Μετά την πανηγυρική ικανοποίηση του δικού μου απωθημένου, ήταν η σειρά της μαμάς. Πάμε να βρούμε τους πόντιους. First stop ήταν η Maçka, όπου την προηγούμενη ο δάσκαλος μας διαβεβαίωσε ότι δεν καταλαβαίνουν χριστό. Στα Σούρμενα ένας καλός άνθρωπος που έπλενε τα πόδια του έξω από το τζαμί πριν τον ξεσηκώσουμε, μας έδωσε την πρώτη πρόταση σε κουτσά τουρκοποντιακά.
Η πρόταση ήταν πάνω κάτω ότι δεν το έχει, αλλά στο Of τα μιλάνε φαρσί. Στο Of πάλι, το γκρουπ τεϊοπίνοντων μπαρμπάδων που ενοχλήσαμε διαφώνησαν εμπράκτως,
"αλλά στο Çaykara τα ποντιακά τους είναι άλλο πράγμα". Στο Çaykara λοιπόν (με σήμα την πέστροφα), και από καλατσεύ'ς σε καλατσεύ'ς άρχισε το κλίμα να βαραίνει, και οι άνθρωποι να μας γράφουν στα τέτοια τους.
Τελευταία ελπίδα μας το Karacam, η Μέκκα την ποντιακής όπως μας το περιέγραψαν. Μάλλον δηλαδή, γιατί μας το περιέγραψαν τα μπαρμπάδια στο Of στα τούρκικα, οπότε μπορεί να μας έδιναν και συνταγή για πέστροφα γιαλαντζή και να παρεξηγήσαμε.
Πιάνουμε το δρόμο για Karacam.
20 λεπτά αφού το Focus άρχισε να μας βρίζει στα τούρκικα στο ταμπλώ και μισή ώρα αφότου είχε αρχίσει να μου λείπει αφόρητα η Africa αποφασίζουμε να γυρίσουμε πίσω και να πνίξουμε τον πόνο μας στις λίμνες του Uzungöl, όπου η πέστροφα είναι φρέσκια, τα μονοπάτια ανοιχτά και τα ξενοδοχεία ζητούν πιστοποιητικό γάμου από ζευγάρια γιατί πήζει στους σαουδάβαρες.
Η συγκλονιστική συνέχεια στο επόμενο...
Η πρόταση ήταν πάνω κάτω ότι δεν το έχει, αλλά στο Of τα μιλάνε φαρσί. Στο Of πάλι, το γκρουπ τεϊοπίνοντων μπαρμπάδων που ενοχλήσαμε διαφώνησαν εμπράκτως,
"αλλά στο Çaykara τα ποντιακά τους είναι άλλο πράγμα". Στο Çaykara λοιπόν (με σήμα την πέστροφα), και από καλατσεύ'ς σε καλατσεύ'ς άρχισε το κλίμα να βαραίνει, και οι άνθρωποι να μας γράφουν στα τέτοια τους.
Τελευταία ελπίδα μας το Karacam, η Μέκκα την ποντιακής όπως μας το περιέγραψαν. Μάλλον δηλαδή, γιατί μας το περιέγραψαν τα μπαρμπάδια στο Of στα τούρκικα, οπότε μπορεί να μας έδιναν και συνταγή για πέστροφα γιαλαντζή και να παρεξηγήσαμε.
Πιάνουμε το δρόμο για Karacam.
20 λεπτά αφού το Focus άρχισε να μας βρίζει στα τούρκικα στο ταμπλώ και μισή ώρα αφότου είχε αρχίσει να μου λείπει αφόρητα η Africa αποφασίζουμε να γυρίσουμε πίσω και να πνίξουμε τον πόνο μας στις λίμνες του Uzungöl, όπου η πέστροφα είναι φρέσκια, τα μονοπάτια ανοιχτά και τα ξενοδοχεία ζητούν πιστοποιητικό γάμου από ζευγάρια γιατί πήζει στους σαουδάβαρες.
Η συγκλονιστική συνέχεια στο επόμενο...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου