εκεί που κάθομαι στην, ομολογουμένως βρώμικη, πολυθρόνα στο μπαλκόνι με τα πόδια απλωμένα στα, ομολογουμένως βρώμικα, κάγκελα και καπνίζω χαζεύοντας το όρος Αιγάλεω και μη σκεπτόμενος τίποτα σχετικό με το θρόνο του Ξέρξη, η φράση φτάνει μέχρι τα χείλη μου χωρίς να βγει. Όχι επειδή την καταπνίγω ρίχνοντας χώμα στο στόμα μου και τέτοιες αηδίες, αλλά επειδή κάθομαι μόνος μου και δεν έχει και πολύ νόημα. Άσε που ανησυχούν και οι γείτονες άμα μιλάς μόνος σου και γκρεμίζεται το προφίλ που έχω φτιάξει ως αξιοσέβαστος ψηλός, μελαχροινός με μηχανή που στο κουδούνι του γράφει ανοησίες.
Εντάξει, προβληματίστηκα, μου ήρθαν τα πέρι γλώσσας λανθάνουσας (και το slip of the tongue των whitesnake) και έτρεξα να κατεβάσω το "Ψυχολογία και Ψυχανάλυση για Μηχανικούς" που μου έκανε δώρο ένας καλός φίλος στα 21 μου σφραγίσματα. Το είχε γράψει μόνος του και αποτελείτο από 3 φράσεις που δε θα σας αποκαλύψω.
Δε χρειάστηκε να φτάσω μέχρι εκεί, γιατί πήρανε μπροστά (μετά από πολύ καιρό) τα, ομολογουμένως βρώμικα, αυτοδιαγνωστικά μου και θυμήθηκα ότι σκεφτόμουν για την αυριανή επάνοδό μου στη δουλειά. Εύλογη η αντανακλαστική ατάκα.
Και ότι δε θυμάμαι ούτε ένα από τα 15 πράγματα που είχα σημειώσει στο μυαλό μου αυτό το τριήμερο να θυμηθώ. Θυμάμαι το 16ο: να θυμηθώ αυτά τα 15 πράγματα. Με τη σκόνη που σηκώνει στο, ομολογουμένως βρώμικο, μυαλό μου η διαολεμένη ταχεία κυκλοφορία που παίζει στη δουλειά, δεν πιάνει τίποτα πλέον.
Θα θυμούνται να πούνε κανένα παραμύθι -άντε, ανέκδοτο- οι developers όταν γίνουν παππούδες? Καλού κακού, θ' αρχίσω να βάζω κανένα bookmark
μήπως καλύτερα θα ήθελες καμιά βυζαρού?
ΑπάντησηΔιαγραφήτο πληθωρικό μπούστο δεν ήταν ποτέ στις κορυφαίες προτεραιότητές μου. Τώρα αν οδηγεί και μηχανή, λατρεύει τον Κουτρουμπούση και σε δυο μήνες φεύγει στην Αφρική με τους γιατρούς χωρίς σύνορα, δε θα τα χαλάσουμε στο μέγεθος του στηθόδεσμου
ΑπάντησηΔιαγραφή