gimme a D, gimme a B, gimme an A

Ήταν εκείνη τη νυχτιά που φύσαγε ο Βαρδάρης...

κάπου στην Κίνα. Στην Αθήνα ντάλα μεσημέρι, η πιο αναζωογονητική ριπή αέρα προέρχεται από την ανεπαίσθητη αναπνοή μου, στη φάση του εγκεφαλικού λυκόφωτος μεταξύ ξυπνητού και ύπνου.

- Ghallas, συγχαρητήρια, είσαι ο νέος μας DBA.
- Χρρρ...
- Ήρθε η ώρα η εξαντλητική σου εκπαίδευσή στην Oracle 10g επιτέλους να αποδώσει.
- 10 g? με των πόσο?
(η εκπαίδευση ήταν όντως εξαντλητική. Διαολοβδομάδα, ύπνος στις 5 στην καλύτερη, δεν είμαστε πια παιδιά, μισό μπουκάλι++ θέλει ώρα για να κατέβει)
- Πέρνα από το αφεντικό, έχουμε τελετή χρίσματος.

Στον τοίχο, σε χρυσή ψηφιακή κορνίζα, το συμβόλαιο της Oracle Partnership σε slideshow εναλλάξ με φωτογραφίες από τις οικογενειακές διακοπές του μεγάλου.

- Ghallas, πες μου, τι είσαι για την εταιρία?
- εεε... το πουτανάκι σας?

(σκατά τα έκανα, έπρεπε να το πω με αυτοπεποίθηση)

- Ξέρετε, δεν είμαι πολύ σίγουρος ότι είμαι έτοιμος για ένα τέτοιο άλμα (στο κενό) στην καριέρα μου. Είναι και κατακαλόκαιρο, έχω φάει και βαριά, είναι και τα 14 καινούρια επείγοντα ύψιστης προτεραιότητας project που ανέλαβα την προηγούμενη εβδομάδα...
- Καταλαβαίνω τον ενθουσιασμό σου. Η επιλογή ήταν δύσκολη, αλλά είμαστε σίγουροι ότι διαλέξαμε σωστά.

(η επιλογή έγινε με κλήρο μεταξύ των απόντων το προηγούμενο πρωί. Ο τελευταίος θα γίνει commit. Πρέπει να αναπροσαρμόσω τις ώρες ύπνου μου)

- Ακόμη δεν έχω τελειώσει και την εκπαίδευση πιλότου για εκείνο το project στην...
- Ανοησίες, είδα το βιντεάκι που προβάλατε χθες στο meeting room. Μια χαρά τα πήγαινες.
- Βασικά χαζεύαμε λίγο ένα ντοκυμανταίρ για τους δίδυμους πύργους. Ξέρετε, η μεσημβρινή ραστώνη...

η υπόλοιπη συζήτηση πέρασε όπως το κόψιμο του γείτονα. Εγώ δεν ένιωσα τίποτα.

- Τι σε ήθελε?
- Από βδομάδα πιάνω πόστο DBA στην Αθηνών.
- Καλή φάση, έχει "πιάτσα" ;) στην Αθηνών
- Ντραβέλια είναι ρε βλαμμένε πετάγεται ο Μήτσος
- Δεν είναι απλά ντραβέλια, ντραβέλια DBA είναι μαλάκες. Έχουν και βραδυνό project, όλη μέρα στα κουίρια, θέλουν ένα μανίκι για να στανιάρουνε.

Πάνε οι καιροί που ο ΙΤ specialist καλυπτότανε εμφανισιακά στη χειρότερη με ένα κουστουμάκι 80 ευρώ από τα Γκλου. Τώρα πρέπει να ξυρίζουμε και πόδια...

Δευτέρα χαράματα. Στη La Paz. Εδώ πάει μεσημέρι. Περνάω την είσοδο με το βλέμμα πιάτου που μπαίνει στο ντουλάπι. Είναι ημέρα για το τακτικό health check στη βάση. Ανεβαίνω τις σκάλες.
Ιμπρεσσιονιστικοί πίνακες, πορτραίτα κονκισταδόρων και εκτυπωμένα core dumps κοσμούν τους τοίχους. Μπαίνω στο control room όπου με περιμένει ο local σύνδεσμός μου. Βγαίνω. Πηγαίνω στην κουζίνα να χτυπήσω ένα φραπέ μέχρι να τελειώσει ο freddo μου. Επιστρέφω. Ανοίγω μεθοδικά την τσάντα μου χωρίς να ρίχνω δεύτερη ματιά στον Άλλον. Βγάζω και φοράω τη λευκή μου ρόμπα. Το στηθοσκόπιο. Τοποθετώ ευλαβικά το Γελαστό Βούδα δίπλα στην κάρτα δικτύου ώστε να διευκολύνει τη ροή του δικτυακού τσι και να κάνει verify τα πακέτα βάσει της Οκταπλής Ατραπού: Ορθές Αντιλήψεις, Ορθές Αποφάσεις, Ορθό Checksum, Ορθό Formatting...
Τοποθετώ τη φωτογραφία κάποιου σκύλου -όχι του δικού μου γιατί δεν έχω- δίπλα στην οθόνη, και κρεμάω τα δύο ημερολόγια της Pirelli στον τοίχο. Γενάρης, είναι η πρώτη επίσκεψη.

- Αυτός είναι ο ασθενής?
- ... ?
- Είμαι ο γιατρός. Έχω έρθει για το τσεκ-απ.
- ...
γελάκι, το έπιασε το αστείο. ή όχι? το αποσύρει
- Κάντε στην άκρη παρακαλώ.

Βγάζω από την τσέπη της ρόμπας ένα ζευγάρι χειρουργικά γάντια και κάθομαι στο πληκτρολόγιο

- τα... γάντια?
- Υπάρχει βραδυνή επιφυλακή στο τερματικό?
- Ναι
- Μπορείτε να φανταστείτε πώς περνάνε διάφοροι συνάδελφοί σας τη βραδυνή τους επιφυλακή?

Μορφασμός αηδίας και απογοήτευσης από μέρους μου.

Άλλα τα χέρια του γιατρού. Ρίχνω μια γρήγορη ματιά σε μερικά διαγνωστικά, μια εξίσου γρήγορη στις μεταγραφές καθότι χέστηκα για τη μπάλα, παίρνω μέρος σε ένα γκάλοπ για τον ιδανικό τρόπο φρεναρίσματος βενζινάκατου σε πάγο και ανοίγω κονσόλα. Σηκώνομαι με γρήγορες κινήσεις, κάνω νόημα στο συνάδελφο των εν δυνάμει αυνανιστών να πάρει θέση και φοράω το στηθοσκόπιο.

- Ρίξε ένα select, πέντε πεδία, τράβα κάτι που να βγάλει καμιά κατοστή χιλιάδες rows.
Αφουγκράζομαι
- Κάνε μου ένα αριστερό join... Τώρα ένα δεξί... τρέξτε την update... την άλλη update ως system... commit.

Βγάζω το στηθοσκόπιο και τον κοιτάζω επιτιμητικά.

- Η βάση σας έχει deadlocks. ΠΟΛΛΑ deadlocks. Απορώ πώς δουλεύετε ακόμη. Πάρτε αυτά τα χάπια. Όλο το προσωπικό, από ένα κάθε πρωί, μετά το in.gr.
- Ορίστε?
- Όποιος δε διαβάζει in, ας διαβάσει μια ζούγκλα, ένα γιούπι, βαριά ένα sport-fm.
- Τι χάπια είναι αυτά?
- Τίποτα επικίνδυνο, ένα απλό ήπιο αντικαταθλιπτικό.
- Και βοηθάει τη βάση?
- Όχι, βοηθάει το προσωπικό.

- roooooooollbaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaack!!!

ακούστηκε η παραμορφωμένη από το φαινόμενο doppler σφυριχτή φωνή ενός developer που επέλεξε να σχολάσει σήμερα από τις μία. από το παράθυρο. από τον τέταρτο. για πάντα.

Ο Βούδας μπήκε τελευταίος στην τσάντα και πριν το καταλάβω βρισκόμουν στην πόρτα. Έβαλα τη στολή του caddy και έφυγα για το επόμενο support στο Γκολφ της Γλυφάδας. Νωρίς τελείωσα σήμερα, προλαβαίνω και ένα καφεδάκι στην παραλία...