μία απ'όλα σε σιγανή φωτιά στους 39
πες μου για δύσκολα βράδια και δύσκολους λεκέδες, όταν κλείνοντας τη μπαγκαζιέρα πατιέται το σπρέι με το μπελερέι και γεμίζει τη μπαγκαζιέρα, τη θήκη του κράνους, το σακίδιο και τις 6 μήνες άπλυτες πετσέτες μηχανής με πηχτό πάλλευκο λιπαντικό αλυσίδας. Δε φτάνει που η μπαγκαζιέρα μοιάζει με sex toy φάλαινου, τελείωσε και το λιπαντικό και έχω μείνει με την άδεια φιάλη, στο
Κολωνάκι
εκεί που μάλλον οι τυρόπιτες είναι τυλιγμένες σε μικρά έργα τέχνης και οι κόκα κόλες σερβίρονται σε αμφορείς, γιατί δεν βρίσκω πουθενά έναν γαμημένο, ή αγάμητο, σκουπιδοτενεκέ. Η 35χρονή και πλέον, πλέον, εμπειρία μου, μου λέει να πάω στο κοντινότερο περίπτερο που δε μπορεί, θα έχει έναν κάδο για τις συσκευασίες των παγωτών. παπάρια, μόνο δεληολάνη σε φαγώσιμα κύπελα.
Μια πιο προσεκτική ματιά όμως, δίπλα στο περίπτερο, δείχνει πως η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει.
Έκανα και εγώ το τάμα μου στο μετασοβιετικό (κόκκαλης-ανατολική γερμανία-έλα-όλα-εγώ;) βωμό των 90s
Εξάρχεια
Περνάω από Εξάρχεια για να ξεπλύνω την αστίλα, την πλαστική γκομενίλα και το μοχίτο dip. Φλασμπακ. Ένα μήνα πριν, κολλημένος στο φανάρι στη μέση της Σόφιας, χωρίς λόγο, χωρίς λογική, ακολουθώντας το αστέρι της Garmin που θα μας έβγαζε στον περιφερειακό της (Βουλγαρικής βουλής από ότι φάνηκε), το μάτι μου πέφτει σε μία τρισχαριτωμένη βόρεια γείτονα. Φωνάζει και το άλλο μάτι για να χαζεύουνε παρέα και να έχουν κάτι να πούνε. Κράνος, γυαλιά, μπουφάν, το θέμα δε μπορεί να γίνει προσωπικό. Η κοπελιά το παίρνει χαμπάρι, ρίχνει το βλέμα στο υπέροχο πεζοδρόμιο, το ξανασηκώνει, χαμογελάει, χαζεύει και αυτή, το φανάρι πρασινίζει, χαιρετιόμαστε, τρώω άλλη μισή ώρα ανούσια ευδιάθετη κίνηση.
Ιπποκράτους, φανάρι. Το μάτι μου πέφτει σε τρισχαριτωμένη εξαρχειώτισσα με το μικροσκοπικό σκύλο της να περιμένει στο πεζοδρόμιο. Το παίρνει χαμπάρι, κάτι φαίνεται να ψιθυρίζει, μάλλον για το μουνί που με πέταγε. Αττικό φως.
Ήπειρος
την Τρίτη ρε κουφάλες. Και οι VIC θα είναι Aθήνα. Δε γαμεί, καλά να περάσουμε όλοι.
All over the place
"η διασφάλιση της συνέχειας της οικονομικής πολιτικής του κράτους κατά τη διάρκεια μιας χρονικής περιόδου με έκτακτες δημοσιονομικές δυσχέρειες εθνικού επιπέδου αποτελεί μείζον αγαθό, συνδεόμενο με το γενικό συμφέρον, σε σχέση με το ατομικό συμφέρον κάθε μιας καθαρίστριας"
"Σήμερα, με απόφασή της, η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκρινε αντισυνταγματικές και αντίθετες στην ευρωπαϊκή σύμβαση δικαιωμάτων του ανθρώπου τις περικοπές στους μισθούς των συνταξιούχων δικαστών από 1η Αυγούστου του 2012"
πες μου για δύσκολα βράδια και δύσκολους λεκέδες, όταν κλείνοντας τη μπαγκαζιέρα πατιέται το σπρέι με το μπελερέι και γεμίζει τη μπαγκαζιέρα, τη θήκη του κράνους, το σακίδιο και τις 6 μήνες άπλυτες πετσέτες μηχανής με πηχτό πάλλευκο λιπαντικό αλυσίδας. Δε φτάνει που η μπαγκαζιέρα μοιάζει με sex toy φάλαινου, τελείωσε και το λιπαντικό και έχω μείνει με την άδεια φιάλη, στο
Κολωνάκι
εκεί που μάλλον οι τυρόπιτες είναι τυλιγμένες σε μικρά έργα τέχνης και οι κόκα κόλες σερβίρονται σε αμφορείς, γιατί δεν βρίσκω πουθενά έναν γαμημένο, ή αγάμητο, σκουπιδοτενεκέ. Η 35χρονή και πλέον, πλέον, εμπειρία μου, μου λέει να πάω στο κοντινότερο περίπτερο που δε μπορεί, θα έχει έναν κάδο για τις συσκευασίες των παγωτών. παπάρια, μόνο δεληολάνη σε φαγώσιμα κύπελα.
Μια πιο προσεκτική ματιά όμως, δίπλα στο περίπτερο, δείχνει πως η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει.
Έκανα και εγώ το τάμα μου στο μετασοβιετικό (κόκκαλης-ανατολική γερμανία-έλα-όλα-εγώ;) βωμό των 90s
Εξάρχεια
Περνάω από Εξάρχεια για να ξεπλύνω την αστίλα, την πλαστική γκομενίλα και το μοχίτο dip. Φλασμπακ. Ένα μήνα πριν, κολλημένος στο φανάρι στη μέση της Σόφιας, χωρίς λόγο, χωρίς λογική, ακολουθώντας το αστέρι της Garmin που θα μας έβγαζε στον περιφερειακό της (Βουλγαρικής βουλής από ότι φάνηκε), το μάτι μου πέφτει σε μία τρισχαριτωμένη βόρεια γείτονα. Φωνάζει και το άλλο μάτι για να χαζεύουνε παρέα και να έχουν κάτι να πούνε. Κράνος, γυαλιά, μπουφάν, το θέμα δε μπορεί να γίνει προσωπικό. Η κοπελιά το παίρνει χαμπάρι, ρίχνει το βλέμα στο υπέροχο πεζοδρόμιο, το ξανασηκώνει, χαμογελάει, χαζεύει και αυτή, το φανάρι πρασινίζει, χαιρετιόμαστε, τρώω άλλη μισή ώρα ανούσια ευδιάθετη κίνηση.
Ιπποκράτους, φανάρι. Το μάτι μου πέφτει σε τρισχαριτωμένη εξαρχειώτισσα με το μικροσκοπικό σκύλο της να περιμένει στο πεζοδρόμιο. Το παίρνει χαμπάρι, κάτι φαίνεται να ψιθυρίζει, μάλλον για το μουνί που με πέταγε. Αττικό φως.
Ήπειρος
την Τρίτη ρε κουφάλες. Και οι VIC θα είναι Aθήνα. Δε γαμεί, καλά να περάσουμε όλοι.
All over the place
"η διασφάλιση της συνέχειας της οικονομικής πολιτικής του κράτους κατά τη διάρκεια μιας χρονικής περιόδου με έκτακτες δημοσιονομικές δυσχέρειες εθνικού επιπέδου αποτελεί μείζον αγαθό, συνδεόμενο με το γενικό συμφέρον, σε σχέση με το ατομικό συμφέρον κάθε μιας καθαρίστριας"
"Σήμερα, με απόφασή της, η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκρινε αντισυνταγματικές και αντίθετες στην ευρωπαϊκή σύμβαση δικαιωμάτων του ανθρώπου τις περικοπές στους μισθούς των συνταξιούχων δικαστών από 1η Αυγούστου του 2012"
