de profundis
Ίσως η πιο επιβεβλημένη στιγμή για να μιλήσεις, είναι όταν μία πράξη σου παίρνει τη χειρότερη δυνατή τροπή."
"Γιε μου" φώναξε ο Alois μόλις είδε το μωρό τυλιγμένο στα μαυροκοκκινόλευκα φασκιά του.
μια τέτοια φάση.
"Καταβάλαμε, στις συζητήσεις, μας κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε το χτύπημα να αφορά μόνο τον προφανή στόχο: την αστυνομία [...] Ακριβώς για να μην εμπλακούμε με την Λαϊκή Αγορά. Το μόνο που αυτή προσέφερε, ως ευκαιρία, στους ανθρώπους που αντιπαρατίθενται ευθέως μπροστά σε ένοπλους, ήταν η κυκλοφοριακή συμφόρηση που προκαλεί στους γύρω δρόμους και η δύσκολη προσέγγιση εποχούμενων μπάτσων στο σημείο. Επουδενί δεν χειριστήκαμε τη Λαϊκή Αγορά ως θέατρο πολεμικών συγκρούσεων.[...]
πάλι καλά
Πυρπολήσαμε [...] καταστρέψαμε [...] Τοποθετήσαμε [...] πυροδοτήσαμε [...] δίχως όμως να το ρίξουμε στο εσωτερικό του, θέτοντας έτσι ανθρώπους σε κίνδυνο."
και λέω που το 'χω ξαναπετύχει...
"Πάντως, παίρνουμε όλα τα μέτρα για να αποτρέψουμε παράπλευρες απώλειες, δηλαδή να βομβαρδίσουμε κατά λάθος αμάχους"
α, εκεί...
"Το τραγικό σφάλμα ήταν ότι λανθασμένα θεωρήθηκε πως η φωτιά της μηχανής στη Χ. Τρικούπη δεν θα μπορούσε να επεκταθεί στους πάγκους της Καλλιδρομίου, λίγα μέτρα μακριά. Και όντως, έτσι θα ήταν αν δεν είχε συμβεί το ασύνηθες γεγονός της έκρηξης του ντεπόζιτου."
το γαμημένο ιμπεριαλιστικό ντεπόζιτο. Έτσι είναι αυτές οι σκατομηχανές των σκατόμπατσων, αντιδραστικές και αντιλαϊκές μέχρι τελευταίου μπουζί. Με τις παρέες που κάνουν...
"Ως πολιτικά υποκείμενα φέρουμε ακέραια την ευθύνη της πράξης μας και των τραγικών συνεπειών της για τον σοβαρά τραυματισμένο εργαζόμενο, όντως ριζικά και αξιακά αντίθετοι σε κάθε λογική παραπλεύρων απωλειών."
αν μη τι άλλο, γενναία ενέργεια η ανάληψη της ευθύνης από τους... κάτσε, που υπογράφουνε?
δε μπορείς να αναλαμβάνεις ΕΥΘΥΝΗ (με κεφαλαία και μάλιστα στις πραγματικές της διαστάσεις, ανόητε) χωρίς να λες ποιος σκατά είσαι. Τι ακριβώς σημαίνει αναλαμβάνεις ευθύνη? ότι προσφέρεσαι να υποστείς τις συνέπειες? να μπεις φυλακή για βαριά σωματική βλάβη (στο αισιόδοξο ενδεχόμενο), να πας να βρεις τον άλλο που χαροπαλεύει και τους δικούς τους και να τους πεις "εγώ το έκανα", να βγεις στα Εξάρχεια και να πεις στους κατοίκους "παιδιά εμείς εδώ κάνουμε αγώνα, και προσπαθούμε να προσέχουμε, αλλά να τις προάλλες κάψαμε τους ανθρώπους, αλλά και πάλι θα προσέχουμε"?
το μόνο που λες είναι "ε... σύντροφοι, αφήστε, δεν ήταν προβοκάτσια, μαλακία μας ήταν, κόψτε λίγο γιατί αισθανόμαστε αμήχανα".
