3 ευχές

παλιά, την εποχή που έκοβα βόλτες στην έρημο για να έχω να γράφω καμιά ιστορία τώρα που μεγάλωσα και σοβαρεύτηκα, σκόνταψα σε ένα λυχνάρι. Για μια βδομάδα το έβγαζα κάθε βράδυ από τις πτυχές της κελεμπίας μου, του έβαζα λαδάκι και το άφηνα να με φωτίζει όσο διαβαζα την εφημερίδα μου. Αφού βεβαιώθηκα ότι έκανα σαφές ποιος είναι το αφεντικό, το έπιασα το όγδοο βράδυ στα χέρια μου και το έτριψα.
Ένα ελαφρώς ταλαιπωρημένο και ροδοκόκκινο τζίνι βγήκε από το στόμιο, με ζύγισε λίγο με το βλέμμα του και τελικά είπε:

- εντάξει μας γάμησες, χέσε με με τον πρόλογο, you know the drill,  έχεις τρεις ευχές.

ευκολάκι, σαν έτοιμος από παλιά, σαν υποψήφια μις κόσμος που τη ρωτάνε τι θα έκανε αν ήταν ο Χένρυ Κίσσινγκερ για μια ημέρα, του απάντησα

- sex, drugs, rock 'n' roll

-  σόρρυ μίστερ, αυτές είναι τέσσερις, παίρνεις μόνο τις τρεις πρώτες

μου απάντησε