αντιβίωση φίλε. μη σου τύχει
καλοκαιριάτικα με τον καύσωνα.
Ήταν οι στιγμές στην παραλία κάτω από το λιωμένο ήλιο μέσα στο λιωμένο αέρα πάνω στην καυτή λιωμένη άμμο, λιωμένος να βλέπεις το γυαλιστερό, ιδρωμένο από το λεπτό φιλμ του πάγου που λιώνει, κουτάκι της Löwenbräu σα μοναδικό διαυγές σημείο σε ένα κόσμο που, ε, λιώνει.
Κάτω από τα χαλάσματα των παραδαρμένων από τα συμπαγή κύματα ζέστης λογικών, ο πρωτογονικός σου εγκέφαλος θέλει να πηδήξει στην πιρόγα του και να εφορμήσει πάνω στη σιδερένια φρεγάτα που φέρνει την πρώτη παρτίδα φάρμακα στον αμόλυντό σου παράδεισο.
βάζεις λίγη γλίτσα για τα έντομα. εγώ είμαι σχεδόν από χωριό και σκληρός τύπος και έχω πάει και προσκόπους και δε βάζω τέτοιες μαλακίες, άσε που βαριέμαι και ξεχνάω να κουβαλάω πολλά πολλά, οπότε το παίζω υπεράνω και βασίζομαι σε μια σχέση αμοιβαίου σεβασμού* με τα ζωύφια της φύσης. Ε λοιπόν αυτή τη φορά έχεσαν τον αμοιβαίο σεβασμό μας. Και δε μιλάω μόνο για τα τριζόνια που με κατουρούσαν κάθε τόσο από τα δέντρα, γιατί το μεσημέρι μου φαινόταν σχεδόν ευχάριστη η δροσιά μέχρι να ενεργήσουν τα πολιτιστικά μου φίλτρα και το βρω ψιλοαηδία ή τουλάχιστον δυσάρεστο.
Όχι, μιλάω για ένα ναρκοπέδιο από στίγματα στα δυο μου χέρια, όπου κάποια ασήμαντη μικροσκοπική μαλακία που δεν έχει καν ακόμη εφεύρει η διδαχτεί την έννοια του θεού και της αμαρτίας σουλάτσαρε πέρα δώθε αφήνοντας κόκκινες στάμπες σε κάθε της βήμα. τι τρελό feature και αυτό, κατευθείαν από τα acme labs του δημιουργού. "Και αυτή εδώ η μικρή μαλακία, θα αφήνει άχρηστες και ανούσιες κατά τα άλλα, αλλά αισθητικά δυσάρεστες κόκκινες βούλες στο πάτημά της".
Opposed thumbs for the win
Η αφορμή όμως ήταν η αντιβίωση, γιατί έπρεπε κάτι να κάνω μέχρι να έρθει η ώρα της.
Ήρθε.
Καληνύχτες
* Οι εκατόμβες των μικροζωυφίων που αφήνει το κάθε μου βήμα δε μετράνε γιατί (α) δεν τα βλέπω-δεν τα ξέρω και (β) γιατί δε μπορώ να αιωρηθώ. Ο αντίλογος ότι και το κουνούπι π.χ. δε με αντιλαμβάνεται επειδή είμαι πολύ μεγάλος και καρφώνει τάχα μου τη μουσούδα του στο χώμα για να βρει νερό δεν ισχύει, όχι επειδή δεν υπάρχει αντιστοιχία, αλλά γιατί είναι σκέψη που μπορείς ενδεχομένως να την κάνεις εσύ, αλλά δε μπορεί να την κάνει το κουνούπι. Από την άλλη, αυτό υποδηλώνει ότι η σκέψη μου έχει φτάσει σε κάποιο σημείο όπου εγώ κάνω κάποιας μορφής διάλογο με το κουνούπι σταματάω αυτήν την παράγραφο εδώ γιατί θα αρχίσουν χοντρομαλακίες
** ήμουν έτοιμος να γράψω σε αυτό το ποστ την πρώτη μου έβερ μετα-κρυάδα. αλλά μου διακόρευε τη συνοχή του κειμένου.
καλοκαιριάτικα με τον καύσωνα.
