Πότε πήγε 27?

έλειψα 10 μέρες στο Θιβέτ για διαλογισμό και shopping και πήρε όλον τον κόσμο από κάτω. Σε 6-7 blogs που έχω για να ξύνω στη δουλειά παρακολουθώ, δεν κουνιέται φύλλο, πέρα από το malaka που έγραψε εκείνο το γαμάτο με το laptop που βγάζει καπνό γιατί εκλέγει Πάπα και ένα κομμάτι του οξαποδώ.

Είναι προφανώς η Μεθεόρτια Κατάθλιψη, παλιοημερολογίτες είμαστε άλλωστε όλοι και δεν έχει κλείσει βδομάδα από τα Φώτα ακόμη. Βαστάτε Χριστιανοί, έρχονται σατουρνάλια.

Βασικά δεν έχω και κάτι να πω, απλά δε μου άρεσε το μεγάλο μεσοδιάστημα από το τελευταίο μου post και είπα να δώσω ένα σημείο ζωής για να μη χαίρονται όσοι μου χρωστάνε λεφτά ότι παίζει να αποδήμησα εις κύριον. Εδώ είμαι και θυμάμαι ακόμη τα 3 λεπτά που και καλά δεν είχες για ρέστα δεσποινίς ταμία επώνυμου σούπερ μάρκετ.

Όσο για τους πιστωτές μου, μην αγχώνεστε, ο κληρονόμος μου, ο πιστός μου σκύλος ο... ε... Έθελμπερτ, θα σας αποζημιώσει όλους μέχρι γιουροσέντ. Γουφ

Μιλώντας για λεφτά, γαμώ το 2010. Κατά τα άλλα δεν έχω κανένα παράπονο, τουναντίον, γαμώ τις χρονιές. Ζυγό, μη-δίσεκτο, στρογγυλό, τέλειο. Και έχει αρχίσει με μπάντες, όπως θα περνούσε σουρωμένος μινάρας με νέο μωρό στο αυτοκίνητο τα roundabouts της Ηλιούπολης. Αλλά από μαρούλι, Σαχάρα.

Ευτυχώς σκοπεύω να δω σε όνειρο ότι βρίσκω λέει ένα δελτίο Τζόκερ στο δρόμο, σκύβω να δω τι είναι, βλέπω ότι είναι ένα δελτίο Τζόκερ στο δρόμο και ετοιμάζομαι να το παρατήσω. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ακούω το στρίγγλισμα των φρένων και βλέπω να μεγαλώνουν ιλιγγιωδώς τα φώτα ενός σπορ αυτοκινήτου που κοστίζει πιο πολύ από την ψυχή μου. Ο πανάκριβος προφυλακτήρας (χοντρικά ο ντόπιος εισαγωγέας τον πουλάει όσο κάνει το σπίτι μου, χωρίς την ψυχή μου) σταματάει λίγα ångström μακριά από το κορμί μου, η πόρτα ανοίγει και μία ύπαρξη σαν τη Ridealgh εδώ, ντυμένη σαν την Ridealgh εδώ, βγαίνει να δει αν με χτύπησε, κοιτάζει το δελτίο, μου λέει ότι αυτό το δελτίο κέρδισε 14 εκατομμύρια ευρώ σε υψηλής απόδοσης ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου (6.25% χοντρικά), με ερωτεύεται για τον χαρακτήρα μου και γιατί τρελαίνεται που το ένα αυτί μου είναι πιο ψηλά από το άλλο, και ξυπνάω.

Αμέσως γράφομαι σε οποιαδήποτε αίρεση μου εγγυάται ότι τα όνειρα βγαίνουν αληθινά or your money back, την πιστεύω, και λύνω το πρόβλημά μου. Το όνειρο βγαίνει αληθινό, αλλά τότε:

- Το ελληνικό δημόσιο (με μικρά πλέον, παίζει σημειολογία) τελικά σταματάει να μας κρατά σε αγωνία και ελαφρά ενόχληση, και επιτέλους χρεωκοπεί.

- Ανακαλύπτω ότι τελικά η Ridealgh εδώ δεν είναι τελικά αυτό ακριβώς που θέλω από μια γυναίκα

Κανονίζω να πάμε για ένα καφεδάκι να τα πούμε, και ως τότε κάθομαι στο pc μου και στέλνω κανένα βιογραφικό.


Ζωάρα