De Profundis

Ακολουθεί απόσπασμα συνέντευξης που έδωσα στον εαυτό μου επ' ευκαιρία που δεν ψηνόμουν με τίποτα να ετοιμάσω το σάκο μου.

- Καλημέρα Ghallas
- Έρχεσαι από μακριά, ε?
- Κατ’αρχάς, να σε ευχαριστήσω για αυτή τη συνέντευξη.
- Το word επιμένει να το γράφει «καταρχάς». Στην απόστροφο μου το βγάζει κόκκινο. Να ανησυχήσω?
- Έχεις φάει παντζάρια?
- Μόνο σε live, στη μάπα. Σάββατα είχε λαϊκή στην Καραϊσκάκη, κοντά στο Κάστρο όπου παίζαμε, one thing led to another…
- Σου λείπει η σκηνή?
- Μερικά βράδια, που ο αέρας πετάει όλη την παραλία στα μούτρα μου, ναι.
- Έχεις καιρό να εμφανιστείς στην τηλεόραση…
- Προσπαθούμε να το κρατάμε αμοιβαίο. Και αυτή έχει καιρό να μου εμφανιστεί.
- Ποιο είναι το καλύτερο πράγμα που έχεις δει στην τηλεόραση τα τελευταία χρόνια?
- Το σεμεδάκι της γιαγιάς μου. Και δε μου αρέσουν ιδιαίτερα τα σεμεδάκια…
- Προτιμάς το ραδιόφωνο?
- Δεν έχω δει ποτέ ραδιόφωνο με σεμεδάκι. Δε μπορώ να το εξηγήσω άμεσα, πρέπει να μιλήσω με τη γιαγιά μου. Θα έλεγα ναι πάντως. Με το ραδιόφωνο μπορείς να παρακολουθείς χωρίς να ρίχνεις τη φασολάδα πάνω στα ρούχα σου.
- Διαβάζεις κάτι τελευταία?
- Ναι, νεότερη ιστορία των Βαλκανίων.
- Γιατί?
- Για να με πάρει ο ύπνος…
- Όχι, εννοώ γιατί συγκεκριμένα αυτό το θέμα?
- Δοκίμασα μεσαιωνική ιστορία της υποσαχάριας Αφρικής. Είναι σα να τρέφεσαι με φτερούγες κατσίκας. Και φάβα Αιθιοπίας, για να είμαστε δίκαιοι. Μετά πέρασα στην Άπω Ανατολή, αλλά δε συγκρατούσα ονόματα με τίποτα. Παπούτσι από τον τόπο σου, κάτι ξέραν οι παλιοί…
- Βάης’τα’ματ’τ’μούτ’ ή τ’μα’τ’μουτ’Βάιος?
- Ρώτά τον πατέρα του. Χοχοχο, χούμορ για λίγους.

- Πώς βλέπεις το επαγγελματικό σου μέλλον?
- Με τη τσίμπλα στο μάτι
- Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας σου?
- Το παρθένο ελαιόλαδο. Φτηνό, ξέρω. Επιτυχία δε μπορώ να το πω- αλλιώς θα είχα ασχοληθεί με τα κοινά, οι μαλακίες είναι για μεγάλα ακροατήρια- αλλά το μυστικό είναι ότι κανείς δε μπορούσε να φανταστεί ότι θα κατέληγα εδώ. Λάθος ρήμα, ότι θα περνούσα από εδώ. Αν είσαι προληπτικός, χτύπα ξύλο.
- Δεν εννοείς την Αθήνα…
- Όχι, δεν εννοώ την Αθήνα.
- Είσαι ικανοποιημένος από τη ζωή σου μέχρι τώρα?
- Σε γενικές γραμμές, ναι. Αυτή πάλι μου γκρινιάζει συχνά-πυκνά ότι είμαι ό,τι χειρότερο της έχει συμβεί. Και το ό,τι μου το βγάζει λάθος το word.
- Πρέπει να αφήνεις κενό μετά το κόμμα.
- Μου φαίνεται ασύνδετο έτσι.
- Άμα σου φαίνεται, σκεπάσου.
- Τώρα γίνεσαι μαλάκας. Είναι δεύτερη ατάκα που κλέβουμε από Καρδίτσα. Και το «μαλάκας» το βγάζει κόκκινο. Μα πόσο μαλάκες είναι?
- Υπάρχει λόγος. Μετρήσεις έχουν δείξει ότι σε ποσοστό 17%, στην ίδια πρόταση με το μαλάκας/μαλάκες/μαλακία υπάρχει και η λέξη Microsoft.
- Αρχίσαμε τις εξυπνάδες. Η συμφωνία έλεγε ότι όλες οι προτάσεις σου θα τελειώνουν με ερωτηματικό. Έχεις κάνει και δυο πουστίτσες στην αρχή, αλλά ήσουν κρύος και δεν το έκανα θέμα.
- Συγγνώμη. Καλύτερα τώρα?
- Το «πουστίτσες»…
- Μας κούρασες. Βγάλε τον ορθογραφικό και γραμματικό έλεγχο. Ε?
- Υπεροπτικό αρχίδι…
- Γιατί πηγαίνει πέρα-δώθε η παραγραφοποίηση?
- Φταίει η μορφοποίηση του blogger. Είναι λίγο για τον πούτσο. Το κείμενο είναι copy-paste από το Word που λέγαμε...
- Πίσω στα δικά μας. Έχεις ξεπεράσει το χωρισμό σου?
- Όσο οι Χρυσαυγίτες την Άλωση
- Εκεί είχαμε εισβολή όμως…
- Μπορώ να πω πολλά για την εσωτερική κατάσταση της αυτοκρατορίας πριν την άλωση
- Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος?
- Βέβαια, έχει ανοίξει Burger King στο Γόρδιο.
- Μπορεί να υπάρξει κόσμος χωρίς πολέμους?
- Βεβαίως. Μπορούμε να παραδειγματιστούμε από άλλους πλανήτες προς αυτήν την κατεύθυνση, τον Άρη για παράδειγμα.
- Ας το ελαφρύνουμε λίγο. Το αγαπημένο σου χρώμα?
- Κάποιο ανάμεσα στο #6425BD και το #000000, εκτός από τις Κυριακές που είμαι σε #0BDAE0 mood
- Σε προβληματίζει η κλιματική αλλαγή?
- Σε πρώτη αντίδραση, με εξοργίζει. Με εξοργίζει γιατί είμαστε 7 δις κρεατοσακούλες που πέφτουμε σε μία από τις εξής κατηγορίες: ηλίθιοι, ανήμποροι, σκατόψυχοι/σκατόμυαλοι, σταρχιδιστές.
Πιο συγκροτημένα όμως, δεν ανησυχώ ιδιαίτερα. Σε μερικά χρόνια δε θα τα θυμάται κανείς όλα αυτά. Έχεις δει ποτέ βροντόσαυρο να κλαίγεται? Χοχοχο
- Για σταρχιδιστή σε κόβω…
- Μου είναι η πιο συμπαθής από τις παραπάνω κατηγορίες. Πέρα από την προφανή προσωπική σχέση, είναι και η μόνη κατάσταση, μαζί με τους ανήμπορους, που έχει τα όριά της.
- Τι σχέδια έχεις για το Πάσχα?
- Να γλυτώσω τη σούβλα, και φέτος.
- Θα ήθελες να μας αφήσεις με μία τελευταία σκέψη πριν κλείσουμε?
- Πάρα πολύ, αλλά δε μου έρχεται κάτι. Μου την σπάω πάρα πολύ όταν μου συμβαίνει αυτό.
- Get used to it.