Can't help it, στα τρένα με πιάνουν τα λογοτεχνικά μου

- Γιατρέ, σίγουρα δε μπορούμε να κάνουμε κάτι καλύτερο;

- Αγαπητέ μου, δεν έχετε κάνει ούτε μία πειστική απόπειρα, και με την ασφάλιση που έχετε, νομίζω ότι πρέπει να είστε ικανοποιημένος και με το παραπάνω. Μην ξεχνάτε άλλωστε πως οι καιροί είναι δύσκ..

- Άντε γαμήσου ρε μουνόπανο

είπα, άρπαξα τη συνταγή και έριξα μια αεροφτυσιά στο γραφείο του φεύγοντας. Το είχα ορκιστεί στον εαυτό μου να λέω "άντε γαμήσου ρε μουνόπανο" και να φεύγω ρίχνοντας μια αεροφτυσιά όποτε ακούω τις φράσεις "οι καιροί είναι δύσκολοι", "δουλίτσα να υπάρχει" και "περάστε ξανά το Σεπτέμβρη, ο υπεύθυνος αυτή τη στιγμή τρώει το κουλούρι του". 

Έκλεισα με κρότο πίσω μου την πόρτα που έγραφε 

Clark Gable III

Δόκτωρ Αναψυχίατρος PhD DDT LSD TCP/IP

Βγήκα στη βεράντα του ορόφου να κάνω ένα τσιγάρο. Το ντουμανέφος από τα καμένα καλώδια στη φαβέλα του Ελαιώνα έδινε στην ατμόσφαιρα αυτό το βαρύ ρομαντισμό που εμπνέει τόσους τραγουδοποιούς, ενώ το βούσισμα από τα χιλιάδες μανιτάρια των ψυχοβολταϊκών στις ταράτσες έκανε απαλό μασάζ με ξυράφια στα νεύρα μου. 

Η Ειδική Οικονομική Ζώνη FROG (Former Republic of Greece) ή FYROG (Former Yunan Republic of Greece) όπως την αποκαλούν καλοσυνάτα, αγνοώντας τον πλεονασμό, οι εξ ανατολών γείτονες, είχε γίνει ήδη σημαίνων ενεργειακός κόμβος. Μετά την περιορισμένη επιτυχία του προγράμματος "Ήλιος" που κατάφερε να παράγει 10 σκάρτα μύρια κιλοβατώρες με μέσο κόστος -συμπεριλαμβανόμενου του κόστους υποδομών- 650 ευρώ/KWh παρά το ζήλο των επενδυτών που έφυγαν κατηφείς από την εκλαμβανόμενη ως αποτυχία, με μόνη παρηγοριά μερικές εκατοντάδες μύρια το κεφάλι στην τσέπη, τα καταφέραμε τελικά με το πρόγραμμα "στον Ήλιο Μοίρα" και την πρωτοποριακή τεχνολογία των Ψ/Β. 

Το πέρασμα από την πολυετή Χρονιά του Γουρουνιού στη Χρονιά του Βατράχου γιορτάστηκε με κάθε επισημότητα από την οικονομική ηγεσία και την εντόπια πολιτική σφουγγοκωλαρία, με αποκορύφωμα τη μεγάλη εργατοπανήγυρη στην πλατεία Ευρώ, πρώην Συντάγματος, πρώην Ανακτόρων, όπου Ασιάτες και Τεύτονες τολμηροί πρωτοπόροι επιχειρηματίες είχαν την ευκαιρία να αγοράσουν σε τιμή ευκαιρίας πρώτης διαλογής ντόπια ψυχάκια για τις ψυχοτουρμπίνες τους. 

Εννοείται ότι η αναγκαστική ετήσια επίσκεψη στον αναψυχίατρο σήμαινε την απώλεια του μεροκάματου για σήμερα, αφού αυτές οι αργομισθίες μας έφτασαν εκεί που μας έφτασαν. "No merodooly, no merofaye" που έλεγε perifanos για τα ελληνικά του και ο Frank, ο προϊστάμενος που μπορεί να μην είχε σβέρκο, κατάρτιση και ιδέα του τι πράγματος προϊστατο, αλλά είχε πιστοποιητικό αρχαιοελληνικού DNA κατευθείαν απόγονου του Περικλή μέσω Παλαιολόγων και από εκεί Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg, καθώς και ένα μακρινό θείο στο ΔΣ τριών-τεσσάρων τραπεζών. 

