τα έλεγα με το φίλο Χρήστο, και σκέφτηκα να τα ποστάρω και για τους άλλους 5 που διαβάζουνε για να έχουνε κοινά θέματα να συζητάνε.
με τσίγκλισε η παρακάτω γαργαλιστική πρόταση
"Αν και μολυσμένος από γερμανίλα και την ψύχωση της αποδοτικότητας, εγώ είχα πειστεί από την ιδεολογία του 90΄. Η οποία κορόιδευε αυτούς τους καημένους τους κουτόφραγκους που δεν ξέρουν απο kefi και frape. Και όταν θα ζητούσαν πίσω τα λεφτά των επιδοτήσεων και των leader θα τους τουμπαίρναμε με δυο ρακές και θα κατέληγαν να χορεύουν μεθυσμένοι φωνάζοντας "I love Greece", ενώ εμείς θα χαμπογελούσαμε με συγκατάβαση και λεβεντιά."
Με το θαύμα των '90s και των 00's, και εγώ ήμουν ενθουσιασμένος. Πάντα πίστευα ότι η Cayenne βγάζει πιο θερμή και γλυκιά φλόγα και από την καλύτερη βελανιδιά, ξύπναγα κάθε πρωί έτοιμος να σπαράξω πραγματικά από πόνο για το τσουνάμι που θα άφηνε τη Μύκονο πιο γυμνή και από το σοφό κεφάλι σου (αλλά όλο δεν ερχόταν), λάβρωνα από περηφάνεια όταν έβλεπα ότι σε κάθε διεθνή μάζωξη είχαμε τον πιο χοντρό πρωθυπουργό, ή τον πιο σιχαμένο, ή τον πιο ηλίθιο (με αυτό το τελευταίο να είναι το άγιο δισκοπότηρο μάλλον, με το κοσμικό πηγάδι IQ που ακούει την 9η κάθε τόσο στα ευρωτραπεζώματα , αλλά είμαι σίγουρος ότι έχουμε αναδείξει τουλάχιστον δύο άξιους κατόχους του τίτλου)
από την άλλη, αν ενίοτε θέλω να γίνω κακός με το συμμαλάκα συνέλληνα, νιώθω άδικος αν δε χλευάσω στοργικά και τον ευρωσυμπατριώτη (για κανένα χρόνο ακόμα) Γερμανό, Γάλλο, Ιταλό κ.ο.κ. μαλάκα που θα πάρει τώρα και αυτός μεγαλειωδώς τα αρχίδια των ξιπασμένων αχόρταγων μουνόπανων που τον γαμάνε και αυτόν, αλλά πολύ πιο αξιοπρεπώς και προτεσταντικά. Στο φινάλε το ευρώ που θα μας βάλουνε όλους στο στόμα για οβολό για τον άλλο κόσμο, αυτοί το φτιάξανε, όχι εμείς. Εμείς ημασταν, είμαστε και θα είμαστε (εκτός και αν η τρέχουσα -τελευταία μέχρι την επόμενη- προσπάθεια αυτογενοκτονίας μας στεφθεί με επιτυχία) ένας μικρός μαλάκας λαός κάπου στη βρώμικη αυλή του πολιτισμένου μαλάκα κόσμου, που κάνουμε τις μικρές μας μαλακίες και ο μόνος λόγος που αναφερόμασταν κάθε τόσο είναι γιατί είμαστε καλή ευκαιρία να πετάξεις κανένα τσιτάτο για κανέναν αρχαίο, που ακούγεται ωραία.
Οι πραγματικά μεγάλες μαλακίες όμως παραμένουν προνόμιο των πραγματικά μεγάλων λαών. Με το σκατό που τρώνε για την ανικανότητα ή/και την δουλικότητα ή/και την σκατοψυχία τους οι πολιτικοί της Ευρώπης, τι να περιμέναμε και εμείς από το Γιωργάκη και τους Κωστάκηδες? Βαριά ότι περίμεναν οι Λίβυοι από τον Καντάφι, μια ωραία βραδιά στην τηλεόραση. Και άμα... (αν και ο Πάγκαλος προσπαθεί)
Η μαλακία είναι ότι τα κουμμούνια είχαν δίκιο στο τι φταίει -και με τσούζει- από την άλλη δεν είχαν και αυτοί ιδέα τι θα μπορούσε να ΜΗ-φταίει (εκεί ακόμη και ο Dick που διαβάζαμε όσο αυτοί παρίσταναν ότι διαβάζουν Marx παίζει να είχε πιο πολύ δίκιο) ,
τώρα η μόνη φάση που μου αξίζει τον κόπο είναι καλοί ανθρώποι-καλές εμπειρίες. Και στο φινάλε τα καλύτερα λεφτά που ξόδεψαν ποτέ οι Ευρωπαίοι μπορεί και να είναι αυτά που σκόρπισαν σε "εμάς" για να μπορούμε μερικοί να τους πάμε σε μια ωραία καβατζωτή παραλία, να κεράσουμε και τις ρακές και ενδεχόμένως να πηδηχτούμε κιόλα και να πηγαίνουν μετά πίσω στα κρύα και να σκέφτονται ότι η ζωή μπορεί να είναι και ωραία.
οι υπόλοιποι και τα υπόλοιπα να πάνε να γαμηθούνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου