25.3.11

Επ' ευκαιρία της εθνικής μας εορτής

περίεργο πράγμα η μνήμη. για παράδειγμα, ενώ δε θυμάμαι την πρώτη φορά που έκανα σεξ, θυμάμαι το τηλέφωνο που είχε φίλος στην Αγγλία το σωτήριο έτος 1996, τηλέφωνο το οποίο είχα καλέσει 1(μία) φορά από ένα καρτοτηλέφωνο στην πλατεία Αγίου Διονυσίου στην Πάτρα, και ετύγχανε να είναι 00441273694031. Το νούμερο έχει αλλάξει από τότε, αν θέλετε δοκιμάστε το για φάρσες αλλά μην πείτε το όνομά μου.

Στο ίδιο μοτίβο θυμήθηκα ότι η κυβέρνηση δεν έχει ακόμη πέσει, και δεν έχει γίνει καν συμπαντικό σούργελο (όχι περισσότερο από όσο τα καταφέρνει μόνη της δηλαδή) παρά την τελεσιγραφική επιστολή της ελληνικής version των Anonymous πριν κοντά δυο μήνες.
Ειλικρινά δεν ξέρω πόσο αμφίδρομη σχέση έχει η legiongraeca με τη, χαλαρή ούτως ή άλλως, παγκόσμια "συνομοσπονδία" των anonymous (κοινώς, αν στηρίζω Πούτιν, δε σημαίνει ότι και ο Πούτιν συνδράμει τις προσπάθειές μου, αλλά επιμένω ότι απλά δεν ξέρω - μια έρευνα σχετικά με τον Παπανδρέου στο anonops δεν έβγαλε και χρυσάφι πάντως) αλλά το σημείο στη δεύτερη επιστολή τους που διευκρίνιζε

[...]Σε αντίθεση μ’εσάς, δεν έχουμε ανάγκη πληροφοριοδότες. Όσα χρειαζόμαστε έχουν ήδη δημοσιευτεί σε πληθώρα δημοσιογραφικών πηγών. Εμείς αυτό που θα κάνουμε – και το ξεκινήσαμε ήδη – είναι να μεταφράσουμε αυτές τις πληροφορίες που έτσι κι αλλιώς είναι διαθέσιμες[...]

μου προξένησε ιλαρή απογοήτευση μέχρι δακρύων. Είπαμε να τους χέσουμε και προέκυψε κλανιά. Σόρρυ κιόλα, αλλά με αυτά που κυκλοφορούν στην παγκόσμια ιστοριογραφία και δημοσιογραφία, όποιος πιστεύει ότι οποιαδήποτε αποκάλυψη λιγότερη από πρωθυπουργό χώρας να σοδομίζει τη σορό του Στάλιν παρέα με τον Πάπα και την Tinkerbell στο τέμενος στη Μέκκα, έχει λιγότερο αντίκτυπο από χασμουρητό χασικλή που βλέπει telemarketing στις 5 το πρωί.

Πίσω στο λιγότερο virtual κόσμο, το Πασόκ σε μια νέα επίθεση δημοκρατίας έστειλε τα ΜΑΤ να βοηθήσουν μια ομάδα από διαμαρτυρόμενους καλλιτέχνες και εκπαιδευτικούς να μεταφέρουν τα εκθέματά τους στο οικείο αστυνομικό τμήμα, όπου προφανώς ήθελαν να τα μεταφέρουν, αλλά έκαναν μια στάση στο Σύνταγμα να πάρουν μια ανάσα.
Τείνω να καταλήξω ότι η μόνη πρωτοβουλία, που πήγε δυστυχώς άπατη, που έχει πιθανότητες να κάνει ένα κλικ σε αυτό το μπουρδέλο, ήταν αυτή (από τις χιλιάδες sites όπου υπάρχει αναρτημένη η ανακοίνωση, η επιλογή ήταν τυχαία ΟΧΙ). Είχα και ένα θεματάκι με το στομάχι αυτές τις μέρες και με έπιασε το αγωνιστικό μου.