Ήταν οι στιγμές στην παραλία κάτω από το λιωμένο ήλιο μέσα στο λιωμένο αέρα πάνω στην καυτή λιωμένη άμμο, λιωμένος να βλέπεις το γυαλιστερό, ιδρωμένο από το λεπτό φιλμ του πάγου που λιώνει, κουτάκι της Löwenbräu σα μοναδικό διαυγές σημείο σε ένα κόσμο που, ε, λιώνει.
Κάτω από τα χαλάσματα των παραδαρμένων από τα συμπαγή κύματα ζέστης λογικών, ο πρωτογονικός σου εγκέφαλος θέλει να πηδήξει στην πιρόγα του και να εφορμήσει πάνω στη σιδερένια φρεγάτα που φέρνει την πρώτη παρτίδα φάρμακα στον αμόλυντό σου παράδεισο.
βάζεις λίγη γλίτσα για τα έντομα. εγώ είμαι σχεδόν από χωριό και σκληρός τύπος και έχω πάει και προσκόπους και δε βάζω τέτοιες μαλακίες, άσε που βαριέμαι και ξεχνάω να κουβαλάω πολλά πολλά, οπότε το παίζω υπεράνω και βασίζομαι σε μια σχέση αμοιβαίου σεβασμού* με τα ζωύφια της φύσης. Ε λοιπόν αυτή τη φορά έχεσαν τον αμοιβαίο σεβασμό μας. Και δε μιλάω μόνο για τα τριζόνια που με κατουρούσαν κάθε τόσο από τα δέντρα, γιατί το μεσημέρι μου φαινόταν σχεδόν ευχάριστη η δροσιά μέχρι να ενεργήσουν τα πολιτιστικά μου φίλτρα και το βρω ψιλοαηδία ή τουλάχιστον δυσάρεστο.
Όχι, μιλάω για ένα ναρκοπέδιο από στίγματα στα δυο μου χέρια, όπου κάποια ασήμαντη μικροσκοπική μαλακία που δεν έχει καν ακόμη εφεύρει η διδαχτεί την έννοια του θεού και της αμαρτίας σουλάτσαρε πέρα δώθε αφήνοντας κόκκινες στάμπες σε κάθε της βήμα. τι τρελό feature και αυτό, κατευθείαν από τα acme labs του δημιουργού. "Και αυτή εδώ η μικρή μαλακία, θα αφήνει άχρηστες και ανούσιες κατά τα άλλα, αλλά αισθητικά δυσάρεστες κόκκινες βούλες στο πάτημά της".
Opposed thumbs for the win
Η αφορμή όμως ήταν η αντιβίωση, γιατί έπρεπε κάτι να κάνω μέχρι να έρθει η ώρα της.
Ήρθε.
Καληνύχτες
* Οι εκατόμβες των μικροζωυφίων που αφήνει το κάθε μου βήμα δε μετράνε γιατί (α) δεν τα βλέπω-δεν τα ξέρω και (β) γιατί δε μπορώ να αιωρηθώ. Ο αντίλογος ότι και το κουνούπι π.χ. δε με αντιλαμβάνεται επειδή είμαι πολύ μεγάλος και καρφώνει τάχα μου τη μουσούδα του στο χώμα για να βρει νερό δεν ισχύει, όχι επειδή δεν υπάρχει αντιστοιχία, αλλά γιατί είναι σκέψη που μπορείς ενδεχομένως να την κάνεις εσύ, αλλά δε μπορεί να την κάνει το κουνούπι. Από την άλλη, αυτό υποδηλώνει ότι η σκέψη μου έχει φτάσει σε κάποιο σημείο όπου εγώ κάνω κάποιας μορφής διάλογο με το κουνούπι σταματάω αυτήν την παράγραφο εδώ γιατί θα αρχίσουν χοντρομαλακίες
** ήμουν έτοιμος να γράψω σε αυτό το ποστ την πρώτη μου έβερ μετα-κρυάδα. αλλά μου διακόρευε τη συνοχή του κειμένου.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου