Μαθήματα αυτο-οργάνωσης

εμείς μπορεί να το σκεφτόμαστε ακόμη και ο πολύς κόσμος να το βλέπει με δυσπιστία (μα πως θα γίνει αυτό? θα συστήσει ομάδα εργασίας ο κυρ-Μπάμπης ο φούρναρης με τη Μαίρη να κατέβουν στην Αίγυπτο να πιάσουν τον κροκόδειλο, να τον γδάρει ο Στέφανος που είναι άνεργος μοριακός βιολόγος, να τον ράψει ποιος? αν δεν έχει παπούτσια από κροκόδειλο, να τη χέσω τη φάση) αλλά το κράτος είναι ένα βήμα μπροστά.

Kατεβαίνοντας Ασκληπιού σήμερα για να ψωνίσω τα βιβλία των διακοπών μου (λίγο Σπινόζα, λίγο Μπρεχτ, πολύ Goscinny-Uderzo) ανακάλυψα ενθουσιασμένος ότι τα μισά φανάρια δε λειτουργούν λόγω της απεργίας της ΔΕΗ. Μετά το τρίτο φανάρι στην Πειραιώς που πέρασα όρθιος στη σέλα φωνάζοντας "ΠΡΟΣΟΧΗ ΛΕΡΩΩΩΩΝΕΙΙΙ" και "Τζερόνιμο" (καμία σχέση με την Αρπαγή του Ωράιου Οσάμα) άρχισα να περιμένω εκατόμβες. Τρίχες, όλα πήγαιναν μια χαρά. Τα μικροπροβλήματα που υπήρχαν με τον κόσμο που περίμενε να βγει από τις κάθετες στην Πειραιως λύθηκαν με αυθόρμητες και αυτοσχέδιες ενέργειες, κυρίως με τη βοήθεια των μεταναστών συμπολιτών μας που αντί για ένα απλό καθάρισμα παρμπρίζ προσέφεραν χειροποίητο πλύσιμο μέσα-έξω στα αυτοκίνητα, παράτησαν τα CD και τις τσάντες και μοίραζαν 12τομες εγκυκλοπαίδειες ή το Κεφάλαιο, ή και ακόμη στήνανε στα φανάρια αυτοσχέδια κουρεία όπου ξύριζαν νεογιάπηδες που ξεκίνησαν φρεσκοξυρισμένοι για το meeting και είχαν καταλήξει στην πορεία σαν τον Rip Van Winkle.

Μια αθώα απορία πέρασε για μια στιγμή από το μυαλό μου (δεν βρήκε παρέα, και έφυγε). Τι στο κέρατο κάνεις όταν στο κέντρο μιας πόλης 5 εκατομμυρίων δε λειτουργούν τα φανάρια?

α) πανικοβάλλεσαι
β) φεύγεις για 5ήμερο στην Ibiza
γ) κατεβάζεις τα τανκς
δ) βγάζεις έκτακτο διάγγελμα και καλείς όλον τον κόσμο να μείνει σπίτι του (και κυρίως, μακριά από τις πλατείες)
ε) βγάζεις τους τροχονόμους από το air-condition του γραφείου τους για να ρυθμίσουν την κυκλοφορία

κάποια από τα παραπάνω μπορεί να φαίνονται κάπως ακραία, αλλά ακραίες συνθήκες απαιτούν ακραία μέτρα. Συνήθως το να βάλεις τροχονόμο να ρυθμίσει την κυκλοφορία είναι χειρότερο από το να σκάψεις 5 μέτρα λάκο στη μέση της διασταύρωσης, αλλά όπως λέει και ο τζέφρυ, πλέον ζούμε στιγμές κρίσιμες για την εθνική μας επιβίωση.

αμ δε. Σιγά μην κάτσει η Ελληνική Αστυνομία να ασχοληθεί με τα καπρίτσια των δισεκατομμυριούχων απεργών της ΔΕΗ. Το τιμημένο σώμα δεν είναι εργαλείο στα χέρια κανενός μικροπολιτικού συμφέροντος (παρά μόνο στα χέρια μεγαλοπολιτικών συμφερόντων) και η αποστολή της είναι δύσκολη μεν, θεάρεστη δε.

Γι' αυτό δεν τους πληρώνουμε?


Εν κατακλείδι, μια χαρά βόλτα έκανα, τίποτα δεν ψώνισα γιατί η Πολιτεία δεν είχε ρεύμα, σε αντίθεση με συνοικιακό σουβλατζήδικο που έβγαλε γεννήτρια στο πεζοδρόμιο και έδειξε το δρομο για μια κοινωνία χωρίς κράτος.

Να παίρνουμε τα χαμπάρια μας και οι υπόλοιποι