άφες αυτοίς· ου γάρ οίδασι τι ποιούσι

Την ατάκα την είπε κοπελιά χθες, με αφορμή την παρακάτω είδηση: Επεισόδια σημειώθηκαν στο Κάιρο ανάμεσα σε εκτροφείς χοίρων -οι περισσότεροι είναι χριστιανοί Κόπτες- και την κυβέρνηση μετά την απόφαση να θανατωθούν όλοι οι χοίροι, παρά τις δηλώσεις από τον ΠΟΥ ότι αυτό το μέτρο δεν θα εμποδίσει τη διάδοση της γρίπης και ότι η κατανάλωση κρέατος δεν ενέχει κινδύνους. μου φάνηκε εξόχως γαμάτο το σχόλιο, και είπα να βάλω μπροστά το photoshop για να το εικονογραφήσω. Ευτυχώς ή δυστυχώς, κάποιος Harro Koskinen από τη Φινλανδία των 60's με πρόλαβε. Η δική μου έκδοση θα ήταν λίγο πιο black metalάδικη με πατσάδες να κρέμονται και τέτοια, αλλά εκτιμώ τη γαλήνια οπτική του καλλιτέχνη.

 Αδυνατώ να χωνέψω ως αμαρτία ότι σκοτώνουμε τα γουρούνια για τροφή. Άνθρωποι είμαστε, γουρούνια είναι, συμβαίνουν αυτά. Αυτό που τα ανέβασε στο σταυρό, είναι ότι θυσιάζονται για την αμαρτία μας της ΒΛΑΚΕΙΑΣ. Τώρα αν είστε από τους ανθρώπους που διαβάζουν το blog μου και δεν έχετε ήδη συνειδητοποιήσει το γελοίο της υπόθεσης με τη Γρίπη των Χοίρων, πιείτε έναν καφέ, φάτε ένα σουβλάκι χοιρινό, κάντε ένα κρύο ντουζ και πατήστε F5. 20 θάνατοι με το ζόρι μέχρι τώρα, και μας έχουν πρήξει τα ούμπαλα. Περισσότεροι πεθαίνουν από ελαττωματικά καλσόν και κακή ορθογραφία... By the way, από χθες το βράδυ βήχω σα γουρούνι (χο χο χο) μετά από παρατεταμένη επαφή με αλλοδαπούς, οπότε πάρτε τα μέτρα σας όσο διαβάζετε το post για να γλυτώσετε τα χοιρότερα και ένας χοιρινός ιός για τελείωμα. Καλή σας όρεξη