρας της μάνας μου, ενώ ο φούρνος μόλις εξέλεξε Πάπα και τα πράγματά μου για το αυριανό ταξίδι είναι μαζεμένα και τακτοποιημένα σε κάποιο παράλληλο σύμπαν.

Too much χρονιάρες μέρες, το παράθυρο με αγχώνει (ΜΓΔ) και θα σφίξει το κρέας από το κοτόπουλο στο φούρνο. Αφήνω τα πιάτα από τα χέρια μου και παίρνω τη μοίρα μου.

Εδώ Πολυτεχνείο ρε κουφάλες

Ενώ η παράδοση της πρωτοχρονιάς προστάζει στην Τουρκία κόκκινα εσώρουχα, μια βόλτα με μια άδεια βαλίτσα στο Εκουαδόρ και πέταγμα επίπλων στη Νότια Αφρική (εδώ πλησιάσαμε), εγώ τηρώ το πανάρχαιο οικουμενικό τελετουργικό του κολλήματος του σκισμένου πενηντάευρου κρατώντας έναν αναμένο μπάφο αφήνοντας όλες τις δουλειές μου να πάνε πολύ μα πολύ πίσω.
Ήδη τα λουκάνικα Καρδίτσας που περιμένουν τη σειρά τους στο φούρνο μετά το κοτόπουλο αρχίζουν να σχεδιάζουν εναλλακτικά πλάνα για το ρεβεγιόν τους, ο Αη Βασίλης μου άφησε μήνυμα ότι είμαι τρίτος επιλαχών για δώρο μετά τον Κιμ Γιονγκ Ουν και το Γρηγόρη Ψαριανό αλλά όπως και να 'χει ψήνεται να βρεθούμε για κανένα ποτάκι κατά τις 7 το πρωί που θα έχει σχολάσει και το εορταστικό πνεύμα ξεχύνεται ορμητικό από τα θλιβερά κουφώματα του σπιτιού με τη μορφή χαρμόσυνου ψωφόκρυου.

Κάπου εδώ παρατάω τα ίντερνετς και εύχομαι τα καλύτερα γενικώς και ο νέος χρόνος να σας βρει τόσο γαμάτα

Ανακαίνιση

είδα απόψε μετά από καιρό τον αγαπημένο μου υδραυλικό, το Βασίλη. Που στο μυαλό μου έχει τη φάτσα του Σεφερλή, στο συμπαθητικό του. Το έχω πάθει αυτό και με τον Russel Crowe στο μονομάχο που για εμένα έχει πάντα τη φάτσα του πάλαι ποτέ συγκάτοικού μου, του γουρουνάκου.

Ο υδραυλικός χωρίς να πολυλογώ πάνω κάτω μου είπε ότι πρέπει να ανατινάξει τη λεκάνη της τουαλέτας μου,και αν έχουμε όρεξη και έχει και η ιδιοκτήτρια να βάλει το χέρι λίγο στην τσέπη, μπορούμε να ανατινάξουμε και τον τοίχο.
Το ευτυχές είναι ότι όπως θαύμαζε από την κουζίνα το υδραυλικό αραβούργημα στο φωταγωγό, δεν του ήρθε η έμπνευση να το ανοίξει να δει καλύτερα, γιατί θα του κατέβαινε όλο το παράθυρο στο κεφάλι και ήταν και η κυρία Κική από τον δεύτερο μπροστά και θα νιώθαμε όλοι πολύ αμήχανα και παίρνω και αντιβίωση και δε μπορούσα να βγάλω και δυο μπουκάλια τσιπουράκι να γελάσουμε λίγο να το ξεχάσουμε.

το παράθυρο κρατιέται στο πλαίσιό του με 30ml σάλιο, την κάτω άκρη του σύρτη του και τη θεία πρόνοια. Κάποια μέρα παίζει βέβαια να κλάσει ένας γρύλος έξω από το παράθυρο ή να μας αφήσει χρόνους η θεία και να το φάμε όλο μέσα στην κουζίνα. γιόλο

Μετά την ανατίναξη του δοντιού μου -σας τα έχω κάνει τσουρέκια με το δόντι μου, το ξέρω, τα δικά μου να δείτε πως είναι, bear with me, ο καιρός γαρ εγγύς υποπτεύομαι ελπίζω- και την ανατίναξη του ούλου μου που ακολούθησε, άρχισα να διακρίνω ένα υποβόσκον μοτίβο.

έτσι είπα να ανακαινίσω και το μαγαζί εδώ. Στην αρχή είπα να το κάνω φαλαφελάδικο που είναι hip, Fast Fading Falafel from the Falley of Fay ή κάτι τέτοιο, αλλά δεν ξέρω ποια στο κέρατο είναι η Φαίη, ξεπρήστηκε και το στόμα μου και ξαναμπόρεσα να πω το βου και το ξεπέρασα.

Η αλήθεια είναι ότι τα 770px πλάτος στο προηγούμενο template με καταπίεζαν σα στενό σώβρακο όποτε ανέβαζα βωτογραβίες, όπως και το στενό μου μπαλκόνι, και δεδομένων των δύο προβλημάτων ο θεός της αναβλητικότητας κλήρωσε ανακαίνιση στο site ως απείρως πιο εύκολη από τη μετακόμιση.

Ο διάολος του Warhol πάνω μου ζάλισε τα ούμπαλα μέχρι να βρω χρώμα για τους τίτλους από επάνω, και αυτό που έβαλα μαλακία είναι αλλά σε κάποια φάση μου έδωσα 10 λεπτά προθεσμία για να τελειώνω και έφαγα τα 7 στο twitter. Σε κάποια άλλη φάση σκέφτηκα να στείλω το διάολο στο διάολο και να βάλω μια καμήλα, αλλά ο διάολος έχει πολλά ποδάρια και στο τέλος μου έβαλε μια τρικλοποδιά και είπα δεν πάει στο διάολο, άφησέ το έτσι.

Κοίτα μαγκιά όμως

αυτή η καμήλα δε θα χώραγε ποτέ στο προηγούμενο template (το οποίο είχα χαρχαλέψει beyond repair κάποιο βράδυ που είχα πιει πολύ αλλά όχι αρκετά ώστε να είμαι ακίνδυνος και δεν έπαιρνε πια adjust width)

Nενίκηκά σε Σολωμόντα.

υγ. η σατανική ειρωνεία... μόλις παρατήρησα ότι από κακό υπολογισμό, ή αδιαφορία, πές το Johann Gambolputty de von Ausfern- schplenden- schlitter- crasscrenbon- fried- digger- dingle- dangle- dongle- dungle- burstein- von- knacker- thrasher- apple- banger- horowitz- ticolensic- grander- knotty- spelltinkle- grandlich- grumblemeyer- spelterwasser- kurstlich- himbleeisen- bahnwagen- gutenabend- bitte- ein- nürnburger- bratwustle- gerspurten- mitz- weimache- luber- hundsfut- gumberaber- shönedanker- kalbsfleisch- mittler- aucher von Hautkopft of Ulm, πες το όπως θέλεις, το header είναι κοντό και έχω κόψει τα ποδάρια του διαόλου. και τα 12.

ΧΑ!

και ας ήρθα δεύτερος

τρελλές σφαίρες

- φίλοι;
- φίλοι

μπανγκ. η σφαίρα καρφώθηκε στο κρανίο του με ταχύτητα 251 μέτρων το δευτερόλεπτο, ταχύτητα 40 φορές μικρότερη από όση χρειάζεται για σε πάει στο διάστημα από τον παρόντα πλανήτη, αλλά ικανή και με το παραπάνω να σε στείλει πολύ παραπέρα.

(περιλαμβάνει κοινωνικό μήνυμα)

ή απλά σε διάφορα μέρη του τοίχου για όσους τυγχάνουν non-religious, non-spiritual.

αυτό σημαίνει ότι είχε περίπου 0.0004 δευτερόλεπτα για να περάσει όλη του η ζωή μπροστά από τα μάτια του.
ΑΝ είχε προλάβει να καταλάβει ότι ήρθε επιτέλους η στιγμή να παίξει το απόλυτο προσωπικό του highlight film σε fucking fast forward. Το οποίο μάλλον δε συνέβη ποτέ.

Όπως διάβασα στο πιο ενδιαφέρον άρθρο που έπεσε στα χέρια μου σήμερα, όταν αποφάσισα ότι είμαι πολύ κουρασμένος για να αρχίσω τα γκράφιτι στη σελίδα της ΕΛΑΣ στη wiki, συνεπικουρούντος μάλιστα πως έχω ξεχάσει το password μου. Μα κοίτα μεγαλεία

The policemen that are composing the special units, are highly trained not only in the armed forces, but also in foreignagencies while a large number of its personnel holds various University degrees. Although it is extremely effective and known for its "No-Mistakes" policy, it is an agency which is based on very friendly and cooperative relations with the citizens.

τα πτυχία δεν κρύβονται

Βρωμοκοπάει Δένδια αυτό παιδιά, σόρρυ, νιώθω σα να έκλασα μέσα στο σαλόνι σας από το pc χρονιάρες μέρες.

Στο θέμα μας

8.5 millisecond για να καταλάβει ο αερόσακος τι έγινε και να αρχίσει να ανοίγει
17 millisecond για να ακουμπήσω τον αερόσακο, 30 μέχρι να γίνει ο καλύτερός μου φίλος ever
70 millisecond για να επιστρέψω στην αρχική μου θέση
350 με 500 για να αρχίσω να υποψιάζομαι ότι η μπουγάδα που έχω να απλώσω, υπό βροχή, δεν είναι πλέον το πιο σημαντικό θέμα της ημέρας

χωρίς ζώνη και τον αερόσακο, η ιστορία σταματάει κάπου εκεί στα 30. Στο σενάριο της σφαίρας τα πράγματα είναι κάπως πιο ρομαντικά καθώς οι διακόπτες πέφτουν ένας ένας, ή εξήντα εξήντα τέλος πάντων, και κάπου εκεί υπάρχει η πιθανότητα να μείνει με αυτήν την εικόνα στην οθόνη του μυαλού του

και φυσικά το τηλέφωνο του τέλλου στην αγγλία το '96 (00441273694031) κάπου στο back end.

Εγώ έναν πονόδοντο έχω βασικά, δεν είχα σκοπό να βγει βαρύ και σκοτωσιάρικο το post, έχω και τη ρόδα του christmas factory απέναντι και η χριστουγεννιάτικη διάθεση δε με αφήνει ποτέ

γι'αυτό και εγώ θα σας αφήσω με κάτι σχετικό μεν, χαριτωμένο δε

Ghallas Guide to Krakow

Ταξίδεψα αποκλειστικά για τους αναγνώστες του blog στην όμορφη Κρακοβία για να ανακαλύψω τα καλά της πριν γίνει trendy, και τα κακά της πριν σας βρούνε.

Here it goes, ή o to idzie όπως θα έλεγαν οι Πολωνοί αν μάθαιναν πολωνικά από το google translate

• ΜΗΝ ταξιδέψετε μαζί μου αν είμαι σε επαγγελματικό ταξίδι. Ως τώρα είχα ακυρώσεις σε 2 από τα 2 που έχω κάνει, αλλά οι θεοί της βότκας και η υπέρτατη ξεφτίλα του να ξεμείνω σε αεροδρόμιο ενώ δουλεύω σε τουριστικό πρακτορείο και επισκέπτομαι μεγαλομάγαζο της αεροπορικής βιομηχανίας συνηγόρησαν στο να φτάσω τελικά στον προορισμό μου σχεδόν εγκαίρως
• ΜΗ δελεαστείτε από τα παναγία-μου-πλάκα-μου-κάνετε-τώρα συμπαθέστατα κορίτσια που σας καλούν με αθώο χαμόγελο να επισκεφθείτε τα στριπτιτζάδικα στη νότια πλευρά της Rynek Główny ή κεντρικής πλατείας ή market square. Δεν έμαθα πόσο αξίζει το θέαμα, αλλά έμαθα ότι καταλήγετε με 2 νέους φουσκωτούς φίλους στο πλησιέστερο ATM να τραβάτε λεφτά με τα οποία μάλλον θα οργανώνατε γάμο στην Κρήτη.
• Αν πάτε Δεκέμβρη, εξαιρετική εποχή για να πετύχετε τη χριστουγεννιάτικη ανοιχτή αγορά με 65 τόνους κρέατος και... και πατάτες βασικά, τα υπόλοιπα πράγματα στην αγορά είναι ψιλοαστεία, να πάρετε κασκόλ, σκούφο, γάντια, μάλλινη καπότα και ό, τι άλλο σας κρατάει ζεστούς και ζωντανούς.

• Παίξτε χαρωπά με την παγωμένη ομίχλη
• ΜΗ φάτε στο πολύ χαριτωμένο εστιατόριο Pod Wawelem, εκτός αν έχετε πολύ έντονα κατοχικά. Οι μερίδες είναι του τύπου 4-σνίτσελ-στο-γουρούνι, αλλά από ποιότητα είναι λίγο χμμμ. Όχι νιάου, αλλά χμμμ...
• Μπορείτε να επισκεφθείτε τις τουαλέτες του όμως

• Πιείτε βότκα. Βασικά πιείτε πολλή βότκα. Η τοπική Bols είναι μια χαρά, και μετά την 5η τη λες και γαμάτη.
• Πιείτε ζεστό κρασί. αν πιείτε πολύ, κάνει περισσότερη δουλειά από τα 30 κιλά ρούχα που πρότεινα παραπάνω
• Πάρτε μαζί σας νερό. Παρότι οι φίλοι πολωνοί πίνουν σα νεροφίδες το νερό ή δεν το ακουμπάνε, ή το σερβίρουν σε μπουκάλια μικρότερα από liquid acid.
• Αν έχετε παίξει Dungeons & Dragons, αν βλέπετε GoT, αν σας αρέσουν τα σπαθιά στο μέγεθος των καμινάδων στο γκάζι, να πάτε στο κάστρο. Αν δεν ισχύει κάτι από τα παραπάνω, να πάτε πάλι στο κάστρο, έχουν εντοιχισμένο το Chopin στον καθεδρικό τους, κάτι παλαβά ρολόγια που μάζευαν οι βασιλιάδες τους μην περιμένοντας την ώρα να τους την (ξανα)πέσουν οι Γερμανοί και/ή οι Ρώσοι
• Να πάτε στο υπόγειο μουσείο να μου πείτε και εμένα πως είναι. Μας είπαν να πάμε αλλά δεν προλάβαμε.
• Να δείτε αυτό το γαμάτο graffiti στην εβραϊκή συνοικία

• Να πάτε στο Alchemia, επίσης στην εβραϊκή συνοικία. Έχει ποτό, έχει φαγητό, έχει ωραίο κόσμο, έχει μέχρι και Έλληνες (nobody's perfect), ωραία gothic ατμόσφαιρα που ταιριάζει γάντι, δυστυχώς όχι και μουσική, όχι όταν πήγαμε εμείς τουλάχιστον, και καπνίζεις κιόλα

• Να κάνετε και τίποτα μόνοι σας, άντε, δε θα σας τα πω όλα εγώ