2.11.10

μια υπέροχη ευκαιρία

και πάλι εκλογές, Γιορτή Της Δημοκρατίας!!!

εμένα μου κάνει σε Γιορτή Σαρδέλας, όπου όπως καταλαβαίνει και ο τελευταίος, ο μόνος που δε γιορτάζει είναι η σαρδέλα...

θα ομολογήσω εδώ, ενώπιον του στενού φιλικού κύκλου ότι στις δύο τελευταίες εκλογές, για Σφουγγοκωλάριους της Αγίας Ευρωπαϊκής Αυτοκρατορίας και για Κοτζαμπάση του Ελλαδιστάν, είχα μεταφέρει τα εκλογικά μου δικαιώματα στην Εύβοια και γιόρταζα κάνοντας μπανάκια και crash-test στην αιώρα μου, όπως πολλοί άλλοι νέοι, με αποτέλεσμα να μη βγει κυβέρνηση συνασπισμού Συριζα-Ανταρσύα-Οικολόγοι Πράσινοι και να φτάσει η χώρα σε αυτό το χάλι αντί να γίνει η αναρχομπόνγκολη ουτοπία που όλοι ονειρευόμαστε όταν έχουμε φάει βαριά. Τώρα πάει, πέταξε, με το Πασόκ κανείς δε θα ξαναφάει βαριά, οπότε τέτοια χαϊλίκια ούτε στον ύπνο μας. Επωμίζομαι την ευθύνη ακέραια που δεν πλήρωσα 30 ευρώ σε διόδια για να πάω στην πατρίδα μου το Shire να τους πω να πάνε να γαμηθούνε. (σ.gh. το "γαμηθούνε" βγαίνει με κοκκινάκια στο blogger, πρέπει κάποιος να επαναφέρει τον ορθογραφικό έλεγχο στον 20ο-21ο αιώνα)

Φέτος όμως τα πράγματα άλλαξαν, και θα πάω να ψηφίσω για πολλούς και σημαντικούς λόγους.

α) κάνει γαμημένο κρύο για μπανάκια στην Εύβοια

β) τα έχω φτύσει ασκώντας το λειτούργημα του applications engineer και η προοπτική των δύο ή και τριών (ω ύβρις! ω χυδαιότης!) συναπτών τετραημέρων ανάπαυλας με γαργαλάει με τρόπους που ντρέπομαι να γράψω.

γ) για πρώτη φορά στην ιστορία του μικρού, ασήμαντου τόπου μου έχω την ευκαιρία να ψηφίσω ένα superstar της πολιτικής, ένα δημόσιο άνδρα που γεμίζει τις πίστες και έχει δώσει αυτόγραφο στο θεό τον ίδιο, τον ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΨΩΜΙΑΔΗ. Η περιφέρεια είναι μόνο η αρχή Πάνο, εγώ και Έπαρχο Καρχηδόνας σε ψηφίζω άμα κάτσει, και ας μη μου πάει το κλίμα καθόλου. Είχα προ ετών την ευκαιρία να ψηφίσω και το Χρυσοχοϊδη σε κάποια φάση, πριν αποφασίσει ότι δεν του αρμόζει να κατεβαίνει σε μια περιφέρεια με λιγότερους ψηφοφόρους από τους ΜΑΤατζήδες που του πλένουν τα σώβρακα και πολιτογραφηθεί αρχαίος Αθηναίος, αλλά τότε ο μικρόνους και κοντόφθαλμος δεν είχα πάρει χαμπάρι ότι ο Μιχάλης θα έκανε κάποτε το Μπάτμαν να μοιάζει μπροστά του σαν τη Minnie Mouse μπροστά στον Αττίλα με φριχτό πονόδοντο.
Το μόνο που δεν έχω αποφασίσει ακόμη είναι τι τραγούδι θα του αφιερώσω πάνω στο ψηφοδέλτιο. Αυθόρμητα μου ήρθε Του Νεκρού Αδελφού, αυτό το classic από το Γυμνάσιο με το χιτ τρίστιχο

«Ποιος είδε κόρην όμορφη να σέρνει ο πεθαμένος!

- Άκουσες, Παναγιώτη μου, τι λένε τα πουλάκια;

- Πουλάκια είναι κι ας κιλαηδούν, πουλάκια είναι κι ας λένε».


από την άλλη, υπάρχει το "εκεί που μένουν οι νεκροί" του Ζαγοραίου ή και το "τα 'χω με τον εαυτό μου" του Karras που πολύ με κάνουν. Έχω και ένα τρακ μη με ρωτήσουν στα exit poll τι τραγούδι έγραψα και νιώσω ανεπαρκής και μαλάκας με την επιλογή μου.

δ) έχουμε πρεμιέρα καινούριου θεσμού. Τι θεσμού, ΘΕΣΜΑΡΑΣ. Του αιρετού περιφερειάρχη.
..
..
..
έδωσα μία μικρή παύση για το αναπόφευκτο αυθόρμητο χειροκρότημα. Ας μη παρασυρόμαστε από τα δικαίως ορμητικά συναισθήματά μας όμως, συνεχίζω. Αν χάσω αυτό το ξεκίνημα, θα νιώθω σα να γράφεται ιστορία και εγώ να είμαι απών. Σα να υπογραφόταν η Διακύρηξη της Ανεξαρτησίας και η δική μου υπογραφή να λείπει. Σα να ανασταίνεται ο Χεσούς στη γειτονιά μου και εγώ να απουσιάζω. Σα να σκάει η βόμβα στη Χιροσίμα μου και εγώ να είμαι στο Κυότο για ψώνια. Δε χάνονται αυτά σας λέω.

Εδώ θα στηλιτεύσω την επιλογή του ονόματος "Καποδίστριας 2" για την τελευταία παράσταση του αυτοδιοικητικού τσίρκου. Πρώτα-πρώτα, τα sequel είναι συνήθως αποτυχημένα, και οπωσδήποτε κλισέ. Το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό ήταν πάντως αυτό:


θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν και κάποιο άλλο όνομα διοικητικού μεταρρυθμιστή της ιστορίας μας, όπως τον Ηράκλειο που εισήγαγε τα θέματα για παράδειγμα. Παράδειγμα κακό, γιατί όπως, μόλις με ενημέρωσε η wikipedia, τη δουλειά την έκανε μάλλον ο Κωνστάντιος ο Β', οπότε έχουμε πάλι αυτό το πρόβλημα με τα sequels. Κανένα πρόβλημα, γιατί αυτή η χώρα έχει περάσει πολλές μεταρρυθμίσεις και υπάρχει πληθώρα πρόσφορων ονομάτων όπως του Γεώργιου Θεοτόκη, του Άκη του Τσοχατζόπουλου, του Λούκιου Μούμιου του Αχαϊκού, ή ακόμη και του Δράμαλη. Σκεφτείτε το λίγο, παίξτε το στο στόμα σας να δείτε τι ωραία ακούγεται(αχ αυτές οι συναισθησίες)

"ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΜΑΛΗΣ"

Ε? Τέλειο?

2 σχόλια :