Science Project

Λοιπόν, επειδή λείπω καιρό και έχετε χαλαρώσει, σήμερα έχει έκτακτο διαγώνισμα. Όσοι δεν έχουν ιδέα από φυσική ας μην κωλώσουν, γιατί και εγώ που έχω ιδέα (what an idea) π@π@ρια κατάλαβα.

Έστω ανθρωπάκι Π (εκ του Πελοπίδος) ρίπτει αντικείμενο κυλινδρικόν, χάρτινον, αμελητέας ελαστικότητος, μικρής δομικής αντοχής, από ύψος 15 εκατοστών με αρχική ταχύτητα 15 χιλιόμετρα την ώρα (κανονικά πάει m/sec, I know, αλλά είπαμε ότι το μάθημα είναι εκλαϊκευμένο) μπροστά και ψιλοπροστοπάτωμα (η λέξη είναι ελεγμένη και οκ)

Επειδή έχουμε και 2008, θα είναι ηλεκτρονικό το διαγώνισμα, με όλα τα σύγχρονα εποπτικά μέσα, οπότε βάζω και μια φωτογραφία του χώρου για να μου το καρφιτσώσετε.
Με παλιομοδίτικη μεταλλική πινέζα.

Πάρτε τα αρχίδια μου (εκπαιδευτική μεταρρύθμιση α λα ελληνικά. Κάναμε και πολιτικό σχόλιο. Ποιος είμαι ο πούστης)



Που καταλήγει το αντικείμενο?


α) Μπροστά του στο πάτωμα

β) Στον απέναντι τοίχο και μετά μπροστά του στο πάτωμα

γ) Πίσω του στο πάτωμα (λέμε τώρα...)

δ) Στην κάλτσα του

ε) Στο διπλανό δωμάτιο στον τοίχο - and stay there.



Τίποτα ακόμη? Λοιπόν, επειδή θεοί δεν είστε - αν είστε, στείλτε μου mail, έχω να σας πω μερικά λογάκια- η απάντηση είναι τοοοο....

E

Για να πιστέψουν και τα ζώα, που είπε και ο Λεβέντης, ιδού η απόδειξη.




Το ερώτημα των 3 εκατομμυρίων παστελιών είναι πώς στο κέρατο του καριμπού βρέθηκε εκεί. Η επικρατέστερη μέχρι στιγμής εκδοχή είναι αυτή που παρουσιάζεται στο σχεδιάγραμμα παραπάνω.

Όποιος διαφωνεί, ας μας πει τη δικιά του μ@λακία.

ΥΓ. Το πώς και γιατί το εν λόγω τσιγάρο όχι μόνο βρέθηκε εκεί, αλλά και ΚΟΛΛΗΣΕ ΑΥΤΟΒΟΥΛΩΣ ΤΟΝ ΤΟΙΧΟ, προφανώς δεν είχα κουράγιο να το ψάξω. Δώστε, δώστε κάτι, δώστε ό,τι έχετε...

Για τους εξυπνάκηδες: το τσιγάρο ήταν στριμμένο τουλάχιστον ένα τέταρτο πριν, οπότε το σάλιο στέγνωσε. γκέγκε?


Να ευχαριστήσουμε τον Πελοπίδα (κάποιοι λένε ότι έχει και ωραίο κώλο) και τη δημιουργό του για την ευγενική τους συνεισφορά.

No time for posting, too busy living

'nuff said above...

Μου λείπετε όλοι, ναι, και οι 4-5 πόσοι είστε,

"I'll be back" που είπε και ο σεβαστός Κυβερνήτης της California

Mary go round

Ήξερα ότι η γη περιστρέφεται, κι εγώ μαζί της, και ο Άγιος Μαρτίνος των Αγρών, και όλο το Παρίσι μαζί μου, και περιστρεφόμασταν όλοι μαζί κάτω από το Εκκρεμές που στην πραγματικότητα δεν άλλαζε ποτέ τη διεύθυνση του επιπέδου του, διότι εκεί ψηλά, από το σημείο εξάρτησής του και πιο πέρα, στην ιδεατή προέκταση του νήματος προς το άπειρο, ψηλά προς τους πιο απόμακρους γαλαξίες, βρισκόταν, αιώνια ακίνητο, το Σταθερό Σημείο. Η γη περιστρεφόταν, μα ο χώρος όπου ήταν στερεωμένο το νήμα ήταν το μοναδικό αμετάβλητο σημείο του σύμπαντος.

Ουμπέρτο Έκο - Το Εκκρεμές του Φουκό


και αυτό είναι που λένε "πίστη". Δεν υπάρχει Σταθερό Σημείο στο σύμπαν. Το ίδιο το σύμπαν, η δομή και η ουσία του, αλλάζουν συνεχώς. Αλλά η παραδοχή, ότι από κάπου μπορείς να ξεκινήσεις άσφαλτα για να μετρήσεις τον κόσμο σου, είναι χρήσιμη.

Η τέλεια υπολογιστική μηχανή - αυτό που λένε "ιδανική" στα μαθηματικά- μπορεί να παράγει τέλεια αποτελέσματα δοθέντων τέλειων δεδομένων.
Εμείς δεν έχουμε τέλεια δεδομένα. Το έρμα κράνους που έχουμε ανάμεσα στα αυτιά μας είναι πολύ μικρό για να χωρέσει τον κόσμο. Οπότε, κάνεις κάποιες παραδοχές, τις καρφώνεις μέσα σου και πατάς εκεί πάνω. Αν δεν το κάνεις αυτό, παρασύρεσαι σε άπειρα διαφορετικά μονοπάτια λογικής ή "λογικής" και, εν απουσία μιας σταθερής αρχής, είτε σε οδηγεί ένα σταθερό τέλος που "μαγειρεύει" τα δεδομένα στην πορεία εργαζόμενο τη μαγεία της αυτο-εκπληρωνόμενης προφητείας, είτε βολοδέρνεις πέρα δώθε, εκστασιαζόμενος από αλλεπάλληλες αυτο-αναιρούμενες αποκαλύψεις.


Κουφάλα δημιουργέ, τα πάντα εν σοφία εποίησες.

More in the news today:


Σαν καλή τσαγκαροδευτέρα που είναι, θα έπρεπε να βρίσκομαι στο Κοτέτσι τέτοια ώρα. Δεν είμαι όμως, είμαι σπιτάκι μου με το φραπεδάκι μου, τη μουσική μου και ένα τσιγαράκι ζόρικο.
Αιτία ο εκμοντερνισμός του εκπαιδευτικού συστήματος τα τελευταία 20 χρόνια και η όσμωση της εμπειρίας αυτής στους εργασιακούς χώρους.

Η πρακτική της κάρτας, του κουδουνιού κλπ έχει κριθεί πλέον αντιπαιδαγωγική για τα μικρά παιδάκια που λέγονται προγραμματιστές. Έτσι, η ώρα προσέλευσής μας στη δουλειά έχει αφεθεί στην επαγγελματική μας συνείδηση και στις αγελαίες ρίζες του ζώου που είμαστε. "Αφού όλοι πηγαίνουν στις 9:30, θα πάω και εγώ". Δε σφάξαμε.

Οπότε τι κατέβασε η συλλογική γκλάβα της πανδαιμόνιας εργοδοσίας? 20 workstations για 30 άτομα. Και οι καθυστερημένοι, όρθιοι στη γωνία με το ένα πόδι ψηλά και χωρίς δίκτυο. Να μάθουν τα κακομαθημένα.

Η εισήγησή μας για εφαρμογή της μουσικής καρέκλας, όπου όλοι θα τρέχουμε γύρω - γύρω ενώ παίζει το "Perfect Situation" και, με το κόψιμο της μουσικής, καθόμαστε σε ότι βρούμε ελεύθερο, βρίσκεται σε στάδιο evaluation. Μετά τη σύσταση αρμόδιας επιτροπής και τη διεξαγωγή 20-30 meetings, θα έχουμε νέα.

Μέχρι τότε, σπίτι μου και αν σας αρέσει...

Η ΧαΖοΒιόλα

Καλό Σεπτέμβρη ( ώπα, τώρα ξύπνησε αυτός? 13 πήγε άνθρωπε, wake up) καλό φθινόπωρο, δημιουργική και απροβλημάτιστη σχολική χρονιά στους χιλιάδες λιλιπούτιους φίλους της στήλης μου.

Summer's almost gone που λέγανε και οι Doors, πολύ ωραίο τραγούδι by the way, αλλά κάπως νταουνιάρικο και δεν αρμόζει στη στιγμή. Ρίξτε το στο youtube όταν έχετε τις μαύρες σας, και σας εγγυόμαι ότι δε θα νιώσετε καλύτερα. Απολαυστικό sulking, or so I've heard...

Πλατιάζω όμως, εδώ και 30 χρόνια, 3 μήνες και 2 ημέρες. Ακόμη και στο βρεφικό μου κλάμα πρέπει να έβγαινα εκτός θέματος. Να θυμηθώ να ρωτήσω τη μαμά. Το θέμα μας είναι η Χαζοβιόλα μου. Όπως υποσχέθηκα και στα σχόλια στο φίλο satan, και είμαι άνθρωπος που κρατάω τις υποσχέσεις μου... μερικές φορές... κατά τύχη συνήθως, θα σας παρουσιάσω το καινούριο μου μωρό.



Σιγά τα σάλια λιγούρια! Κούκλα δεν είναι? Οι πινακίδα ΧΖΒ666 (το νούμερο είναι scrambled για λόγους προστασίας των προσωπικών μου δεδομένων) έφερε και το παρατσούκλι της - ΧαΖοΒιόλα (μου το 'πε ένα πουλάκι - φτιαγμένο για μεγάλα πράγματα, αλλά αυτο είναι μια άλλη ιστορία).

Πιο πεζά τώρα, είναι μία Honda XRV750 Africa Twin, γεννημένη το 1998 στην Ιαπωνία. Μεγάλωσε στη Γερμανία και πρόσφατα, το 2006, μετακόμισε στην Ελλάδα όπου και προβλέπεται να στεριώσει. Βγάζει 62 άλογα στον τροχό για να κουβαλήσει γρήγορα, όμορφα και καυλιάρικα τα 230 κιλά της - πλήρης καυσίμων λαδιών κλπ- και τα 85 - at the moment- δικά μου, και όποιον/ότι άλλο έχει τη χαρά να καθήσει πάνω της.

Με έχει σκλαβώσει το φασαριόζικό της βρωμόστομά (εξάτμιση- bad karma collector) και δύο αστραφτερά τσαχπίνικα μάτια που ζαλίζουν όποιον τα χαζεύει.


Η αλήθεια είναι ότι μου έχει παράπονα - και δίκαια - γιατί πέρα από μια βόλτα στην Κεφαλονιά, την έχω κλεισμένη στην Αθήνα να στενάζει με την καθημερινότητά μου. Αυτό σκοπεύω να το αλλάξω γρήγορα όμως, γιατί το κορίτσι το έχει στο αίμα του να καταπίνει χιλιόμετρα.



Καλές μου βόλτες!


ΥΓ. Έχω ακόμη ένα καινούριο μωρό (οι πελαργοί μου χτυπούσαν υπερωρίες καλοκαιριάτικα) και γράφοντας παραπάνω κάπου τα μπλέκω, κάπου τα μπερδεύω, κάπου τα μασκαρεύω, αλλά και αυτό είναι μια άλλη ιστορία.



Πάντως τα μάτια της αφρικάνας έρχονται δεύτερα και καταϊδρωμένα...

Η ΓΕΝΙΑ ΤΩΝ 700€ ΣΕ ΞΥΔΙΑ

Μου ήρθε σήμερα και το πέταξα. Με το που το είδα να ίπταται, το λάτρεψα. Ακούγεται γαμάτο!

Η αφορμή, κάτι με τα οικονομικά μου και πως δε μου φτάνουν να κάνω κάτι που δε θυμάμαι τώρα. Δόξα τοις θεοί και τω καπιταλισμώ, δε βγάζω 700. Βγάζω αρκετά παραπάνω - ποσοστιαία. Γιατί δε μένει μία?

ΓΙΑΤΙ ΤΡΩΩ 700 ΕΥΡΩ ΣΕ ΞΥΔΙΑ (πώς λέμε ¨ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΑΘΗΝΑΪΚΕΣ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ!!!!" , μια τέτοια φάση).

Πολύ βάθος δεν έχει (πιστεύω, αλλά αν ρωτήσετε διαβασμένο κομμουνιστή θα σας βρει), μην ψάχνεστε, αλλά παίζει να σκάψω λίγο ανάλογα με τη διάθεσή μου όπως θα εξελιχθεί κατά τη γραφή. Σαν ατάκα πάντως γράφει (τουλάχιστον στην οικογένειά μου, και εγώ και ο bro την καταχαρήκαμε). Αν βρείτε και μια παρέα με προβληματισμένους της πλάκας πουτσας νεαρούς, θα σπάσετε τον πάγο.

Νέος, ελεύθερος, ρηχός απροβλημάτιστος, no particular dreams, no nightmares, σπίτι πατρικό (αν πανε όλα στο διάολο), επαγγελματικά ψιλοκαβατζωμένος (σε αυτό το επίπεδο τουλάχιστον), ε που να τα φάω?

Άσε που δε βγαίνει και αλλιώς.

Έχω στην καβάτζα και ένα ΓΑΜΑΤΟ (χειροκροτάτε ρε, τι σας πληρώνω?) post για την εκδρομή μου στη Βουλγαρία, αλλά επειδή δε μπορώ να κάνω copy-paste από το forum (εκεί έχει bbs κώδικα και εδώ html), ψιλοβαριέμαι.

Θα δείξει, στείλτε μου θετικά vibes λεφτά και δώρα.

A, ψάχνω Africa Twin σε τέλεια κατάσταση μέχρι 4 χιλιάρικα (αν έχει τον Πάπα και τη Mona Lisa πάνω, αλλιώς αρχίζουμε παζάρια). Αν έχετε κάτι καλό υπ'όψιν...

The Holiday Syndrome

Έχει γίνει πια θεσμός...

Όποτε είναι να πάω διακοπές, η Μεγάλη Κακίστρω (*1) εκεί πάνω σπεύδει να σπάσει λίγη πλάκα με την πάρτη μου για κατευώδιο.

(προς τιμήν της, στις κυρίως διακοπές ασχολείται με άλλους, μάλλον αυτούς που έχουν πραγματικά προβλήματα. Δεν ξέρω, δε ρώτησα, είμαι ανθρώπινα αμοιβόμενος λευκός...)

Background:

Αύριο ξεκινά το πρώτο μέρος των φετινών μου καλοκαιρινών διακοπών. Ξεκινά εντυπωσιακά και αντικομφορμιστικά, με ένα ξέφρενο (ελπίζω όχι) Peach Party στην εξωτική Ράχη Ημαθίας.
Έτσι για να ξεμουδιάσουμε από την καθιστική ζωή της χρονιάς που περνά (ακαδημαϊκό κόλλημα, αν κάνεις 12 μαθητής και άλλα 8 χρόνια φοιτητής, μένουν κάποια χούγια) και να προετοιμαστούμε σωματικά για το ξεφάντωμα που ακολουθεί.
Στη συνέχεια θα περάσω τα σύνορα καβάλα (αφού δεν πάω εκκλησιά, ας πάω Βουλγαρία) και μετά θα δείξει. Καλό μου ταξίδι και καλά να περάσω.

The Joke:

Παρακάμπτοντας χθες τη συνηθισμένη ρουτίνα παρκαρίσματός μου, για σοβαρό σκοπό (μπύρες) άφησα κράνος και γάντια στο Fort Knox που λέγεται "Η Μπαγκαζιέρα Μου". Το βράδυ, έσφαλα, το παραδέχομαι, τα ξέχασα μέσα. Σήμερα το πρωί, το παρατήρησα, η μπαγκαζιέρα έχασκε σαν το στόμα μου όταν την είδα, και τα πράγματα είχαν πάει μάλλον για τσιγάρα -σαν κάποιον άλλον που ξεκίνησε και αυτός για τσιγάρα και δε γύρισε ποτέ.

Απολογισμός αντικατάστασης, περίπου όσα σκόπευα να ξοδέψω στις διακοπές μου. Μάλλον πρέπει να αρχίσω να βάζω από πριν τα γαμησιάτικα στον προϋπολογισμό των αδειών μου.

Aftermath:

Γνωρίσαμε και έναν άνθρωπο (που μου πούλησε το καινούριο μου κράνος), γαμοσταυρίσαμε λιγουλάκι, είπαμε και 5 μαλακίες έτσι για να ξεδώσουμε, και βουλιάξαμε τον τραπεζικό μας λογαριασμό ακόμη βαθύτερα στην ανυποληψία. Τα υπόλοιπα θα τα γράψει η ιστορία.

Περαστικά μας.



1. Από απλή τύχη μάλλον, δεν είμαι αρκετά εγωπαθές αρχίδι για να πιστεύω ότι το παρόν συμβάν έχει πραγματική σχέση με το Κακό αυτό καθ'αυτό, τη φιλοσοφία, τις εσωτερικές αναζητήσεις ή οτιδήποτε εξ'ίσου βαθύ. Διαβάστε και τίποτα όμως, δεν κάνει κακό. Τσιμπάνε και τα γκομενάκια (ναι καλά, κάνε τούμπες)

Η ζωή σα μεσημεριανή ζώνη

... στην tv. Μαλακίες, αλλά κολλάς με τις μαλακίες. Κάθεσαι και τις βλέπεις με τις ώρες, περιμένοντας καμιά καλή διαφήμιση.

Α, τα σαββατοκύριακα βλέπουμε "Μένουμε Ελλάδα". Αλλάξτε τον ατσαλάκωτο σγουρομάλλη με ένα μουσάτο λέσι και την ξανθιά με μηχανή and you get the picture (μήπως αυτό είναι καλή πρόταση και για την ΕΡΤ?)

Να δω πότε θα αλλάξουμε κανάλι...

(από το σπίτι την έχω πετάξει... αλλά αν επανέλθω στη μεταφορά, ε, μπα... (?)

Out of space, out of time, out of sequence

για όλους τους λάτρες της ποιότητας. Το πέτυχα μετά από προσευχές και αναμονή χρόνων (σαν το support της Forthnet μία φάση).

600 χρόνια μετά, στείλαμε μία μαλακία στη Eurovision, και κέρδισε. Ξαναδείτε μαζί μας τι έχασαν οι Ευρωπαίοι.

Στα comments και (αδιασταύρωτη) μετάφραση.

1E - Λ - ל - XXX - · · · — — / — — — — —

30 χρονών γαϊδούρι


30 and kicking (like an old mule)


τα 30 πρώτα χρόνια είναι δύσκολα


I've turned 30, what's your excuse?


30 χρονών μαλάκας


30 χρονών παιδί


30 (AD), it's the age to be
- Judas Iscariot before the fig tree


Turning 30 (what the fuck???)


Ναι ρε μαλάκα, 30


Άντε και καλά 30


Δε μου φαίνεται, ε?


Εγώ στην ηλικία σου... (συμπληρώστε παπαριά της αρεσκείας/εμπειρίας σας)


Η ζωή αρχίζει στα 30 (θα 'θελες)


Η δουλειά τελειώνει στα 30 (εδώ και αν θα 'θελες)


Η εφηβεία συνεχίζεται στα 30 (θες δε θες)

τι 30... τι 40... τι 50...
Δεν το είχατε σκεφτεί ποτέ έτσι, ε? Μόνο οι πενηντάρηδες το ξεστομίζουν

Logan's Run (1976)
...
In the 23rd century, the survivors of a holocaust now lives within a domed city that is sealed off from the outside world. In the domed city, men and women live in a society where you can only live until you are 30-years old (due to population control and limited resources), the people have two choices: They can either take part in a extermination ceremony called "Carousel" where they are promised of being reborn or they can go on the run and escape to outside the domed city.

Αυτό και αν είναι ενδιαφέρον...



The age of thirty is characterized by the ongoing transition engendered by the Saturn return. The pieces are just beginning to fall into place after a period of transition. Every 15 years Mars returns close to its birth position on the birthday, so 30 is also a year when Mars is strong and ready for battle.

Σεβασμό στην επιστήμη ρε!

30 Χ 30 που μαλακίες δεν κατάφερα να βρω.
Στολίστε με τη δική σας

και λίγο κείμενο χωρίς εύκολη χυδαία συνθηματολογία. Όπως πετυχημένα είπε φίλος,

"τι να καταλάβουμε από τα 30, αφού τριανταρήσαμε στα 25"

και συμπληρώνω εγώ, ότι τριανταρήσαμε την εποχή που καταλάβαμε ότι δε θα τους την παίξουμε, θα μας την παίξουν. Με άλλα λόγια, the joke's on us... *


* Dr. Ghallas masters several languages at various levels, but he cannot fully express himself in any one of them. So he hops from one to another at whim. That still proves unsatisfactory, but, what the heck

Έχω γίνει πολύ πεζός...

Η εποχή έχει γυρίσει. Αυτά τα δέντρα με τα βιολετί φυλλαράκια στους δρόμους έχουν ανθίσει από καιρό. Αλλά δεν κατάφεραν να με συγκινήσουν.

Οι καφετέριες, οι καφενέδες, οι ταβέρνες, τα μπαράκια γέμισαν τα πεζοδρόμια με τα τραπέζια τους και τον κόσμο που κάθεται γύρω τους. Δεν τα έχω τιμήσει ιδιαίτερα, ίσα-ίσα που μου κόβουν το δρόμο.

Τα κορίτσια, και οι γυναίκες, βγάζουν τα πολλά-πολλά και κυκλοφορούν σιγά σιγά με μπλουζάκια και φουστίτσες και άλλα τέτοια ανησυχητικά. Κάπου κάπου τα παίρνει το μάτι μου στο δρόμο.

Οι βραδινές μου βόλτες στα μπαράκια έχουν αραιώσει, και ας είναι ανοιχτό το μετρό μέχρι τις 3 Παρασκευές και Σάββατα.

Το νησί στην Ασωμάτων έχει αρχίσει να γεμίζει τουρίστες και αργόσχολους. Τους προσπερνάω πηγαίνοντας στον ηλεκτρικό, ή γυρίζοντας.

Ακόμη και οι αιθέριες υπάρξεις στην ακούσια εγγύτητα του βαγονιού του μετρό κάθε πρωί μετά βίας μου αποσπούν ένα βλέμμα.

Συμπέρασμα?

Έχω γίνει πολύ πεζός...

ΘΕΛΩ ΠΙΣΩ ΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΜΟΥ

Today is a good day to dry...

The sun is bright, temperature 's around 20 degrees, a cute gentlee breeze swings my laundry back and forth, the 22-year old Malice in Wonderland album on Winamp is surprisingly enjoyable, looks like spring at last. Working from home, thanx to the general strike, is the cherry on top.

It's things like that that make life in Yunanistan bearable and, no point denying it, very pleasant at times. It's an argument the government has mysteriously failed to use in its fight (oh yes, it's a fight) against society.

It has been proven that sunshine increases the production of serotonin, improving people's mood to put it simply and shortly. Sure we're getting paid less, sure we're working more, sure we're up to our asses in garbage (and that's on the 3rd floor), but

THE GOVERNMENT ENSURES THE CONTINUOUS FLOW OF SUNSHINE

That's worth something, ain't it? To quote Jimmakos,

"Το Κόμμα πουλάει κρατικό οξυγόνο"

that sort of thing.

Anyway, having concluded this lazy, dimeworthless political point, let's just hope spring lasts a couple of months before the fiery death of summer...

Atheism, and how it didn’t work for me

Είναι ένας τύπος, ας τον πούμε… Ghallas. O τύπος αυτός που λες είναι άθεος. Για να το προχωρήσουμε λίγο, είναι αυτό που το myspace λέει “not religious but spiritual”. Για να το δούμε και από πίσω, ίσως είναι ένας αποτυχημένος ορθολογιστής (ωραίος κώλος).

Ο Ghallas σκέφτηκε σε κάποια φάση (κάποιες φάσεις όπως θα δούμε παρακάτω) να πάει μια βόλτα μέχρι το Άμστερνταμ που ξέρει πιο πολύ κόσμο πλέον από όσο ξέρει στο χωριό του. Είναι λίγο και τα …χμ… κανάλια που του προξενούσαν πάντα ενδιαφέρον, φαινόταν καλή ιδέα.

Το πήρε απόφαση λοιπόν μια βδομάδα του Οκτώβρη να ζητήσει άδεια από τη δουλειά. Ο (Έλλην) κοτζαμπάσης του κούνησε το μαντήλι και του ευχήθηκε καλό βόλι, αλλά ο Λατίνος φεουδάρχης αποφάνθηκε ότι την άλλη βδομάδα μαζεύονται τα μοσχαρκουδομπίζελα, και χρειαζόταν το Ghallas να μετράει τα κουκούτσια. Έτσι, το σχέδιο αναβλήθηκε.

Την επόμενη εβδομάδα, τα μοσχαρκουδομπίζελα ήταν μαζεμένα, τα κουκούτσια μετρημένα, και ο Ghallas επανήλθε στο σχέδιό του. Οι άρχοντες αποφάσισαν ότι τον χρειάζονταν για να γράφει ερωτικές επιστολές προς την πίσω δεξιά ρόδα της άμαξας του Δόγη της Μαγούλας. Ο Ghallas που είχε αρχίσει να χρειάζεται τραγικά ύπνο, αγάπη και προδέρμ, τους είπε ότι αυτή τη δουλειά μπορεί να την κάνει και από το χωριό του (αλλά όχι και από το Άμστερνταμ που δε θα είχε όρεξη να του πρήζουν τα αρχίδια), στο οποίο και συναίνεσαν, και έτσι πήρε εν τέλει άδεια η οποία τα μόνα σύνορα που τον πέρναγε ήταν της Λαμίας.

Τέλη Γενάρη, άδεια έχει ξεμείνει από τα πέρσι , η δουλειά έχει πέσει για ύπνο και τα πάντα μοιάζουν ρόδινα για ένα ταξιδάκι.

- Θέλω να μιλήσουμε.

- Να σου πω εγώ κάτι πριν, και μετά πες μου ό,τι θέλεις. Αποφασίσαμε να σε στείλουμε για ένα μήνα στην εξωτική Πέρα Τραχανοπλαγιά για να κάνεις Ποιοτικό Έλεγχο σε Πετάλωμα Ψύλλων. Είναι εξαιρετική δουλειά, με μεγάλες προοπτικές εξέλιξης, και το τοπίο στα 25 χιλιόμετρα μέχρι την Πέρα Τραχανοπλαγιά είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να ξεπιαστείς και εσύ και η μηχανή. Το μόνο κακό είναι ότι… θα πηγαίνεις ό,τι μέρα να’ναι ότι ώρα να’ναι για ένα μήνα σερί. Τι έλεγες?

- …

Τέλη Φλεβάρη. Η υπηρεσία στο φυλάκιο Ποιοτικού Ελέγχου Πεταλώματος έχει τελειώσει. Τα χιόνια, η 15ήμερη εμπλοκή, μία ελλάσων σούπα με τη μηχανή, το συνάχι, η χαμένη ταυτότητα και τα 2-3 παρολίγον εγκεφαλικά φαντάζουν μακρινό παρελθόν. Η άδεια αυτήν τη φορά είναι εξασφαλισμένη. Η επιπλέον δουλειά που βάραινε τη συνείδησή του και τα αρχίδια του έχει γίνει. Το ταξίδι χρειάζεται όμως ταυτότητα. Για να κόψω μια δυο σελίδες, μετά από 5 επισκέψεις στην αστυνομία, 15 τηλέφωνα σε 2 Αστυνομικά τμήματα, 2 τηλέφωνα σε μία υποδιεύθυνση Ασφαλείας προς υποκατάστασιν ενδουπορεσιακής επικοινωνίας που δεν έγινε ποτέ και καμιά 100αριά χιλιόμετρα πήγαινε-έλα, η γαμημένη ταυτότητα είναι πλέον στα χέρια του. Βρίσκει και μια πιστωτική για να βγάλει τα γαμο-εισητήρια, και όλα μοιάζουν ΤΕΛΕΙΑ. Τραβάει λοιπόν για μια τελευταία μέρα στη δουλειά, για να παρακολουθήσει ένα happening (που εν τέλει δεν έγινε ποτέ), και η μοίρα τραβάει το τελευταίο εργαλείο από το σουγιαδάκι της. (αντιστοιχο τρόπον τινά με τις πλαστικές οδοντογλυφίδες στα μαχαίρια επιβίωσης. Μικρό αλλά θαυματουργό).

Τρώει μια σούπα με τη μηχανή και γαμάει το πόδι του και ησυχάζει.

Που το πάω? Μετά από αυτά, αρνούμαι πλέον να πιστεύψω ότι δεν υπάρχει θεός. Υπάρχει η σαδιστική κακόγουστη παλιοχαμούρα και κάπου γελάει με την Παρεούλα του. Τραγόμορφα τρανόψωλα bisexual εκτρώματα, κομπλεξικούς μπαρμπάδες με προβλήματα στύσης που ευνουχίζουν κόσμο για να μη νιώθουν μειονεκτικά, πολεμοχαρή ανεγκέφαλα γκόμπλιν, κουτσούς, φώκιες με φωτοστέφανα και ούτω καθ’εξης. Και επειδή κάποιοι τα είπαν καλύτερα από εμένα…

Why can't MEN be like the Netherlands?

Cheap thrill I got to admit, still:
Itelli, yes, I DO mean flat and shallow.
Satan_your_lord, we do build mighty dams ourselves.

Everybody else, though I hate to generalize on such a small(null?) speciment, read back.

Why can't girls be like the Netherlands???

'nuff said on the title...

Gestalt

Με έχει πιάσει αρχαιοκαυλίαση τελευταία? Όχι. Μάλλον το θέμα βολεύει γιατί βρίσκεις εύκολα εικόνες. Η συνταγή της ημέρας είναι το μνημείο που ανήγειρε το ελληνικό κράτος (μάλιστα, μάλιστα... *1) υπέρ των Θεσπιέων που έπεσαν στη μάχη των Θερμοπυλών.

Να πω την αλήθεια, δεν το έχω δει ποτέ. Το Λεωνίδα, περνώντας με 120 από το δρόμο, τον έχει πάρει το μάτι μου, παρότι κανένας δε σκέφτηκε να διαμορφώσει ένα χώρο εκεί που να μπορείς να αφήσεις το όχημά σου για να επισκεφτείς τον τόπο. Εντάξει, υπερβάλλω κάπως. Υπάρχει ένα παρκινγκ σαν αυτά που υπάρχουν κάθε 10 χιλιόμετρα στην εθνική για να ελαφραίνεις τη φούσκα σου.

( ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ
Παρακαλούμε το Ταμείο Εθνικής Οδοποιϊας, το ΥΠΕΧΩΔΕ, την Παναγία Σουμελά, το Νυαρλαθοτέπ, οποιονδήποτε εν τέλει είναι υπεύθυνος για τη συντήρηση (εεε??) των χώρων αυτών (όχι του μνημείου - των άλλων). Θάμνους σε όλα τα πάρκινγκ. Ναι. Υπάρχουν και γυναίκες που θέλουν να ξαλαφρώσουν και, όπως και να 'χει, δεν είμαστε όλοι ίσα και όμοια. Ο θάμνος είναι φτηνός, καλαίσθητος, και βολεύει. Εκτός και αν οι υπεύθυνοι αρέσκονται να παίρνουν μάτι σε τέτοια υπεράνω υποψίας μέρη. Για την Παναγία και το Νυαρλαθοτέπ, δεν το πιστεύω. Για τους άλλους, επιφυλάσσομαι.

Κλείνω την παρένθεση γρήγορα γιατί πουντιάσαμε. )

Φτάνεις με τα πόδια λοιπόν στις Θερμοπύλες για να ξεμουδιάσεις, και στρέφεις την προσοχή σου στο μνημείο.



Η πλάκα στα αριστερά γράφει, για όσους βαριούνται να βγάλουν τα μάτια τους, ή το έχουν κάνει ήδη:

ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ

ΜΕ ΤΗΝ ΑΚΕΦΑΛΗ ΑΝΔΡΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
ΤΗΝ ΑΝΩΝΥΜΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ
ΤΩΝ ΕΠΤΑΚΟΣΙΩΝ ΘΕΣΠΙΕΩΝ
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ

ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΤΕΤΑΜΕΝΑ ΣΤΗΘΗ
ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ, ΤΗΝ ΑΝΔΡΕΙΑ, ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ
ΤΗ ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ

ΜΕ ΤΟ ΑΝΑΣΗΚΩΜΕΝΟ ΦΤΕΡΟ
ΤΗ ΝΙΚΗ, ΤΗ ΔΟΞΑ, ΤΗΝ ΨΥΧΗ
ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΜΕ ΤΟ ΤΣΑΚΙΣΜΕΝΟ ΦΤΕΡΟ
ΤΗΝ ΕΚΟΥΣΙΑ ΘΥΣΙΑ
ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

ΜΕ ΤΟ ΓΥΜΝΟ ΚΟΡΜΙ
ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ
ΠΡΩΤΟ ΘΕΟ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΘΕΣΠΙΕΩΝ

Και λέω τώρα εγώ... μνημείο, έργο τέχνης, με υπότιτλους? Συννεφάκι στο μυαλό του καλλιτέχνη? ή της επιτροπής που το ενέκρινε, για να μη σκάσει μετά η αντιπολίτευση και λέει ότι έκαναν ένα μνημείο ό,τι να'ναι?

Μυστήρια πράγματα. Μάλλον μας έχουνε πάρει (χαμπάρι?) για τελείως ζώα που δεν καταλαβαίνουμε και πολλά, οπότε είπαν να γράψουνε και ένα reference για να μη λέμε και μαλακίες στους τουρίστες.

Αντιπαρέρχομαι (συνέχεια, και πολλά πράγματα. Σημείωση να το κόψω)

Και φτάνω στην αφορμή αυτού του κειμένου.

ΟΙ ΠΥΛΩΝΕΣ ΤΗΣ ΔΕΗ ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΣΥΜΒΟΛΙΖΟΥΝ????

Είναι δυνατόν να κοιτάς το έργο και να μη βλέπεις τους πυλώνες από πίσω? Το μαυροχάλικο? Το εργοτάξιο? το αμάξι του εργοδηγού? (καλά κάνει ο άνθρωπος και το έχει, με τα πόδια πηγαίνουμε εμείς που είμαστε τουρίστες. Και δεν έχουμε άδεια να παρκάρουμε στο εργοτάξιο). Μα είναι τελείως ζώα? Τα σύρματα που περνάν αριστερά - δεξιά από το μνημείο τι είναι? Περσικό βασανιστήριο?

Μα τι ζώα...

Σηκώστε ένα τοιχάκι από πίσω, λευκό, 2 - 2,5 μέτρα από τη μια μεριά του μνημείου ως την άλλη. Δεν είπα να κάνουμε την περιοχή Ακρόπολη... αλλά όχι και έτσι.Το κάνεις που το κάνεις.

Σημειώσεις:

1) γενικά υπάρχει μάλλον η εντύπωση ότι αυθεντία στα μνημεία ήταν οι αρχαίοι, μας έχουν αφήσει και αρκετά, οπότε είναι περιττό/άσκοπο να φτιαχτούν νέα, σχετικά με αυτούς.


Μάλλον θα συμφωνήσω με αυτά που βλέπω. Όχι ότι βρίσκω κακά/ακαλαίσθητα/οτιδήποτε τα νεότερα (και αναφέρομαι τώρα συγκεκριμένα στα 2 στις Θερμοπύλες). Αλλά είναι αυτό το γαμημένο το gestalt... Ο Παρθενώνας έχει και μια Ακρόπολη από γύρω. Ο ναός στο Σούνιο θάλασσα και πέτρα. Τώρα να φτιάχνεις μνημεία που πρέπει να τα βολέψεις στη σχεδιασμό της διαπλάτυνσης της Εθνικής Οδού...

Hail and Chill

Μας έπιασε ο χειμώνας (επιτέλους?) Το θέμα είναι ότι μας έπιασε στο φυλάκιο στην Παλλήνη, που μου κάνει κάτι σαν τη Σιβηρία για τους αντιφρονούντες της VF. Χαλαζάκι σπέσιαλ, θερμοκρασία που ΚΡΑΥΓΑΖΕΙ ΓΙΑ ΚΑΣΚΟΛ στη μηχανή, ουρανός σε μαύρο που δε βγάζουν τα laptop λόγω backlighting και σάντουιτς Στεργίου στο μηχάνημα (ρίγη νοσταλγίας και αηδίας για όσους έχουν υπηρετήσει στην περιοχή Αθηνών).

Με τα πολλά, αφού είδα και μια Varadero να ξαπλώνει αποκαμωμένη στο διάζωμα της Μεσογείων το πρωί σε έντονη αντίθεση με τον αλλόφρονα -μόλις πρώην- αναβάτη της, είπα να ξεμείνω στο Δικαστικό Μέγαρο Παλλήνης - Casa Alvizi για τους γνωρίζοντες - και να εξερευνήσω την ελληνική επαρχία (Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα, είναι όλη η Αττική και μην τρώτε την παραμύθα που πουλούσε η ΕΡΤ στα 80's, έχει λήξει).

Πηδώντας με χάρη αναστενάρη από θέμα σε θέμα, θα καταγγείλω τη μόνιμη περίφραξη της Κασταλλίας Κρήνης στους Δελφούς που στερεί από τον πολύ κόσμο την ευκαιρία να την επισκεφθεί, και αναγκάζει τον λιγότερο και πιο τολμηρό να λερώνει τα ρούχα του σκαρφαλώνοντας στα α-πα-ρά-δε-κτα βρώμικα κάγκελα.
Φωτογραφίες θα βάλω αργότερα, αν φαίνεται τίποτα γιατί αυτά είναι της νύχτας καμώματα, πάντως απογοητεύτηκα γιατί ούτε τη φωτεινή στήλη του Ήλιου του Μεσονυχτίου είδα, ούτε τα τρία γυναικεία φαντάσματα που στοιχειώνουν την Πηγή, ούτε καλά-καλά νερό εκτός από μία μικρή γούρνα την οποία δυστυχώς και ατυχώς πάτησα. Μάλλον έφταιγε ο κατα συρροήν βέβηλος Ντάφυ που κατουρούσε αμέριμνος λίγο παραπέρα.

Δε θα του κρατήσω κακία πάντως, γιατί άλλωστε το είπε και η ίδια η Πυθία πολύ καιρό νωρίτερα:

"Πες στον βασιλιά ότι οι τοίχοι έχουν πέσει σε σήψη;
Ο Απόλλων δεν έχει πλέον ναό, ούτε προφητείες,
ούτε Κασταλία πηγή. Το ρυάκι, που είχε τόσα να πει,
έχει στερέψει."


Το ρυάκι του Ντάφυ πάλι... έχει πολλά να πει ακόμη




(Αργότερα...)

Ο Ναός του Απόλλωνα, cc


Γι'αυτό θα πολεμήσουμε (λέμε τώρα.. ε???)



Και στο βάθος κήπος



Μέσα στο άβατο


Η αρχική πηγή (*1)


Η ελληνιστική (ή ρωμαϊκή) πηγή (*1)



*1: Οι φωτογραφίες έχουν κλαπεί ξεδιάντροπα από τον Dr.J (βάλτε castalia spring jpg στο google, θα βρείτε και άλλες) γιατί με τις δικές μου νυχτερινές λήψεις θα μπορούσα να σας δείχνω την Κόκοβα και χαμπάρι δε θα παίρνατε. Το 98 φαίνεται ότι είχε νερό πάντως. Φέτο... γιοκ. Πουτάνα Δεξιά

Sick as a What???

I originally planned this blog-thing as a strictly 2007 endeavor, but then I got across something that made me reconcider.

For the past three days I’ve been struck down by what most call a common cold. I myself see it as my body’s final chance at a much-needed rest I kept dodging throughout the holidays. In any case, I dealt with it following some very simple and equally effective guidelines:

STAY IN BED – Sleeping when possible. I mean really stay in bed. Have water, juice and tissues at arm’s reach (a full roll of toilet paper is more handy actually). Chamberpots are hard to come by these days, so I actually did get up once in a while, but that’s okay as long as I don’t indulge myself.

STAY ALONE – Celebrating my misery (both bodily and spiritual) is like a visit to the toilet. It’s always done best by myself alone. I don’t need anyone to cheer, and thank you all for your sympathy – really – but you can express it later on. I won’t forget. Plus, there’s always the danger of passing it on to somebody and have his/her moans and wet cough haunting me after I’ve left my disease behind.

ONLY NATURAL DRUGS – Some juice, hot chamomile, rubbling with tsipouro in case of extreme cough. No pills – no syrups. Pot is allowed.

Anyway, I got carried away. The real reasons for this post are a couple of American posters (30’s & 40’s) I stumbled upon on the matter.

On the first one, the Respected W.H.Runcie of the Town of Hempstead educates his fellow citizens on the value of collectedness and boosts the local economy, at least in the medical sector, responding to long-standing complaints from his fellow physicians that those damn farmers can’t even spell Influenza – let alone catch it, and that they won’t even say how-d’you-do when they come across you on the street until their neighbour’s daughter get’s banged-up.

The next one is a real jewel.

Sensitive...

Compassionate...

Caring...

One thing though… Maybe they should have a third tab. Like:

These arms could in turn produce:

50.000 dead Nazis/Japs

130.000 cripple Nazis/Japs

500.000 homeless Nazis/Japs

Everytime you sneeze, another blood-thirsty Nazi/Jap gets to see the dawn!!!

Related to the above, I can't help including an - only loosely - related poster, that touched me. I am sure many managers of today long for the days things like that actually worked (though judging from stuff I see at work, some may think they still do)

American propaganda is a favourite subject for me, I’ll try to get back on this sometime later. Until then, some more rip-offs for the road:

"A cough is a symptom, not a disease. Take it to your doctor and he can give you something serious to worry about."

"Be careful about reading health books. You may die of a misprint."

"Eat right, exercise regularly, die anyway."

"Every man's disease is his personal property."

"I drive way too fast to worry about cholesterol."

"If you resolve to give up smoking, drinking and loving, you don't actually live longer; it just seems longer."

"Life expectancy would grow by leaps and bounds if green vegetables smelled as good as bacon."

"Our body is a machine for living. It is organized for that, it is its nature. Let life go on in it unhindered and let it defend itself, it will do more than if you paralyze it by encumbering it with remedies."

"Red meat is not bad for you. Now blue-green meat, that's bad for you!"

"The only way to keep your health is to eat what you don't want, drink what you don't like, and do what you'd druther not."