Οπότε πήρα το δρόμο για το συσσίτιο του τοπικού παραρτήματος του Οργανισμού Αναγόμωσης/Αναπτέρωσης Ενεργειακού Δυναμικού, όπου μετά από ένα τρίωρο υποχρεωτικής παρακολούθησης πληρωμένης μαχητικής δημοσιογραφίας, σερβιρόταν a la carte κονσέρβα με επιδόρπιο "γλυκό του κουταλιού" που είχε πρόσφατα νομιμοποιηθεί στα πλαίσια της ενίσχυσης των εμπορικών σχέσεων με το Αφγανιστάν. Η κρατική μέριμνα για τους άνεργους γνώρισε νέες εποχές δόξας, αφού οι φρικαρισμένοι άνεργοι έκαναν τα Ψ/Β να κρατάνε ψηλά την παραγωγή. Το γλυκό του κουταλιού ήταν το κερασάκι, καθώς τις περιόδους αυξημένης ζήτησης κοβόταν η ζούπα και τα μανιτάρια γύρίζαν σαν τρελλά.

Στο δρόμο χάζευα τη συνταγή μου. 3 από τους 99 εργαζόμενους στην εταιρία θα πήγαιναν διακοπές φέτος με κλήρωση, pas mal. Και το χαρτί ήταν καλό, Κρήτη. Από εκεί, με μερικά καλά κονέ και κάμποση τύχη, θα μπορούσα να βρω θέση σε μια από τα ξεκοιλιασμένα παλιά ψαράδικα που ξανοίγονταν στο Λιβυκό με την ελπίδα να ξεβραστούν κάπου στην Αφρική. Εκεί υπάρχουν κυκλώματα που μπορούν να αφαιρέσουν τα τσιπάκια ταυτοποίησης που, συμβολικά το δίχως άλλο, καρφώνονται στον κώλο κάθε πολίτη και, μετά από 1-2 χρονάκια δουλειά για το κόστος της επέμβασης, μπορείς να ζήσεις κάπου στην έρημο σαν ελεύθερος άνθρωπος. 

ΜΠΑΜ! σε δυο λεπτά δυο ακόμη πολυκατοικίες σβήστηκαν από το χάρτη από ένα Ψ/Β που εξερράγη. "Αυτές οι Γερμανικές μαλακίες δεν αντέχουν το μεσογειακό νταλκά μας" που έλεγε και ο συνάδελφος ο Μήτρος.  Ε, σε 5 λεπτά η περιοχή θα είχε γεμίσει μπάτσους φορτωμένους με τεκμήρια τρομοκρατικής ενέργειας από τους "Δαίμονες του Αδιάκριτου Επαναστατικού Τρόμου" ή την "Ψυχωσική/Αναρχική Λεγεώνα των Ταξικών Ζόμπι" ή κάποια άλλη ομάδα από τη C-Movie φαντασία των υπηρεσιών πληροφοριών, ώστε να ξεκαρφωθούν τα ελαττωματικά Ψ/Β που είχαν καταντήσει το κέντρο της Αθήνας σα μπαλάκι του γκολφ από τις τρύπες. Παράλληλα, καμιά 500αριά περαστικοί θα μεταφέρονταν στα υψηλής απόδοσης αναμορφωτικά Ψ/Β πάρκα σε κάποιο θεοέρημο ξερονήσι από όπου μόνο απόμακρα έβλεπε κανείς κάποιο πλοίο της γραμμής, ίσα ίσα για να κρατάει ψηλά την ψυχωσική ενεργειακή απόδοση των εσώκλειστων.

Ο Μήτρος δεν είχε σκοπό να την κάνει, δεν άντεχε τα πολύ θερμά κλίματα. Είχε άλλο πλάνο. Είχε αναλάβει την επίβλεψη στην τοποθέτηση των δυο καμαριών της εταιρίας, των γιγάντιων Ψ/Β των 50MWatt (Αδόλφο και Κιουταχή τα φωνάζανε χαϊδευτικά στη δουλειά) στη στέγη της Βουλής. "Ε, δε θέλει και πολύ... κωλομπαρεύω τις ασφάλειες, και απλά περιμένω στην επόμενη δολοφονία, μαζική αυτοκτονία, τελευταία θέση στη Eurovision βρε αδερφέ να μαζευτούν διακόσιες χιλιάδες νοματαίοι εκεί μπροστά"