που και πάλι μπορεί όποιος θέλει να θεωρήσει ότι και η ορφανή επιστολή είναι προβοκάτσια (δεν ξέρω ακριβώς τι παίζεται στο indymedia, προτιμώ τη wikipedia), κοινώς παπάρια.
[...]ακέραια την ευθύνη [...]
όχι, δεν την αναλαμβάνεις ακέραια βλάκα. τη μοιράζεσαι με την Κακιά Την Ώρα που έκανε το γαμημένο το ντεπόζιτο να σκάσει. Αν θέλεις να την αναλάβεις ακέραια, βγες και γράψε "κάνουμε πόλεμο με τους μπάτσους και είστε σε εμπόλεμη ζώνη. Πάρτε τα μέτρα σας γιατί παίζει να σας πάρουν ξώφαλτσες". Και τράβα παραδώσου γιατί εγκλημάτισες κατά τη συνείδησή σου, σε αντίθεση με το κάψιμο των περιπολικών που δεν το θεωρείς έγκλημα και δέχομαι ότι δε θεωρείς ότι πρέπει να τιμωρηθείς γι'αυτό, για να έχεις μούτρα την επόμενη φορά που οι μπάτσοι θα σακατέψουν κάποιον, να ζητάς να βρεθούν οι ένοχοι και να δικαστούν και να φέρουν οι μπάτσοι διακριτικά. Αλλιώς συνεχίστε να κυνηγιέστε όλοι οι πύρκαυλοι χέστηδες μεταξύ σας για να ξεκαυλώνετε και αφήστε τις μαλακίες περί ευθύνης.
και μην ξεχάσεις την επόμενη φορά να υπογράψεις από κάτω να ξέρουμε ποιος μας μιλάει
"Ε.Ο. Η Κακιά Η Ώρα"
Ως πολιτικά υποκείμενα φέρουμε ακέραια την ευθύνη της πράξης μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα αν έλειπε το πολιτικά (έτσι και αλλιώς πολιτική με μολότωφ γίνεται;) το σκέτα υποκείμενα, με το χρωματισμό που δίνει στη λέξη ο λαός, θάταν πιο κοντά στην αλήθεια. Απ΄την άλλη και τα άλλα υποκείμενα ίδια σέβονται τον κοινωνικό τους περίγυρο.
για το αν γίνεται πολιτική με μολότωφ τι να σου πω, υπάρχει πολύς κόσμος που πιστεύει ότι γίνεται και μετά θα πρέπει να ορίσουμε τι εννοούμε "πολιτική" και μετά θα πρέπει να γυρίσω το χρόνο 15 χρόνια πίσω και να δώσω τρίτη δέσμη. και είναι Σάββατο και μου φαίνεται τεράστιο τράβηγμα όλο αυτό
ΑπάντησηΔιαγραφήμου είναι πολύ πιο δύσκολο από την άλλη να πιστέψω ότι μπορείς να οριστείς ως πολιτικό υποκείμενο όταν δεν δηλώνεις ταυτότητα. Είναι αυτές οι πουτάνες οι προσωπικές αντωνυμίες. Εκεί που θα άφηνες σημείωμα "ο Clark Kent είμαι ο Superman" αφήνεις σημείωμα "εγώ είμαι ο Superman" και έχεις αναλάβει την ευθύνη που γύρισες τον πλανήτη ανάποδα για να αναστηθεί η Lois.
επίσης δε μπορώ να πω καταφατικά κατά πόσο πρόκειται περί συνειδητής έλλειψης σεβασμού του κοινωνικού περίγυρου, ή εγκληματική αφέλεια/βλακεία.
όπως και να έχει, η βία με γαρνιριτούρα βλακεία δεν τρώγεται με τίποτα και έχει αρχίσει να σερβίρεται πάρα πολύ
ΑπάντησηΔιαγραφή