I couldn't be happier

που έλεγα και σε ένα mail πριν 6,5 λεπτά από τη στιγμή που άρχισα αυτό το post (και γύρω στις 6 ώρες πριν το τελειώσω). Couldn't I όμως? Ιν ρετροσπεκτ, οφ κορς άι κουντ. Λετ'ς σι χάου:

• κερδίζω το λαχνό στη Νέα Εργατική Αποζημίωση, όπου ένας εργαζόμενος κάθε χρόνο παίρνει αποζημίωση αντίστοιχη του μπόνους γενικού διευθυντή της Eurobank, ενώ όλοι οι άλλοι τα αρχίδια τους (όπως προβλέπεται ούτως ή άλλως). Τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν πάνω μου και με κάνουν ίνδαλμα για κάθε άνεργο που ξεχνάει τον πόνο του και (συνεχίζει να) αυνανίζεται νοερά μπροστά στην τηλεόραση. Γιατί δε μας λείπουν λεφτά, πρότυπα μας λείπουν.
  

• με απαγάγουν ταλιμπάν και με βάζουν να ακολουθήσω με τη μηχανή τις μηχανές τους ως την Κανταχάρ, με την απειλή ότι θα μου κάψουν το -συλλεκτικό πλέον- σκωροφαγωμένο μπλουζάκι μου Dio. Ένας τους αποδεικνύεται πράκτορας της FSB (παστούν που αλλαξοπίστησε όταν ανακάλυψε το Michael Jackson) και το βράδυ με κερνάει βότκες και χοιρινά σασλίκ. Με το που περνάμε τα σύνορα, τρώμε ρουκέτα από αμερικάνικο μη-επανδρωμένο, οι BMW που καβαλάνε τα ταλιμπάνια και τα αγόρασαν κοψοχρονιά στη Γερμανία που δούλευαν στις υπόγες των McDonald's σκορπάνε σε όλο το οροπέδιο και εγώ γυρίζω την Άφρικα προς Τουρκμενιστάν για να προσκυνήσω τη συγκινητική πολιτιστική κληρονομιά που έχει αφήσει ο θεούλης Νιγιάζοφ.

• ως διά μαγείας (as if by magic που λέγανε και οι rotting christ) όλα μου τα δόντια αντικαθίστανται από αυτά του Superman και δεν ξανασχολούμαι μαζί τους ποτέ πέρα από όταν μασάω.

• τα Windows μου σταματάνε να μου βάζουν ψύλλους στα αυτιά ότι παίζει να είμαι θύμα πειρατείας (όχι, δεν είμαι, ησυχάστε βρε) χωρίς να χρειαστεί να τα patchάρω.

• ο Παπαδημητρίου παίρνει όρκο σιωπής και δεν ξαναμεταδίδει ποτέ ή, ακόμη καλύτερα, του χώνουνε μια βουβουζέλα στο λαιμό, δυο στα αυτιά και άλλη μια στον κώλο και δημιουργείται ένα νέο όργανο, η πιπιζέλα.

• με υιοθετεί ο Μαραντόνα.

• όλα τα παραπάνω (κλασσική επιλογή σε multiple choice)

Παράλληλα, εγκαινιάζω τη νέα τρομερή καινοτομία του blog μου, τη βόλτα της ημέρας με το gwalk. Επειδή είναι και εγκαίνια, κάνω προσφορά 1 + 1 δώρο (+ 1 βότκα για παραλαβή από το κατάστημα) για να τσιμπήσω πελατεία.

1. Το Bar San Callisto στο Trastevere στη Ρώμη.
Ατελείωτα Pampero Limon Soda με το Μαλλιά, με 15 ευρώ κόκκαλο, εξαιρετικός μπάρμαν που σκόρπαγε τη μισή πραμάτεια στο πάτωμα, πεταμένοι Ιταλοί που τα σκάγανε στα τραπεζάκια, η μαγευτική Piazza di Santa Maria δίπλα, ΤΕΛΕΙΑ!!!

2. The WardenClyffe Tower, το εργαστήριο του Τέσλα στο Λονγκ Άιλαντ όπου ο θεούλης σχεδίαζε να στήσει τον πρώτο κόμβο σε ένα σύστημα παγκόσμιας ασύρματης μετάδοσης πληροφορίας και ενέργειας, καμιά τριανταριά χρόνια πριν στην Ελλάδα έρθει το τηλέφωνο. Ο θρύλος λέει πως όταν ο χρηματοδότης του J.P. Morgan (ναι, της J. P. Morgan. Ή μάλλον αντίστροφα) συνειδητοποίησε πως δε μπορούσε να βάλει μετρητές για χρέωση στην ασύρματη μεταφορά ενέργειας, ξενέρωσε καπιταλιστικότατα και έκοψε το χαρτζηλίκι στο Νικόλα.

Όσο και αν έκοψα βόλτες γύρω γύρω, τα δέντρα δεν αφήνουν να φανεί ο πύργος (μα τι μαλάκες αυτοί οι Αμερικάνοι.. δέντρα??? τη φωτιά δεν την έχουν ανακαλύψει ακόμη εκεί?) οπότε αρκέστηκα στη μπανιστηριακής τεχνοτροπίας φωτογραφία και σε μία από το μουσείο Τέσλα στο Βελιγράδι (γιατί είμαστε και ταξιδεμένοι)


καλό Ιούλη