Η κυβέρνηση είναι το ίδιο τσαμπουκαλεμένη παντού βέβαια, και πρέπει να της το αναγνωρίσουμε ως ελαφρυντικό αυτό. Παραθέτω αποσπάσματα από πρόσφατο άρθρο σε συνέντευξη του Εθνοσωτήρα

Για τη συνέντευξη με το Stern ο Παπανδρέου μας υποδέχτηκε στο γραφείο του στο Μέγαρο Μαξίμου, την έδρα του πρωθυπουργού. Μας έδειξε περήφανος τον πίνακα αφηρημένης τέχνης πίσω από το γραφείο του, που ο ίδιος έφερε εκεί: ένα μπλε σκούρο φόντο και μέσα σ’ αυτό μια σκούρα γραμμή.
Όπως μας είπε, ο πίνακας συμβολίζει γι’ αυτόν τη θάλασσα, το Αιγαίο φυσικά. Και εκεί στον ορίζοντα βρίσκεται ένα μικρό ελληνικό νησί. «Ένα από τα νησιά, που σε καμιά περίπτωση δεν πουλάμε».

πρώτα, μια γρήγορη ματιά στο μυαλό του Γιωργάκη


κατά δεύτερον, και κυριότερον, ΕΤΣΙ, ΓΑΜΗΣΕ ΤΟΥΣ ΓΙΩΡΓΗ!
με την ίδια πεποίθηση που, αν κάποιος μαλάκας στο Βούπερταλ πρότεινε να στήνουν όλοι οι Έλληνες κώλο τους 4 καλοκαιρινούς μήνες σε όλους τους τουρίστες για να ξεχρεώσουμε, ή να δίνουμε τα πρωτότοκά μας για να γίνουν ευνούχοι αξιωματούχοι στο Σαράι των Βρυξελλών, ο πρωθυπουργός της χώρας δεν αρνήθηκε την πρόκληση να σχολιάσει,ως αρχηγός κυβέρνησης, ξεφτυλισμένες και εκτός κάθε αξιοπρεπούς πραγματικότητας προτάσεις. Όπως δεν αρνείται ποτέ να δίνει συνεντεύξεις ως αρχηγός κυβέρνησης πάλι, στα αγγλικά, λες και δεν έχει γλώσσα η επαρχία που του δώσανε να διοικεί. Τέλος πάντων, είναι και θέμα γούστου, και ο Καίσαρας το "και συ τέκνον?" στα ελληνικά λέγαν οι Ρωμαίοι ότι το είπε, και τα πρότυπα καθενός είναι προσωπικό θέμα.
Αυτό που με ανησυχεί λίγο είναι ότι σε ποσοστό 100% οι αρνήσεις της κυβέρνησης είναι ως τώρα καταφατικές , και το μόνο καλό είναι ότι τα νησιά μάλλον θα τα δώσουμε σε ευρωπαίους και δε θα χρειαζόμαστε διαβατήριο, παρά μόνο νέου τύπου ταυτότητα για να τα επισκεφθούμε.

ουφ, πολλά έγραψα, θα ήθελα να γράψω και για την σινοελληνική φιλία που είναι πολύ βαριά(???) όπως ξέρουμε εδώ και πολλλλά πολλλλά χρόνια (νομίζω ότι η τελευταία μας συνάντηση πριν την Cosco ήταν κάπου το '50 στην Κορέα, αλλά κάτι θα μου διαφεύγει) και να μην ανησυχούμε. Διαβάστε μόνοι σας εδώ και πιείτε κάμποση ρακή μπας και βγάλετε νόημα.

Πάω στην παρέλαση τώρα να δω μπουτάκια.

Τι, τελείωσε???


*1. το εγκεφαλογράφημα του ΓΑΠ το ξεπατίκωσα από εδώ , να δίνουμε και τα δέοντα credits.

*2. θα έχει πολύ γέλιο ο εν λόγω φίλος να με πληροφορήσει ότι το τηλέφωνό του δεν ήταν αυτό και ότι πλανιέμαι 15 χρόνια τώρα, αλλά σε αυτήν την περίπτωση θα πάρω το έναυσμα για άλλο post σχετικά με το υποκειμενικό και, γιατί όχι, πούστικο της μνήμης.

4 σχόλια :

  1. Εδω δεν θυμάμαι ποιο ήταν το αμέσως προηγούμενο τηλ από αυτό που έχω τώρα... περιμένεις να θυμηθώ τι είχα πριν 14,5 χρόνια???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ναι ρε μάγκα, εγώ πως το θυμάμαι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. οκ, τότε θα πρέπει να εμπιστευτούμε τη μνήμη μου.

    μπρρρ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή