31.12.09

A Christmas Carol, Part II

-- συνεχίζεται από εδώ --

Ο Μεγάλος σουφρώνει τα φρύδια και κοιτάζει με εμφανή εκνευρισμό προς την πόρτα. Εκεί βλέπει έναν χαρωπό τύπο ντυμένο με τη στολή του Γρηγόρη Μικρογεύματα να μασουλάει μια τυρόπιτα.

"Είχε παλιώσει, άμα δεν την έτρωγα θα την πετάγαμε. Πρέπει να παίζει και μια μηλόπιτα, να κεράσω?"

Το ταχύτατο ιπτάμενο ποντίκι περνάει μέσα από την ημιδιαφανή μορφή του Φαντάσματος των Παρόντων Projects (ΦΠΡ, ακριβώς όπως και ο προηγούμενος, αλλά αυτό είναι άλλο post και δε θα μπερδευτείτε) και εκρύγνυται σε χιλιάδες κομματάκια στον τοίχο από πίσω.

"Καλάααα... αλλά άμα πεινάσεις μετά, μη μου ζητάς τα ψίχουλα"

και βρίσκονται και πάλι να ίπτανται πάνω από την Αθήνα. Ξαφνικά, βρίσκονται σε μια κρεβατοκάμαρα. Το ρολόι λέει 13:15 και ο νεαρός developer γυρίζει πλευρό και το κεφάλι του πέφτει πάνω σε ένα δεξί γυναικείο στήθος. Τρίβεται λίγο πάνω του, το σκέφτεται, και αποφασίζει ότι είναι ώρα να ξυπνήσουν. Μόλις, σε μία λαβή, ξεπροβάλει το γκομενάκι κάτω από τα σεντόνια, ο Μεγάλος γυρίζει κατά τον ΦΠΡ, και σηκώνει επιδοκιμαστικά το φρύδι, σουφρώνοντας παράλληλα τα χείλη του. Το καλοσυνάτο πρόσωπο το τυροπιτά συμφωνεί. Η εικόνα ξεθωριάζει, και αντικαθίσταται με εμετικά cubicles, γεμάτα χαμένα όνειρα, καμένα μυαλά και κάτι κινούμενα κουφάρια από ναυάγια της ζωής και του καπιταλισμού που χτυπάνε πλήκτρα, κοιτάζουν οθόνες και ρουφάνε φραπέ. Φραπέδες κάθε τόσο χύνονται χωρίς κανείς να δώσει σημασία, κάθε τόσο κάποιος πέφτει, σκυλιά τραβάνε τα μπατζάκια από τα παντελόνια των όρθιων και τη σάρκα από τα κορμιά των πεσμένων.

"Πότε είναι το deadline?" ρωτάει ο Μεγάλος.
"1/1/2010, 10 το πρωί" απαντάει ο ΦΒ.
"Την έχουν γαμήσει καλλιτεχνικά"

δεν καταφέρνει να συγκρατήσει τη σύσπαση στο δεξί του μάγουλο, καθώς αυτή σχηματίζει ένα κοφτερό, δρακόνιο χαμόγελο.

Και αυτή η εικόνα χάνεται, και ξαναβρίσκονται στα γραφεία, πάνω από τον υπολογιστή του ghallas που αποσβολωμένος στέλνει με μηχανικές κινήσεις βιογραφικά, βασιζόμενος αποκλειστικά στην αξιοπιστία του Alchemy. Και αγγελία για Βουδιστή βυρσοδέψη για δίωρο project στην Πουνάκα να του δείξει, αυτός στέλνει. Έχει στείλει ακόμη υπογραφή για την ανέγερση εκκλησίας των Μαρτύρων της Αγίας Φώκιας σε ένα νησάκι έξω από το Αρχαγγέλσκ, έχει απαντήσει σε τρία mail από αυτά που γράφουν πάνω πάνω με κεφαλαία

PLEASE DO NOT RESPOND HERE

και έχει κατεβάσει 6 φορές την καινούρια έκδοση του Acrobat Reader χωρίς να την εγκαθιστά.

Ο ΦΠΡ γυρίζει στο Μεγάλο και του λέει "μέρες που είναι... εντάξει ο πρώτος, γαμάει. Καλά οι άλλοι, γαμιούνται. Εσείς γιατί σκατά τον παίζετε εδώ πέρα μπορείς να μου πεις?"

Ο Μεγάλος του απαντά ότι θα του εξηγήσει το επιχειρηματικό του όραμα, βγάζει ένα χαρτί και τραβάει δυο γραμμές, έτοιμος να αρχίσει να ξερνάει νούμερα. Ο ΦΠΡ το τραβάει, παίρνει το μολύβι από το αυτί του και μαγαρίζει με γοργές κινήσεις το business plan



"Ένα γαμημένο γράμμα λείπει. Άμα το βρεις, πάτε σπίτια σας σαν άνθρωποι. Άν το χάσεις, κλείνει το laptop. Να δουλέψετε παραμονιάτικα πάντως, ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ. Άκου και εμένα που έχω ψήσει... Φοβού το φάντασμα των Μελλοντικών Projects (ΦΜΡ)"

ψυχεδελικοί ήχοι, blur, fade out στο γραφείο του μεγάλου που σκέφτεται που πήγε στραβά το πλάνο.

ζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζ

από το κουζινάκι ακούγεται ο ήχος της φραπεδιέρας, καθώς ο ghallas έχει ξυπνήσει από τη μυρωδιά του εκτοπλάσματος και προσπαθεί να τροχίσει εκείνο το σπασμένο δόντι που τον βασανίζει κάτι μήνες τώρα. Ο μεγάλος κοιτά αφηρημένα το τζάμι, και αναπολεί τα ξεχασμένα παιδικά του χρόνια. Τότε που τα παιδάκια της γειτονιάς μαζεύονταν να πούνε τα κάλαντα, ενώ ο μεγάλος κατέστρωνε τα πλέον αποδοτικά δρομολόγια, σαμπόταρε τις αντίπαλες παρέες (αν δεν είσαι μαζί μας, είσαι εναντίον μας) και έβαζε τους νοικοκυραίους να υπογράφουν αποκλειστικότητα στα κάλαντα για τα επόμενα 15 χρόνια και μία flat αποζημίωση σε περίπτωση που θα αλλάξουν θρησκεία ή καταστραφεί ο κόσμος. Those were the days...

Η dream sequence διακόπτεται από δύο βροντερά χτυπήματα στην πόρτα. Ο Μεγάλος γυρίζει έτοιμος να αντιμετωπίσει ακόμη ένα φάντασμα, και τα λόγια του ΦΠΡ τον γεμίζουν ανησυχία. Αυτό που βλέπει, είναι ακόμη πιο απόκοσμο. Ο ghallas χτυπάει την πόρτα ρυθμικά με το κεφάλι, λίγο αίμα τρέχει από το χείλος, μικρά καρώ είναι αποτυπωμένα στο μάγουλό του από τον ύπνο πάνω στο πληκτρολόγιο του laptop... Βλέποντας ότι έχει πλέον την προσοχή του Μεγάλου, σταματά να χτυπά.

"Οκ, είναι παραμονή πρωτοχρονιάς, έχει φτάσει μεσημέρι, εγώ δεν κάθομαι να περιμένω να σκάσει ούτε bug, ούτε το επόμενο φάντασμα, ούτε η Lauren Ridealgh για επίδειξη εσωρούχων.
SCREW YOU GUYS, I 'M GOING HOME!!!!
Άει στο λύκο πρωτοχρονιάτικα"

Το γραφείο λιώνει, οι ήχοι της πόλης θαμπώνουν, και ο ghallas βρίσκεται σε μια παραλία κάπου στο Queensland, με μία καϊπιρόσκα στο χέρι, να μοιράζεται μία τεράστια ομπρέλλα με τον άη-Βασίλη και τα κορίτσια του ημερολόγιου της Reef μισοντυμένα ξωτικά να πλατσουρίζουν χαρούμενα. Ο σεβάσμιος μουσάτος γέροντας γυρίζει και του κλείνει το μάτι

"It's good to be Santa. Ho Ho Ho!!!! Happy New Year!!!!"

30.12.09

This you got to see

Sorry κιόλα για το βομβαρδισμό Χριστουγεννιάτικα, αλλά αυτό πρέπει να το δείξω για να φύγει από πάνω μου.

Και μετά την αγιοποίηση του Ναζί Πάπα Πίου , μέλους της μαύρης Αριστοκρατίας και καθώς λένε πνευματικού πατέρα του σημερινού , στην γειτονική μας Ιταλία οι Μουσουλμάνοι( κάποιοι , παρακινούμενοι ποιός αλήθεια ξέρει από ποιούς ; ) στην μεγάλη Χριστιανική και Εβραϊκή γιορτή ( Χανουκά ) διαδηλώνουν εναντίων των Εβραίων ....!!! Είμαι σίγουρος ότι θα ακουστήκανε και πολλά φοβερά και τρομερά περί μιαρών Εβραίων ...!!

Εντέλει τείνω να πιστεύω ότι αυτά που λένε γιά μερικούς ότι θέλουν να πεθάνει και ο τελευταίος Εβραίος προκειμένου να έρθει η Δευτέρα παρουσία , όπως πιστεύουν οι Καθολικοί ( κάποιοι ) σύμφωνα με την αποκάλυψη , έχουν δίκιο ....!!!!

Και γιά να μην παρεξηγηθώ ως προς τις προθέσεις μου γιά τους Μουσουλμάνους , η δική μου πρόταση από πολύ παλιά είναι η κάτωθι ...! :-)

Εδώ και πολύ καιρό μια σκέψη με βασανίζει . Ο Θεός είναι Ένας , οι Εβραίοι , οι Μουσουλμάνοι και οι Χριστιανοί , λατρεύουν τον ίδιο Θεό ..!! Τον Υπέρτατο Νου , τον Άχρονο και Άναρχο Πανταχού παρών και τα πάντα Πληρών Μοναδικό Πατέρα ..! Ο τρόπος που λατρεύουν τον Θεό μπορεί να διαφέρει , αλλά αυτό δεν αλλάζει την ουσία που είναι η απόδοση της λατρείας στο Θείο ..!! Σίγουρα ο Θεός δεν είναι Κτήμα κανενός , αλλά εμείς είμαστε δικά του παιδιά , και έτσι μας αγαπάει , τον κάθε έναν ξεχωριστά και με τον δικό του τρόπο ..!!
Οι μεταξύ μας διαφορές είναι ανθρώπου τέχνασμα και όχι Θεού που ο Ίδιος μας έχει δείξει την Βούλησής του με τον πιο Θαυμαστό τρόπο...!! Στο πέρασμα των Αιώνων Έκτισε για εμάς Ένα Σύμβολο που Δοξάζει την Μοναδική του ΣΟΦΙΑ ...!!
Οι Άνθρωποι ως όργανα εκτελεστικά του Θεού στο περιορισμένο βίο τους διαμέσου των Αιώνων συμπλήρωσαν τον ΝΑΟ του ΕΝΟΣ ΘΕΟΥ ...!! Στην πόλη που ονομάστηκε Νέα Σιών , Νέα Ρώμη , Νέα Ιερουσαλήμ , Ανθούσα , Επτάλοφος , Κωνσταντινούπολη , Ινσταμπούλ , επέτρεψε να κτιστεί ένας ΝΑΟΣ στον ΧΡΟΝΟ και όχι στον ΧΟΡΟ ...!! Ο Ναός της Αγίας Σοφίας του Θεού είναι ο Ιερός τόπος και για τις τρεις Θρησκείες ...!!
Είναι Ορθόδοξος Ιερός Ναός , ο σημαντικότερος της Ορθοδοξίας , έχει μέσα του την ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ που χώριζε το Άδυτο των Αδύτων στον Ναό του Σολομώντα και μεταφέρθηκε εκεί από τον κατεστραμμένο Ναό του Σολομώντα , είναι επίσης Ιερό τέμενος των Μουσουλμάνων αφού οι Μιναρέδες που προστέθηκαν διαμέσου των Αιώνων τον κάνουν Ιερό τόπο και για τους Μουσουλμάνους ...!!
Μήπως Φίλοι μου ο Πάνσοφος Θεός φρόντισε μέσω του Ναού του να μας δώσει ένα μήνυμα ...?? Γιατί οι Χριστιανοί , Εβραίοι και Μουσουλμάνοι πρέπει να είναι απέναντι ο ένας από τον άλλον αφού ο Θεός που Λατρεύουν είναι Ένας και ό Ίδιος ..???Μήπως ήρθε η ώρα να ζήσουν αρμονικά μεταξύ τους και με σεβασμό ό ένας στον τρόπο που λατρεύει ο άλλος τον Θεό ..??? Μήπως Αυτός ο Ναός είναι το σύμβολο της ενότητας σε ένα Νέο Λαό που θα σηματοδοτεί το Τέλος των Εθνών ..!!
Φαντάζομαι ένα μεγάλο Επί του Χάρτου Βασίλειο που θα έχει Μέγα μέλλων στην Ανατολή όπως έχει Προφητεύσει και ο Πατροκωσμάς . Ο Ναός θα μοιράζεται στις τρεις Θρησκευτικές ομάδες ως εξής . Την Παρασκευή Ιερή μέρα των Μουσουλμάνων ο Ναός θα ανήκει στους Μουσουλμάνους και ο Μεγάλος Ιμάμης θα Δοξάζει τον Θεό με τον δικό του Τρόπο , το Σάββατο ο Ναός θα ανήκει στους Ιουδαίους και ο Μέγας Ραβίνος θα δοξάζει τον Θεό με τον Δικό του Τρόπο και την Κυριακή ο Ναός θα ανήκει στους Χριστιανούς και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Θα Δοξάζει τον Θεό με τον Δικό του Τρόπο...!! Τα Τρία Θέματα θα συνυπάρχουν αρμονικά και θα μοιράζονται την εξουσία του Νέου Κράτους με ίσους όρους . Κανείς δεν θα μπορεί να επεμβαίνει στα εσωτερικά του κάθε Θέματος και μόνο υποθέσεις που έρχονται σε σύγκρουση μεταξύ των Θεμάτων θα δικάζονται από Διαθεματικό Συμβούλιο και την συμμετοχή και των τριών Θεμάτων ...!!

Αν ο Θεός Δεν Θέλει την Ένωση των Θεμάτων , τότε Γιατί επέτρεψε την Ύπαρξη του Ναού του με αυτόν τον Τρόπο ..???

Θα μπορούσε άραγε να υπάρξει ένα τέτοιο κράτος , ένα Κράτος που θα ενώσει τα Βαλκάνια με την Ανατολή την μικρά Ασία την Παλαιστίνη και την Ιουδαία, σε ένα Λαό σε ένα Θεό σε ένα Ναό..???

Όχι, πείτε εσείς...

A Christmas Carol

In Prose. Being A Ghost Project of Christmas

μπζζζζζ.... μπζζζζ.... μπζζζζ....


ΣΛΑΠ!



Χειμώνας.

Η εποχή που αναγκάζεσαι να παράγεις μόνος σου το βομβό της φανταστικής μύγας που σπάει την απόλυτη σιγή του γραφείου, το αποφασιστικό χτύπημα που στέλνει άλλο ένα πλήκτρο του laptop σε παραβολική τροχιά, η εποχή που ξέρεις ότι κανένα project plan και excelόφυλλο δε μπορεί να δικαιολογήσει το γεγονός ότι κάθεσαι μόνος σου να κάνεις support ένα σύστημα που δε θα ζητούσε χρονιάρες μέρες τη βοήθειά σου όυτε αν κατουρούσαν το server όλοι οι τάρανδοι του Αη - Βασίλη.


Όχι ότι ο χρόνος δεν είναι δημιουργικός. Κάθε μέρα στη δουλειά γίνομαι και σοφότερος. Χθες δεν ήξερα για το PostBackURL, ούτε ότι ο πάπας Συλβέστρος ο Β' ήταν αραβολάτρης και είχε κατηγορηθεί για μαύρη μαγεία. Beat that for a day at work.

Διάλλειμα για τσιγάρο. Το 84ο σήμερα. Η κρίση φαίνεται να περνάει, η διαφημιστική απέναντι μετά από καιρό ξαναέφερε κορίτσια. ο Levi Strauss δεν είχε ιδέα τι κουτί της πανδώρας άνοιγε όταν έβαλε το μισό του πακέτου τζηνάκι-μπότακι. Ξανανεβαίνω πάνω και συνεχίζω να παρακολουθώ τη νερατζιά στο πεζοδρόμιο να μεγαλώνει, χαράζοντας ένα ακόμη σημαδάκι στο τζάμι με τα νύχια μου. Από το διπλανό γραφείο ακούγεται ο μονότονος ήχος από το πληκτρολόγιο του μεγάλου. γκαπ - γκουπ, το κοπανάει με μανία στο γραφείο από το πρωί. Σιγά σιγά η οθόνη μπροστά μου αρχίζει να θολώνει καθώς η νύστα ο εργασιακός κάματος με καταβάλει...



Ο μεγάλος πετάει βαριεστημένα το 3ο πληκτρολόγιο για σήμερα στην κούτα της ανακύκλωσης και ψάχνει γύρω στο γραφείο κάτι για να τσατιστεί.
Μάλλον θα καταλήξω πάλι στο Dali στον τοίχο
σκέφτεται. ΤΙΙ?????
όταν τον διακόπτουν τρία υπόκωφα χτυπήματα στην πόρτα. Γυρίζει και βλέπει τον Τ. , απολυμένο από μήνες. Τον κοιτάζει επίμονα, ξαφνιασμένος.

"Δε μπορεί. Τι δουλειά έχεις εσύ εδώ Τ.? Σε έχω απολύσει!" "Δεν είμαι ο Τ. Είμαι το φάντασμα του. Ήρθα να σε προειδοποιήσω."
Ο Μεγάλος τον κοιτάζει με ένα μείγμα δυσπιστίας και ανησυχίας, κάτι σα να βλέπει ότι ο μπάμιας στην άλλη άκρη του τραπεζιού μπορεί τελικά από το πουθενά να βγάλει και κέντα. Γίνονται διάφορα σκηνοθετικά που βαριέμαι να γράφω, και ο Μεγάλος βρίσκεται κολλημένος στην καρέκλα με μάτια ορθάνοιχτα να κρέμεται από την κάθε κουβέντα του Τ.

"Πρέπει να αλλάξεις Μεγάλε. Έχετε μείνει τρεις και ο κούκος εδώ μέσα, και στη συγκεκριμένη στιγμή μόνο εσύ και ο ghallas που κόβει φλέβες με την κατάσταση και παρεπιπτόντως γράφει και το σενάριο, και χάνετε τις γιορτές σας τσάμπα. Τράβα πιες δυο κοκτέιλ στην παραλία με δυο νοικιασμένα μωρά και σόμπα εξωτερικού χώρου αντί για ομπρέλα, τόσα λεφτά έχεις. Στείλε και τον άλλον σπίτι του που κάνει select στην πασιέντζα από τη νύστα. Αφού δουλειά ΔΕΝ παίζει. Α! και μην κάνεις τσιπιές με εκείνο το ταξίδι που λέγαμε 3-4 posts πριν. Γυφτιά ρε. Μέχρι τις 4 που την σκαπουλάρεις τελείως, θα σε επισκεφθούν άλλα 3 φαντάσματα. Αντίο Μεγάλε.."
καθώς ο Τ. ξεθωριάζει, η φωνή του γίνεται πιο απόκοσμη και σιγά σιγά χάνεται καθώς του λέει "Μην ξεχάσεις να μου βάλεις το δώροοοοο"

Ο Μεγάλος μένει ιδρωμένος, κολλημένος στη δερμάτινη καρέκλα, τόσο κολλημένος που όταν καταφέρνει να τραβηχτεί προς το καινούριο πληκτρολόγιο, ακούγεται εκείνος ο γαμάτος ήχος ο βεντουζωτός.

Σπάει με τρεις γρήγορες, μελετημένες κινήσεις το πληκτρολόγιο, σηκώνει το βλέμμα, και αυτό πέφτει πάνω σε μία αλλόκοτη μορφή με ριγέ κουστούμι, παπούτσι πεντακοσίων ευρώ, άψογη γραβάτα και μία λάμψη να αναδύεται από το γυαλιστερό κρανίο του.
"Μεγκάλος, ίο είμαι φάντασμα περασμένων projects (ΦΠP). Καπίς? Σε πάρει μαζί μου ντίξει τι ωραίο φάση έπαιζε με μόλτο φράγκο, πόσο μπένε περνάγκαμε, τι μαλάκα είσαι".
"Αν είσαι από κούριερ άφησε ότι φέρνεις μέσα και ξύπνα το ghallas να υπογράψει" λέει ο μεγάλος κάπως σαστισμένος και πάει να πιάσει το ποντίκι.

"Μα κε κάτσο ντίτσι Μεγκάλος? Μάμα μία!"

και τον αρπάζει από το κουστούμι. Ο χώρος γύρω τους αλλάζει μαγικά, παίζουν φτηνά εφέ πτήσης και ο ΦΠP δείχνει στο μεγάλο developers ξενυχτισμένους και ταλαιπωρημένους να πηδιούνται για να στήσουν το σύστημα για το test run. Μανατζαραίους να χτυπάν ποτήρια σαμπάνιας λέγοντας ψωλιές σε κακά αγγλικά και γελώντας με τρόπο που κάνει τα βρέφη να κλαίνε και τα τριαντάφυλλα να μαραίνονται. Λεφτά έρχονται σε βαλίτσες. Σε Slow Motion, πετάνε χούφτες 20ευρα στον αέρα και χοροπηδάνε χαρούμενοι σα μικρά παιδιά.

Ο Μεγάλος μπαίνει με τα μπούνια στο ρόλο και απλώνει τα χέρια για να πιάσει τα φράγκα που πετάνε σαν κότες που σκορπάν μπροστά στον εισβολέα σκύλο. Ο ΦΠΡ ξεχνά το θεσμικό του ρόλο στο σενάριο και τεντώνεται και αυτός κρατώντας με το ένα χέρι πίσω το κεφάλι του μεγάλου, με δυο δάχτυλα να μπαίνουν στα μάτια. Οι φλέβες φουσκώνουν στο κεφάλι του μεγάλου, και με ένα βρυχηθμό βγάζει ένα μάτσο συμβόλαια και τα χώνει βαθιά στο λαιμό του ΦΠΡ. Με μιας αυτός πιάνει το λαιμό του σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αναπνεύσει, ενώ ο Μεγάλος από πάνω του φτύνει κυριολεκτικά τις παρακάτω λέξεις:
"Κε κάτσο ντίτσι? Ίο ρε? Λουκ ατ δε φακινγκ κοντρακτς ρουφιάνο ιταλιάνο. Άι ντρινκ γιορ μπλαντ."

Με το θάνατο του ΦΠΡ όμως, το μαγικό τοπίο διαλύεται και ο Μεγάλος επιστρέφει στην πολυθρόνα του. Έχει πάρει τα πάνω του που σκότωσε ακόμη ένα μάνατζερ, και πάει γοργά να εκτυπώσει άλλο ένα αντίγραφο από τα συμβόλαια για τους γεμιστήρες του. Πριν προλάβει να σηκωθεί προς τον εκτυπωτή, βλέπει το παρακάτω μήνυμα



-- σιγά μην είχε ο μεγάλος mac. Αλλά κωλοψήνομαι να βάζω μηνύματα λάθους mac. θα προτιμούσα να κόλλαγε απλά και μόνο επειδή είναι mac, έτσι για να τους την πω, αλλά παίζει και σενάριο --

-- επίσης, το κόβω εδώ γιατί παραμεγάλωσε. Εγώ παραπάνω θα βαριόμουν να διαβάσω. Εσείς ήδη, θα μου πείτε. Δικό σας θέμα, όχι δικό μου. Συνέχεια αύριο - μεθαύριο...

24.12.09

Merry Dies Natalis Solis Invicti

ή διαλέξτε την ειδωλολατρική γιορτή της αρεσκείας σας. Εγώ διάλεξα Ρώμη για φέτος, με αφορμή την παρακάτω φωτογραφία από τους περισυνούς εορτασμούς που επιβεβαιώνουν δυστυχώς ότι "κάθε πέρσι και καλύτερα".



είναι τρελλοί αυτοί οι μπάτσοι...

καλά να περάσετε, και άμα δεν κάτσει, μη μασάτε, έρχονται και σατουρνάλια


21.12.09

Holiday Tripping

Χριστούγεννα, γιορτές, καιρός για

ξεκούραση


οικογενειακή θαλπωρή


δώρα

κέρατα



και... ταξίδια!!!!

υπάρχουν τρεις τρόποι να μετρήσεις πόσο μακρινό είναι ένα ταξίδι. Ο πρώτος είναι η απόσταση. Ο δεύτερος, ο χρόνος που χρειάζεσαι για να φτάσεις. Ο τρίτος, πόσο διαφορετικός είναι ο τόπος που φτάνεις από τον τόπο που άφησες.

π.χ. αν φύγεις από το Λονδίνο και πεταχτείς αεροπορικώς στο Wellington (για να χρησιμοποιήσω ένα καθημερινό παράδειγμα και να συνεννοηθούμε), είσαι στην κατηγορία Ακτοτούρλι στα δύο πρώτα benchmarks, αλλά όσον αφορά το 3ο, μάλλον σα να πήγες στο φούρνο του κάτω μαχαλά γιατί ο δικός σου φούρναρης κέρδισε το Λοττο και έφυγε με την 20χρονη κομμώτρια σου για τους τροπικούς. Ξεβράκωτος.

Μια άλλη περίπτωση είναι να προσπαθείς 15 μέρες να πέρασεις στη Γαύδο αλλά ο καιρός να μη σ' αφήνει. Εγώ σου το 'πα, γάμα την τη Γαύδο, εσύ δε με άκουγες.

Το δικό μου γιορτινό ταξίδι, χάρη και στις πρόσφατες εξελίξεις στα Τέμπη που μας γυρίζουν στη ρομαντική δεκαετία του 60 και της χούντας, πάει για 16ωρο, χρόνος που αν ζούσαμε στον 21ο αιώνα θα έφτανε για να πάμε Μαλαισία, να φάμε κάτι πρόχειρο και να γαμήσουμε κιόλα. Να δω ποιος άλλος πάει τόσο μακριά κουφάλες. Σκάστε από τη ζήλια σας.

Εξοπλίζουμε σιγά σιγά το αμάξι με κονσέρβες, εξάντα, το Πόλεμος και Ειρήνη που το έχω από πέρισυ, μια βυζαρού φουσκωτή κούκλα για να μας προσέξουν οι διασώστες στα βουνά της Θεσσαλίας, μία βαλίτσα αρντάν για να τσιμπάμε στο δρόμο, δώρα για την Πρωτοχρονιά, κόκκινα αυγά για να τσουγκρίσουμε το πάσχα και πάνες για την ακράτεια που πιθανώς θα μας πιάσει στα γεράματα κάπου έξω από την Ελασσώνα. Όλα θα πάνε ρολόι. Έχουμε πάρει και 60 έξτρα μπαταρίες για το ρολόι.

Επειδή η μοίρα είναι βιτσιόζα όμως, ανοίγω το mailbox μου σήμερα με λοστό όπως κάθε πρωί - o mailserver μας τελευταία θυμίζει το μηχανισμό των Αντικυθήρων πριν τον καθαρισουν - και βλέπω ένα mail σχετικά με μία εκπαίδευση που μας ετοιμάζουν για το Γενάρη. Τώρα μη με ρωτήσετε πάνω σε τι, αντάρτικο πόλης, καθάρισμα καμινάδων, τετρατριχοτομία, Bansenshukai Ninjutsu, δε θυμάμαι. Χασμουριέμαι ζωηρά προσπαθώντας να κρατήσω το καλαμάκι του φρέντο έξω από το μάτι μου, μέχρι που πέφτω στο εξής απόσπασμα:

"You asked about the location of the training. It will either be in Singapore or in Washington DC"

καρφώνω με πάθος το καλαμάκι στο μάτι μου για να δω καλύτερα, περιμένω να διαβάσω πλέον "It will either be in Karditsomagoula or the stadium of Kato Trahanoplagia FC" αλλά το κείμενο παραμένει προκλητικά ως έχει.

Ο... κέι. Ας αρχίσουμε με τη

Σιγκαπούρη

According to the Singapore media, Singapore is among the top five countries in the world for nightlife, fine dining and shopping. ... Singapore is fast positioning itself as a medical tourism hub

Εντάξει, το σώζει το nightlife, ελπίζω μόνο να έχει μπαρόκλαμπα κοντά στη δουλειά και δημόσιες τουαλέτες στο ενδιάμεσο για ένα ξερασματάκι πριν πάμε στο γραφείο.
Άντε, και το φαγητό το πληρώνει συνήθως η εταιρία, θα γυρίσουμε με την κοιλιά του Βούδα πίσω.
Κατά τα άλλα, μπορώ να βάλω βυζιά ή να περάσω ατελείωωωωωωωωτες ώρες στα εμπορικά που τόσο μου αρέσουν, χτυπώντας σούτια μπροστά σε τεράστιες βιτρίνες με αρκουδάκια σε φυσικό μέγεθος, haute-couture συνολάκια για ασιάτες που τόσο ταιριάζουν στο σωματότυπό μου και ΑΥΤΑ


ακόμη...

Tourists can catch "Late Night Shopping" on Orchard Road up till 11pm every Saturday

ΟΥΑΟΥ!!!!

κρίση και μαλακίες...

Επίσης, η Σιγκαπουριανή κυβέρνηση είχε τη φαεινή ιδέα να ποινικοποιήσει τα παρακάτω:

- failing to flush toilets after use
- literring
- jaywalking (και νόμιζα ότι υπήρχε μόνο σε ταινίες με το Lesley Nielsen)
- possession of pornography
- the sale of chewing gum (WTF????!!!!)
- και... τσιμπούκια και πρωκτικό σεξ μεταξύ ανδρών. Μένει ο διαμηρισμός, μην κάνετε έτσι φίλοι Σιγκαπουριανοί ομοφυλόφιλοι.

Groovy ακούγονται όλα αυτά, δυστυχώς θα είμαι πολύ τύφλα για να τα προσέξω.

περνάμε τον... τι σκατά περνάμε για να πάμε από Σιγκαπούρη σε East Coast? ΧΑ! το Βόρειο Πόλο φαντάζομαι.

Washington D.C.

όχι ακόμη μαλακάκο. Πέρασες από την Πρεσβεία να φιλήσεις τα κόκκαλα του Νίξον? Και να δώσεις μία φιλική casual συνέντευξη?

Όχι, δεν έχω συμμετάσχει σε γενοκτονία. Ακόμη. Αλήθεια! Εσείς? Καμιά 20αριά τα τελευταία 5 χρόνια,ε? Αλλά εσείς δε χρειάζεστε βίζα, σωστά... από περιέργεια ρώτησα
Όχι, δεν έχω σκοπό να προβώ σε τρομοκρατικές ενέργειες, με καλύπτει η Ελλάδα μια χαρά για τέτοια, εξωτερικό πάω συνήθως για να χαλαρώσω. Αν επιμένετε...
Όχι, δεν είμαι παιδεραστής, ζωροαστριστής, serial killer, parallel killer, usb killer, κτηνοβάτης.
Όχι, δεν είμαι πράκτορας της Βόρειας Κορέας.
Όχι, δεν έπαιζα στο Last Action Hero, ΕΧΩ ΑΛΛΟΘΙ ΣΑΣ ΛΕΩ

βρε δε γαμιέστε.
Μη σώσω και έρθω για να καμαρώσω το μαρμάρινο 170 μέτρων όρθιο ακόμη καυλί του Washington, το ζωολογικό κήπο και το φούρνο που ψωνίζουν στρούντελ για τον Ομπάμα. Άμα θέλετε, στείλτε μου πρόσκληση με ταξιδιωτικό οδηγό, ευκολίες πληρωμής και φωτογραφίες με ξανθές φιλόξενες νοσοκόμες στο σπίτι και θα το σκεφτώ. Η τράπεζα έτσι κάνει με τις πιστωτικές.


Δεν είμαι ΓΑΜΑΤΟΣ που γκρινιάζω για ταξίδι στου διαόλου τη μάνα που κανονικά δε θα έκανα ούτε αν το λογιστήριο έβαζε κατά λάθος ένα μηδενικό παραπάνω στο λογαριασμό μου?
Έτσι για να μη νομίζουν ότι μας κάνουν και χάρη και παίρνουν αέρα.

Άσε που μέχρι τότε βλέπω να γίνεται καμιά μαλακία και να περνάμε τα σύνορα νύχτα πάνω σε γαϊδούρι, μεταμφιεσμένοι σε τσουβάλια με φούντα, και να μένουμε με την όρεξη.

Άμα πάρω τα εισητήρια στο χέρι, θα επανέλθω με πιο ψύχραιμη ανάλυση της κατάστασης.
Ως τότε, έχω να πάρω ένα τηλεφωνάκι τον Παλαιοκώστα να δω πόσο το νοίκιασε εκείνο το κωλοελικόπτερο μπας και φτάσουμε καμιά φορά Ματσεντόνια.

Φουστανέλα

Είδα απόψε το "Ένας Κόσμος Υπόγειος", ένα ντοκυμανταίρ για τη ζωή του Πετρόπουλου, υπάρχει σε torrent, να το κατεβάσετε να το δείτε αν σας κόφτει το θέμα, είναι ενδιαφέρον. Εκτός και αν είναι πασίγνωστο, το έχετε δει όλοι και είχα μείνει μόνο εγώ ο μαλάκας και παίζω και τον έξυπνο τώρα. Βρίσκω κάτι τέτοια κοσμικά κενά στο background μου ενίοτε.
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω διαβάσει κανένα βιβλίο του, πέρα από κάποια αποσπάσματα από το άγιο χασισάκι που ήταν βασικό μάθημα κατεύθυνσης στο πολυτεχνείο. Στα υπόψιν.

Τέλος πάντων, κάποιο κομμάτι αναφέρεται και στη "Φουστανέλα", ένα βιβλίο του για την Αλβανικότητα της φουστανέλας ως ενδυμασίας, και το πώς το ελληνικό κατεστημένο την άρπαξε από τους γείτονες (μα τι ζηλέψαμε και εμείς. τώρα θα μου πεις με τη γειτονιά που είχαμε, Εταιρίες Ανατολικών Ινδιών δε μπορούσαμε να ζηλέψουμε) την κατέστησε εθνικό σύμβολο, υφάρπαξε την κυριότητά της ως διεθνούς εμβελείας σύμβολο και ανέβασε 30 και βάλε τοις εκατό την τιμή της τυροκαυτερής σε οποιοδήποτε κατάστημα εστίασης την έχει στο διάκοσμο του ή και απλά στο οπτικό του πεδίο.

- Εδώ μπορεί να γίνει και μια αναφορά και στο ενίοτε ανακινούμενο θέμα των Αλβανών τσολιάδων στην Πλάκα, που όπως φαίνεται οι άνθρωποι και βαθύτερο υπόβαθρο έχουν και άμα το σκεφτείς και το σκεφτούν και έτσι, είναι σα να σε βάλουν στην Πομπηία οι Ιταλοί να τραγουδάς Καζαντζίδη στους τουρίστες. Κάθε εμπόριο για καλό όπως και να έχει.

Εκεί που ήθελα να καταλήξω όμως, είναι ότι στην ουσία ο τύπος μας λέει ότι κάναμε στους Αλβανούς ακριβώς αυτό που κατηγορούμε τους Σκοπιανούς ότι επιχειρούν να κάνουν εις βάρος μας. Άμα το πει κανείς στους Σκοπιανούς/Μακεδόνες/Dodo Birds ή όπως αλλιώς θα πρέπει να τους πούμε τέλος πάντων κάποτε να συνεννοούμαστε και με κανέναν ξένο,
ΤΗ ΓΑΜΗΣΑΜΕ

Δε θέλω να επεκταθώ περισσότερο, απλά το εκθέτω στον ΥπΕξ να έχει το νου του. Ωπ! Ο Γιωργάκης είναι, ε? Εντάξει, no worries. Το έχει διαβάσει και αυτός το χασισάκι, ή έτσι άφηνε να εννοηθεί 2 - 3 εκλογές πριν. Για να μην ξεχνιόμαστε, έτσι? Λαός χωρίς μνήμη είναι λαός χωρίς μέλλον, που μπορείς να πεις ότι είναι και η αξία της λαογραφίας.

Σχετικά και με μια συζήτηση περί γειτόνων που είχα το μεσημέρι με την τσίμπλα στο μάτι, αναρωτήθηκα αν θα μπορούσαμε να δούμε και μια λαογραφία της πολυκατοικίας, της νοικοκυράς, της κάποτε καρπάθιας εγγύτητας που επιβάλλει...
Μετά σκέφτηκα το Δαλιανίδη. Και ξενέρωσα. Άσχημα. Ξενερώσατε και εσείς, ε? Σόρρυ, αλλά έπρεπε να το βγάλω από μέσα μου.

Εν κατακλείδι, σε περίπτωση που χάσουμε τη φουστανέλα, θα πρέπει να δούμε τι θα γίνει με τους τσολιάδες. Εντάξει, το προφανές είναι καουμπόυδες και να πληρώνούμε copyright τους αμερικάνους. Μαλακία. Ένα άλλο καλό που θα μας φέρει και καλό τουρισμό, είναι μπλακμεταλλάδες.





Ε? Γαμάτοι? Σκεφτόμουν και κάποιες άλλες εναλλακτικές, αλλά τελικά μπλακμεταλλιά. Δεν παίζεται. Απλά στο στρατό θα πρέπει να τους διαλέγουν από νωρίς στα κέντρα, μην προλάβουν και τους κουρέψουν.

18.12.09

GOGOL BORDELLOOOOOOOOOOOOOOOOO!!!


μια καλή ιδέα για τις συναυλίες που σκάω τελευταία.


η κατάσταση στο fuzz λίγο πριν αρχίσει το live


εντάξει, τα παλικάρια γαμάνε υπερβολικά ασυνήθιστα πολύ. Αν κάποιος σας είδε το live και δεν πέρασε από το μυαλό του η πιθανότητα να καταλήξει νοσοκομείο, παρακαλώ να μην ξαναπατήσει εδώ και να μην ξαναπιει ξύδια γιατί προφανώς πηγαίνουν χαμένα. Και προφανώς είναι νεκροζώντανος ή μανιτάρι, γιατί αρκετό οξυγόνο για θηλαστικό δεν έβρισκες ούτε με χαρτί από το βασιλιά.

Αν κάποιος τους φέρει καλοκαίρι, σε παραλία, του προσφέρω το χέρι της ζάμπλουτης νυμφομανούς παρθένας αεροσυνοδού αδερφής μου και θα του κάνω format στον υπολογιστή του όποτε θέλει για την υπόλοιπη ζωή του, ακόμη και αν έχει Vista.
Εννοείται ότι περιμένω σε ανταπόδωση τουλάχιστον δύο δωρεάν εισητήρια. Ειδικά αν έχει Vista.

Συμπεράσματα:

1) Οι Gogol Bordello είναι αυτή τη στιγμή το καλύτερο συγκρότημα στον πλανήτη, και όποιος διαφωνεί μπορεί να αλλάξει πλανήτη.
Ζητώ συγγνώμη από τους Faith No More, τους Ερήμην Παράσταση και το συγκρότημα Λαμπράκη, αλλά η συγγενική σχέση που έχω με όλους σας δε μπορεί να κάμψει την αντικειμενικότητά μου

2) Έπρεπε να γεννηθούμε τσιγγάνοι γαμώ το αρχαιοελληνικό DNA μας.
Μουσικάρες. Lifestyle που έχουν ζηλέψει όλοι οι μεγάλοι διαλογιστές της εποχής μας (όχι, ο Κοντολάζος δε μετράει). Μηδενικό εργασιακό άγχος και οικογενειακή αποκατάσταση από τα 13.

3) Αν είχα πάει και Faith No More τον Αύγουστο (γμφτ$#%@#**@%$@#%) θα ήταν Η ΓΑΜΗΣΤΕΡΟΤΕΡΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑΚΗ MOY ΣΕΖΟΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ.
Ναι, καλύτερη και από όταν είδα Holy Men / Star Children / Τερλέγκα στην Πάτρα, καλύτερη και από το Woodstock που με εξαίρεση το Jimmy και το Richie Havens κοιμόμουν ή έπαιζα τάβλι με το ροζ κροκόδειλο της διπλανής σκηνής.

16.12.09

Σε είδα...****

  • στο ΑΤΜ της Κύπρου στη Συγγρού. Ήσουν τετραψήφιο, με υποδιαστολή στη μέση, και ο μήνας είχε 15. Δε θέλω να σε ξαναδώ μέχρι την 1η.


  • στην Τραφάλγκαρ. Ήσουν αποκαμωμένος από το ξύσιμο στη δουλειά και εγώ ερχόμουν από δέσιμο. Να μη γίνει συνήθεια...


  • μετά από καιρό. Δεν έχεις αλλάξει καθόλου. Δε θέλω να σε ξαναδώ.
    ΥΓ. πέταξα και το τηλεκοντρόλ σου.


  • stealth και μαλακίες


  • στο Χαραλά να χαζεύεις παπούτσια. Σε πλησίασα αποφασιστικά και σε ρώτησα
    - Γεια σου. Θυμάσαι ποιος είμαι?
    με κοίταξες περίεργα, μετά μάλλον παιχνιδιάρικα...
    - ποιος?
    - ΑΥΤΟΣ! 1 - 0!!! ΧΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ


  • ...πρέπει να το φορέσεις στο δάχτυλο για να δουλέψει βλάκα.
    - Γκάνταλφ


  • ... και έτσι. Φτου-φτου ένας Φρόντο!
    - Νάζγκουλ


  • τρεις φορές από πάνω μέχρι κάτω. Δε μπορώ να καταλάβω γιατί σκατά μου σκας segmentation fault


  • dancing
    dancing on air
    you were lost in the starlight
    noone but me really cared


  • να βάζεις το δώρο μου στην κάλτσα. μεγάλωσα πια, και μου το είπαν και στη δουλειά. Το ξέρω ότι μπαμπάς δεν υπάρχει άγιε μου Βασίλη
    - Όλιβερ Τουίστ



**** ναι, ναι, ναι. Είναι μπανάλ, είναι φτηνό, το έχει πιάσει και η κουτσή Μαρία (στα πάνω άκρα είναι αρτιμελής), αλλά η Μούσα μου έχει φύγει με άδεια (ελπίζω να γυρίσει με γεμάτα) και το αφεντικό φωνάζει ότι αν συνεχίσω να ποστάρω τόσο αραιά, δεν έχω καμία δουλειά να έρχομαι εδώ και καλύτερα να κάθομαι σπίτι μου να ξύνει κανένας άλλος στο net της εταιρίας.

Στο φινάλε, τσάμπα είναι, μη διαμαρτύρεσαι.


...και μη λες ότι δε διαμαρτύρεσαι. Σε είδα!

7.12.09

Hasta La Victoria Square

κάτι άλλες μαλακίες είχα κατά νου να γράψω, αλλά η blogspot ήταν σαφής. Όποιος έλλην blogger δεν ασχολείται με τα επεισόδια αυτές τις ημέρες, κινδυνεύει με διαγραφή του λογαριασμού του. Κάνω την ανάγκη φιλότιμο λοιπόν...

δεν πρόκειται να κάτσω να κάνω βαθυστόχαστες κοινωνικές αναλύσεις, ποιο είναι το ζητούμενο της εξέγερσης ή "εξέγερσης",ποιοι τα σπάνε, γιατί τα σπάνε, με τι τα σπάνε, τι θα βγει από αυτό, αν ο φιλήσυχος πολίτης γίνεται Τσε μόλις του δείρουν το γιο ή την γκόμενα, αν ο αριστερός μεσήλικας γίνεται κατά-Καρατζαφέρη-νοικοκυραίος μόλις του σπάσουν τη βιτρίνα (οι ασφαλίτες ή όχι) , αν ο Υπουργός ΠροΠο έχει κόμπλεξ γιατί οι αντιεξουσιαστές φίλοι του του τρώγανε τις γκόμενες γιατί αυτός ήταν από τη Βέροια και αυτοί πρωτευουσιάνοι, κλπ κλπ κλπ.

θα αράξω στα ρηχά και γρήγορα, και όσοι έχουν κολυμπήσει μαζί μου θα έπρεπε να το περιμένουν.

Λοιπόν,
το θέμα συμπυκνώνεται στο παλιό γνωστό σύνθημα

ΤΟ ΜΠΟΥΡΔΕ-
ΤΟ ΜΠΟΥΡΔΕ-
ΤΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ ΚΑΙΓΕΤΑΙ

Όσο επιμένουν να μας αποδεικνύουν (οι εκπρόσωποι, αρχιτέκτονες, διαχειριστές και σφουγγοκωλάριοι του συστήματος) συνεχώς ότι η χώρα είναι μπουρδέλο, τι θα κάνει το μπουρδέλο? Ε? χεράκια?

ΘΑ ΚΑΙΓΕΤΑΙ.

και ένα τελευταίο κωλοψαγμένο σχόλιο, γιατί κάνουμε και ρεπορτάζ εδώ. Στα ψιλά έχει περάσει, λόγω επαναστατικής επικαιρότητας, η απεργία των υπαλλήλων καθαριότητας του Δήμου Αθηναίων. Εδώ είναι που η εξέγερση έχει δώσει πρακτική, άμεση και συντονισμένη λύση.


Κάδοι (και πέριξ) στην Αθηνάς (no riots)


κάδοι στα επεισόδια - άστραψε το μάτι μου

1.12.09

Ελληνοαμερικάνοι, αυτοί (και) οι εξωγήινοι



και το post μπορεί κάλλιστα να τελειώσει εδώ, anything more is less. Θα έπρεπε το λιγότερο αυτή η φωτο να συνοδεύει το Voyager στο ταξίδι του στο χαμό, αντί για το ξενέρωμα που σχεδιαστικά μας γυρίζει πίσω στην Αλταμίρα. Όχι, κάνετε τη σύγκριση μόνοι σας



Αφορμή για να θυμηθώ τους ομογενείς που με αυταπάρνηση και ηθικό ακμαίο πλύνανε poly piato sto America, στάθηκε ένα άρθρο που διάβασα για το Γκας Αβράκοτο, άξιο τέκνο της Ελλάδας, της Αμερικής και κυρίως του ντόλαρ.

Εκεί που στάθηκα, άναψα τσιγάρο, έβαλα μουσική, ένα μεγάλο ποτήρι καλό κονιάκ, και χάιδεψα τον αναρίθμητων pedigree φανταστικό φίλο-σκύλο μου, ήταν στο παρακάτω:

Ηταν αυτός που μετέφερε το αυστηρό μήνυμα του προέδρου Τζόνσον στην χούντα για μη εκτέλεση του Ανδρέα Παπανδρέου... μετέφερε μεν το επίσημο μήνυμα στον Γ. Παπαδόπουλο ... αλλά στη συνέχεια πρόσθεσε «Αυτό είναι το επίσημο μήνυμα που σας μεταφέρω. Ανεπισήμως, σας λέω ότι η συμβουλή μου είναι να εκτελέσετε τον μπάσταρδο γιατί κάποτε θα επιστρέψει και θα τον βρείτε μπροστά σας».

Τι έχει ακούσει και αυτός ο ΓΧΠ... να του έκοβε κιόλα... anyway, ο Αντρέας ακόμη ζει, αυτός μας οδηγεί, το είδα σε κάτι αφίσσες πέρισυ, ενώ ο ξεβράκοτος αποδήμησε στην κόλαση των ρουφιανοπρακτόρων της CIA όπου ο Πολ Ποτ διευθύνει φροντιστήριο αποστήθισης όλων των λόγων του Φιντέλ τιμωρώντας τους μη επιμελείς μαθητές με τις γνωστές πρωτοποριακές του παιδαγωγικές μεθόδους.

Εμένα τι μου θύμισε η παραπάνω φράση του Γκας?




...

2012. Ο Vοyager προσκρούει σε κομήτη που αποτελεί το τελευταίο καταφύγιο των απογόνων των Αρειανών επιζώντων από την επιδημία της γρίππης των χοίρων που εξαφάνισε τη ζωή από τον πλανήτη τους εκατομμύρια χρόνια πριν.
Είναι τέτοια η συγκυρία που το σκάφος πέφτει στη μέση των τοπικών εορτασμών του δεκαπενταύγουστου, και ερμηνεύεται ως θαύμα της μεγαλόχαρης. Η πινακίδα με το Σαβάλα διασώζεται θαυματουργά, περιφέρεται επί επταήμερο ως η θαυματουργός εικόνα της Παναγιάς της Ρεϊμπανιώτισσας, και καπάκια μπαίνουν όλοι στα διαστημόπλοια για να πάνε να προσκυνήσουν τον τόπο καταγωγής της.

Η Ελλάδα, μετά από 1000 μέρες ΠΑΣΟΚ, είναι η παγκόσμια ηγέτιδα στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής και της πιτυρίδας, και παράλληλα γαμώ τις χώρες. Τα αρειανά διαστημόπλοια λοκάρουν κατευθείαν στις πανίσχυρες εκπομπές του Τηλεάστυ από τον Υμηττό καθώς ο Καρατζαφέρης σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ανακόψει την πορεία της χώρας προς το σοσιαλισμό και τη νιρβάνα καλεί με κάθε μέσο τους Ελ να έρθουν να ψηφίσουν μαζικά τον Άδωνι στις επερχόμενες εκλογές. Οι Ελ από την άλλη (μεριά τους σύμπαντος ή του Υμηττού, φημολογείται ότι εδρεύουν και πολλαπλασιάζονται σε software house στα Σπάτα) παίζουν τάβλι και σπάνε τρελλή πλάκα που θα χάσει ο Σαμαράς και θα γίνει αρχηγός η Ντόρα επαληθεύοντας τις προφητείες των Μάγια και σπέρνοντας το χάος στο Λάος, αφού ξέρουν στην άπειρη σοφία τους ότι ο Καρατζαφέρ είναι στην πραγματικότητα απόγονος περαματάρηδων από τη Μογγολία και τους έχει ξεφτιλίσει τη μόστρα. Οι Ελ άλλωστε είναι Ιορδανοί.

Τα τεράστια διαστημόπλοια με έκταση εκατοντάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων βρίσκουν άνετα θέση για πάρκινγκ στο Κολωνάκι που, μετά την εφαρμογή του νέου ρυθμιστικού Αττικής του ΠΑΣΟΚ μοιάζει πιο πολύ με Το Λιβάδι Γύρω Από Το Μικρό Σπίτι, παρά με κέντρο αστικού συγκροτήματος. Μία μορφή κατεβαίνει και λέει στον πρώτο περαστικό -που τυχαίνει
συνδικαλιστής της ΠΑΣΠ που παρατηρεί στις καφετέριες με τους ΔΑΠίτες τις κινήσεις του Μεσαίου Χώρου: "Take me to the president of the local Socialistic Movement".

Η συνάντηση κρατάει ελάχιστα, και ο ΓΑΠ βγαίνει στην Ιπποκράτους εν μέσω αστραπών και βροντών μεταλλαγμένος και έτοιμος να πάρει εκδίκηση από τους αμερικάνους.




Η συνέχεια ποτέ μα ποτέ και πουθενά

23.11.09

A Night at the Gallery

1ο ερώτημα: αρακάς ή μπιζέλι?

2ο ερώτημα:
βιολοντσέλλο ή τσέλλο?

η τέχνη προβληματίζει, προκαλεί, ανατρέπει. Θα σταθώ στο ανατρέπει. Έχετε δοκιμάσει να καθίσετε σε σέλλα ποδηλάτου που αντί να στηρίζεται σε -guess what- ποδήλατο, στηρίζεται σε βάση με τους βαθμούς ελευθερίας της σβούρας? Όχι, ε? Γελοίοι, και κάθομαι και σας γράφω νυχτιάτικα. Εγώ ΝΑΙ. Και γύρω γύρω είχε χυμένα ντουζίνες μπιζέλια (ο αρακάς δεν παίρνει πληθυντικό) και ένα πεσμένο (βιολον)τσέλλο στο οποίο έσκαγαν εξωφρενικά καλοντυμένα ανήλικα τα οποία μόλις είχαν γλιστρήσει πατώντας τον αρακά (ήτο σφιχτός).

Too much για το τετράγωνο σα λεκέ κρασιού μυαλό μου, και έφυγα για μια ακόμη καϊπιρόσκα (δωρεάν) στο ισόγειο. Στον όροφο έδιναν και κρασί, επίσης δωρεάν. Τσάμπα το κρασί, τσάμπα και ο λεκές, τι λέει αυτό για το μυαλό μου?

Η τέχνη του στρατευμένου συνειρμού.
Τι συνειρμούς σας προκαλεί, ας πούμε, αυτή η εικόνα που μόλις ξεπατίκωσα ξεδιάντοπα από το internet?


--- θα φαίνεται λίγο γελοίο αυτό όταν το ανυποψίαστο θύμα παραβίασης των πνευματικών του δικαιωμάτων κατεβάσει την εικόνα. Από την άλλη, θα γίνει πιο μυστηριώδες για το μελλοντικό αναγνώστη ή δικτυαρχαιολόγο ---

Εμένα μου φέρνει στο μυαλό κακό κούρεμα. Του κύκλωπα. Ή μάλλον της γυναίκας του. Η οποία σε απόγνωση, λόγω κουρέματος προφανώς, έφτασε στο απονενοημένο και πάει να αυτοκτονήσει με το σκουλαρίκι της.

Ε, αυτό το πράγμα παίζει να το δεις κάπου. Και παίζει και να το γουστάρεις. Ένα μάτσο χάλια ο ανθρώπινος εγκέφαλος, α πα πα. Λοιπόν, εν μέσω οικονομικής κρίσης, πανδημίας, γενικής κρίσης αξιών και κατάπτωσης αρχών, αναστροφής του κλίματος και τα λοιπά, παίρνω την καϊπιρόσκα μου και καθίζω τον κώλο μου σε ένα φαινομενικά κοινό καναπέ, όπου βρίσκεται μία φαινομενικά αθώα ταμπέλα. Η ταμπέλα γράφει 14.445 - ευρώ, όχι γραμμάρια φέτας - και συνειδητοποιώ ξαφνικά

α) ότι ΔΕΝ είναι αυτοκίνητο
β) ότι ο προαναφερθείς κώλος μου καταλαμβάνει έκταση τρεισήμιση χιλιάδων ευρώ
γ) ότι θα τον περίμενα πιο αναπαυτικό
δ) ότι ο Κώτσος τελικά μάλλον έχει δίκιο. Μας χρειάζεται τρίτος παγκόσμιος
ε) ότι ο χώρος που βρισκόμαστε και για κάποιο λόγο μας είχαν προϊδεάσει ότι είναι γκαλερί, είναι βασικά ένα ψυχεδελικά ακριβό επιπλάδικο με μπιζέλια, καλλιτέχνες, μπερδεμένους μπαρμπάδες με βιβλικά μεγάλες κοιλιές, έναν προγραμματιστή και κάτι άλλους

Εντάξει, να αναφέρω εδώ ότι μου προσέφεραν και ένα σφηνάκι κρεατόσουπα. Εγώ τους το έλεγα ότι ήταν κρεατόσουπα, αυτές δε με πίστευαν. Όταν ήρθε η δεύτερη γύρα (είχαν σκοπό να μας κοκκαλιάσουν τελείως μάλλον) και ρωτήσαμε το σερβιτόρο what the fuck might this be? μας απάντησε με ενθουσιασμό "κονσομέ εξαλτέ ντε σοσιετέ νασιονάλ ντε σεμέν ντε φερ με κρεμμύδι" και, θαυμάζοντας τα αποσβολωμένα βλέμματα απέναντί του συμπλήρωσε με χάρη και ένα υπέροχο χαμόγελο "κάτι σαν κρεατόσουπα".

Το τελευταίο highlight ήταν ότι το εξωτερικό καπνιστήριο χωριζόταν από το χώρο που άλλαζαν οι περφόρμερς (transformers?) με μία τεράστια τζαμαρία. Ένιωσα βαριές ενοχές που το βλέμμα μου ήταν ένοχο. Θα το προτιμούσα πιο θρασύ.

Και την καϊπιρόσκα με Stoli, αλλά όταν κάτι είναι δωρεάν, δε μπορείς να έχεις πολλές απαιτήσεις.

16.11.09

A Problem Child is born...

71 years ago.

Happy birthday and happy landings

6.11.09

Η Αλέκα στο Ναυτικό

«Η κατάργηση της θητείας στην αεροπορία και το ναυτικό οδηγεί στην πλήρη κατάργηση της θητείας και την μετατροπή των ενόπλων δυνάμεων σε μισθοφορικό στρατό, όπως επιτάσσει η συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟ. Αυτή η εξέλιξη είναι επικίνδυνη και για τα δικαιώματα του λαού και για την υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας», τονίζει με ανακοίνωσή του το ΚΚΕ.

και εκεί που λες ότι το απόγευμα θα κυλήσει ήσυχα και βαρετά, έρχεται το ΚΚΕ και δίνει καρατιά στην πλήξη. Μιλάμε μάλλον για το μοναδικό πλέον κόμμα* στην Ελλάδα που στηρίζει την υποχρεωτική θητεία. Αυτοί που τους κόφτει, αυτοί που κυβερνάνε βρε! αυτοί που σου τα τρώνε... αυτοί που ψήφισε το 80% σου... έλα μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις, ακόμη και αυτοί λοιπόν δε βγαίνουν να σου πούνε "πρέπει να πας φαντάρος μαλάκα". Σου λένε "η γεωγραφική θέση της χώρας είναι τέτοια... οι καιροί είναι δύσκολοι... δεν υπάρχουν λεφτά... οι μογγολικές ορδές είναι σε κινητικότητα... ο Σαλαντίν έχει κατέβει στη Συρία... άμα ήταν στο χέρι μας εμείς ούτε πρόσκοπο δε θα σε στέλναμε".

Η Αλέκα δεν ασχολείται με τέτοιες μαλακίες και δε ρίχνει απαστράπτουσα στάχτη στα μάτια του κόσμου εν είδει στραςς και γκλίττερ. Είναι και γυναίκα και δεν έχει πάει βέβαια, και την αδικεί και η ηλικία της που δεν πρόλαβε να φορέσει το αμπέχωνο στην Πίνδο.
"Ο μισθοφορικός στρατός είναι επικίνδυνος" σου λέει "για τα δικαιώματα του λαού". Η αλήθεια είναι ότι και εγώ στο στρατό ένιωθα εγγυητής της δημοκρατικής νομιμότητας. Άμα πάνε οι κατάπτυστοι μισθοφόροι, αυτοί που παίρνουν πάνω από το διαμέτρημα του όπλου τους το μήνα σε ευρώ δηλαδή , να μας καρφοκωλιάσουν καμιά χούντα με τα αεροπλάνα τους, τα πλοία τους, τα τανκς, το πυροβολικό τους και ότι άλλο αξίζει πάνω από 60 ευρώ και το χειρίζονται πλέον μόνο επαγγελματίες, ο ηρωικός Έλλην δημοκράτης, συνειδητοποιημένος, σκεπτόμενος, προοδευτικός σύντροφος κληρωτός θα πάρει το G3 του, τη σκούπα του - η μάλλον το μαδημένο κοντάρι της, ολόκληρη σκούπα με μαλλιά εγώ στο στρατό δεν είδα- την άθλια ημικαθαρισμένη πατάτα του, το πάκο με τις Α4 ή ό,τι άλλο του έχουν εμπιστευτεί να κρατάει 9 μήνες, και θα βγει στους δρόμους να προτάξει τα στήθη του στους ιμπεριαλιστές καριόληδες. **

Βέβαια, η ιστορία είναι με το μέρος της Αλέκας. Έχει αποδειχθεί ότι ένας στρατός από κληρωτούς δεν τραβιέται εκτος συνόρων



δεν γυρίζει το όπλο του εναντίον του σύντροφου και αδερφού του






διαφυλάσσει τη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία.



και γενικά, ανά τον κόσμο, συμπεριφέρεται καθώς πρέπει και όλοι περνάμε μια χαρά




Είναι και οι καιροί δύσκολοι.
Παλιά πήγαινες στο στρατό και γινόσουν άντρας. Τώρα που τα πράγματα είναι πιο politically correct και ανθρώπινα, δε χρειάζεται κιόλα να γίνεις άντρας σώνει και καλά. Και οι gay είναι μια χαρά ενταγμένοι, αποδεκτοί κι ισότιμοι***, και τέλος πάντων όλη αυτή η αντρίλα έχει αρχίσει και είναι λίγο ρετρό (ο Δαλιανίδης και τα έπη του των 80's συνέβαλαν καθοριστικά προς αυτήν την κατεύθυνση).

Από την άλλη, ο στρατός σου δίνει την ευκαιρία να δεις μέρη που δε θα έβλεπες ποτέ, να κοιμηθείς σε κρεβάτια που δε θα κοιμόσουν ποτέ, να κάνεις ανοησίες που δε θα έκανες ποτέ, να γνωρίσεις κόσμο άλλων κοινωνικών και μορφωτικών τάξεων που δε θα γνώριζες ποτέ, και να πηδήξεις γκόμενες που δε θα πήδαγες ποτέ.

Να τραβήξεις και να ανεβάσεις βίντεο μεγάλης αισθητικής και συναισθηματικής αξίας





--- πα πα πα, πέντε βίντεο κοίταξα και ανατρίχιασα ---

Μετά βέβαια αναρωτιέσαι και τι σκατά σημασία έχει που τα έζησες όλα αυτά, ψιλοντρέπεσαι, κάνεις ότι δε θυμάσαι... Δε λέω, γνώρισα και 10 ανθρώπους στο στρατό που μου έμειναν - σαν ανάμνηση - αλλά δεν είναι και το high score μου για ενάμιση χρόνο.

Τέλος πάντων, επειδή παρεκτράπηκα, το σχέδιο του ΚΚΕ είναι απλό. Οι ανυπότακτοι στο στρατό έχουν φτάσει πλέον κάπου στο 50% των καλούμενων να παρουσιαστούν και προβλέπεται στα επόμενα χρόνια να φτάσει στο 72% με 197%. Περνώντας το κόμμα γραμμή στα μέλη και τους ψηφοφόρους να υπηρετούν, σύντομα το ποσοστό του κόμματος στο στράτευμα θα είναι μεγαλύτερο από του γραφείου σύνταξης του Ριζοσπάστη.

Και τότε θα δείτε τι καιρό κάνει στο Βίτσι κουφάλες αστοί...



* Το ΛΑΟΣ δεν είναι κόμμα, είναι χώρα στην Ινδοκίνα και το όρος-ομπρέλλα με τον οποίο αποκαλεί ο Γιώργαρος τους φίλους και υποτακτικούς του. Πώς λέω εγώ "ρε μαλάκες!", αυτός λέει "ρε ΛΑΟΣ!".

** Α! πρέπει να πάει και στον επόπτη να ζητήσει σφαίρες, γιατί επανάσταση με την τελαμώνα του σκοπού στην πύλη δεν τραβάει και πολύ. Το πιθανότερο είναι σε αυτήν τη φάση ο επόπτης να κοιμάται, και να ρίξει ένα σκατό στο μικρό Τσε Κεφάλα που θα το ξεπεράσει αφού πέσει η χούντα.

*** οκ, μπορούμε και καλύτερα, αλλά τέλος πάντων, είναι καλύτερα ενταγμένοι από τους DBAs για παράδειγμα

4.11.09

Μιλάμε ή κλάνουμε?




"a Maryland state appeals court determined that mooning is a form of artistic expression protected by the United States constitutional right of freedom of speech"

Land of the Free λέμε

3.11.09

DIY - Episode IV

Μπήκε Νοέμβρης, και για να ανεβάσω την αναγνωσιμότητα εν όψει Χριστουγεννων, που τώρα με το ΠΑΣΟΚ δεν πηγαίνει καθόλου καλά, εγκαινιάζω τη στήλη Do It Yourself.

Το σημερινό post αφορά ένα θέμα που μπορεί να αγγίξει κάθε χρήστη desktop που σέβεται τον εαυτό του, δεν το καθαρίζει ποτέ, μαλώνει με όποιον πάει να το κάνει αυτί αυτού, ΔΕΝ εργάζεται ως εξωτερικών καθηκόντων σε ερευνητικό σταθμό στην Ανταρκτική, έχει μεράκι για μερεμέτια και υψηλή έως μέτρια αυτοεκτίμηση. Την Υπερθέρμανση.

Αν εκεί που εργάζεστε προσηλωμένοι στο pc σας, ξαφνικά παγώσουν όλα όπως στην παρακάτω φωτογραφία



ή οποιαδήποτε άλλη φωτογραφία εδώ που τα λέμε, το Caps δεν ανάβει, η βρύση στάζει και σας έχει κολλήσει ένα άθλιο τραγουδάκι που δε μπορείτε να θυμηθείτε ποιο είναι για να το στείλετε στο διάολο, μην πάει ο νους σας σε ιούς, γκρέμλιν και τέκτονες. Έχετε απλά υπερθέρμανση. Μάλλον κάτι εκεί μέσα στα σκοτεινά δρομάκια του επεγεργαστή και των ανεμιστήρων σας έχει φτάσει την κρίσιμη μάζα ενήλικης λευκής αρκούδας, και δεν αφήνει τον καημενούλη τον επεξεργαστή σας να ανασάνει.

Μη στεναχωριέστε και μην απελπίζεστε. Οπλιστείτε με υπομονή, θερμοαγώγιμη πάστα που μπορείτε να βρείτε σε κάθε μαγαζί ειδών υπολογιστών και στο παζάρι των ρακοσυλλεκτών στην Ερμού κάθε Κυριακή (μπορεί να προσπαθήσουν να σας την πουλήσουν για οδοντόπαστα, αλλά δεν είστε τίποτα μαλάκες), αέρα κοπανιστό από τα ίδια καταστήματα ή τον παπατζή της ενορίας σας (εναλλακτικά μπορείτε απλά να εργαστείτε σε βενζινάδικο που έχουν άφθονο), δυο πακέτα τσιγάρα, μια μάσκα ραντίσματος, μια τσάπα, μια καλή ταινία του Jet Li, ένα μπρίκι για εσπρέσσο, χαρτί, εσπρέσο και κανονίστε να βγείτε στις 10 με τους συναδέλφους σας κάπου κοντά στο σπίτι.

Ξεκινήστε πετώντας το πλαινό κάλυμα στην άκρη για να μη σας εμποδίζει. Αν το έχετε βιδωμένο, αξίζετε κάθε περιφρόνηση και θα πάτε στην κόλαση όπου θα βιδώνετε και θα ξεβιδώνετε κουτιά εποχής 386. Αυτά τα συρταρωτά που σπάνε αρχίδια. Αποσυνδέετε προσεκτικά όλα τα καλώδια που κρέμονται για δικούς τους λόγους από πίσω, μπροστά και μέσα το κουτί, και το βγάζετε στο μπαλκόνι για να καμαρώνουν και οι γειτόνοι την προκοπή σας μπας και καλοπαντρευτείτε. Οι παντρεμένοι κάνετε το ίδιο γιατί άμα πάρει χαμπάρι η γυναίκα σας πόση σκόνη έχει εκεί μέσα -και θα το πάρει, όταν σκορπιστεί σε όλο το σπίτι- θα ψάχνετε να καλοπαντρευτείτε και πίσω στο μπαλκόνι.

Ξεβιδώνετε με τσαχπινιά και χάρη τον ανεμιστήρα από την ψύκτρα και Voila! η ρίζα του κακού, όπως επίσης το και το gps που ψάχνετε από το καλοκαίρι και εκείνο το πράσινο σακάκι που λέγατε που στο διάολο να έχει χαθεί. Ποιος θα το περίμενε ότι αυτή η μικρή χαριτωμένη ποντικί βελεντζούλα προκάλεσε τόσο κακό.



Φοράτε τη μάσκα, και σκαλίζετε με την τσάπα τον κόπρο του Αυγέα μέχρι να φύγουν τα μεγάλα κομμάτια μέχρι μεγέθους μπάλας ποδοσφαίρου. Μετά, τραβάτε τον κοπανιστό αέρα και εξαπολύετε την ψυχρή κόλαση πάνω στα αυθάδικα υπολείμματα. Κοιτάτε περήφανοι το αποτέλεσμα και, αν το pc είναι αρκετά χαμηλά, ποζάρετε με το πόδι πάνω του σα μαλάκας αποικιοκράτης πάνω από λιοντάρι που σκότωσαν οι ντόπιοι με την κακή ανάσα τους. Φωτογραφία.



Καύλα? Τέζα. Βιδώνετε, συνδέετε, και ετοιμάζεστε να βάλετε την ταινία.

Στον κώλο σας κατά πως φαίνεται. The plot thickens. Θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε και την πάστα η οποία, προφανώς, έχει εξανεμιστεί από τις συνεχείς κάψες του συστήματος.
Ξαναξαπλώνετε το λιοντάρι στη σαβάνα, ξαναξεβιδώνετε, απασφαλίζετε τον τρέχοντα μηχανισμό πρόσδεσης της ψύκτρας στη μητρική, ο οποίος βεβαίως είναι ένα θαύμα της μηχανικής όπως και όλοι οι προκάτοχοί του, ένας ύμνος στην εφευρετικότητα των μηχανικών τεχνολογίας και της κίτρινης φυλής γενικότερα και, ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ

τραβάτε το συσσωμάτωμα ψύκτρας - επεξεργαστή με την ίδια προσοχή που θα τραβούσατε τσίχλα από το μποτάκι σας ή σκοτωμένο καγκουρό από τον προφυλακτήρα του τρίτονου τζιπ σας στην Αυστραλιανή σαβάνα. Αυτό ήταν! ΤΗ ΓΑΜΗΣΑΤΕ!



4-5 pinάκια έχουν στραβώσει και τα αστέρια ξαφνικά λάμπουν πιο θαμπά. Οι προσπάθειές σας να τα φέρετε σε Πρωσσική στρατιωτική τάξη έχουν την ίδια επιτυχία με την απόπειρα του παρολίγον Νομπελίστα Σικελιανού να αναστήσει το ράφτη του, και είναι ώρα να καπνίσετε ένα πακέτο τσιγάρα.

Τηλεφωνείτε τον πλησιέστερο φίλο για να τον ενημερώσετε ότι έχετε μια ΤΕΛΕΙΑ ταινία Jet Li για να δείτε σε πρώτη ευκαιρία, να περάσει να την πάρει.

Βάζετε ένα διπλό εσπρέσσο να βράζει. Προσπαθείτε να προσαρμόσετε το άθλιο σοδομισμένο άψυχο σαρκίο του επεξεργαστή σας στη βάση του χρησιμοποιώντας την ελληνορωμαϊκή που μάθατε στο λύκειο. Κλωτσήστε για σιγουριά. Βλαστημήστε τα θεία. Έτσι, θα έχετε μία βολική δικαιολογία για το γιατί αποτύχατε τόσο οικτρά.

Ρίχνετε αρκετή πάστα για να κολλήσει στην αποβάθρα το Queen Mary II και τα 86 Μεγαβάττ που παράγουν οι κινητήρες του, και το βάζετε στην πρίζα. Απελπιστείτε ελεύθερα. Τελειώσαμε!

Όμως, δε μπορείτε να είστε σίγουροι ότι το κάνατε σωστά, πριν συνειδητοποιήσετε ότι

ΚΑΙΓΕΤΑΙ Ο ΚΑΦΕΣ



Στο επόμενο επεισόδιο της σειράς:

Αναβάθμιση Η/Υ: Μητρική και Επεξεργαστής

2.11.09

Η φαντασία στη Φορολογία

"Επιπλέον 4.5 δισ. αναζητά η νέα κυβέρνηση για το 2010... ενώ αναμένεται να αυξηθούν και οι φόροι σε τσιγάρα, αλκοόλ αλλά και καύσιμα"

οποία φαντασία και πρωτοτυπία.Πώς δεν το είχε σκεφτεί καμία άλλη κυβέρνηση ως τώρα? Τι? το είχαν σκεφτεί και το έπραξαν και οι 13 κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης? άντε, να το ξέχασε ο Ζολώτας.

Φυσικά, η αγανάκτιση είναι λίγο υστερόβουλη και προσωποκεντρική, μιας και τα παραπάνω αντιπροσωπεύουν το 70% του προϋπολογισμού μου - το άλλο 30 είναι το νοίκι.

Για λόγους απλά και μόνο πρωτοτυπίας, μήπως να αρμέξουμε και τίποτα άλλο for a change? Και για να μην κατηγορηθώ ότι κάνω στείρα κριτική, όπως πάγια η αντιπολίτευση και μια φορά οι Μογγόλοι στη Βαγδάτη, προχωρώ στην παρουσίαση διάφορων εναλλακτικών μπας και δεν πούμε το ποτό σφηνάκι πάλι.


  • Αύξηση της φορολογίας στις σοκολάτες. Γιατί, καλύτερες είναι από το τσιγάρο και την βότκα, ή πιο χρήσιμες? Έχουμε και θέμα παχυσαρκίας, πάλι διάβαζα τελευταία ότι είμαστε οι τόφαλοι της Ευρώπης. Και πατατάκια, στρουντελάκια, κάτι σοκολατάκια απαράδεκτα με γέμιση μέντα... Εξαιρείται το 3bit λόγω της προσφοράς του στην Αντίσταση.


  • Φορολόγηση της τηλεόρασης, ανά συσκευή, και κατάργηση της γελοίας εισφοράς στην ΕΡΤ. Μέτρο άμεσης απόσυρσης τηλεοράσεων με κίνητρα για απόκτηση ραπτομηχανής.

  • Φορολόγηση της μαλακίας. Άμεσα συνδεδεμένο με το παραπάνω. Δε λέω, καλή και χρυσή, αλλά βλέπω πολλά κομμένα γόνατα στο δρόμο, βλέμματα απλανή, μάτια θολά... Εκτός και αν φταίει η δουλειά, αλλά αυτήν τη φορολογούμε ήδη.

  • Το Facebook. Μπορεί να φταίει και αυτό για τα παραπάνω τώρα που το σκέφτομαι.

  • Αύξηση της φορολογίας στα κουνουπίδια και τα μπρόκολα. Επειδή μου τη σπάνε και βρωμάνε στο βράσιμο.

  • Στα αναβολικά, τα στεροειδή και γενικότερα τις φουσκωτόσκονες. Δεν ξέρω πόσο φορολογούνται, αλλά σίγουρα πάει και παραπάνω.

  • Τις αποτριχώσεις. Στους άντρες.

  • Την άμμο στις παραλίες ανά κόκο. Μιας και υποτίθεται ότι είναι όλες δημόσιες, όποιο μουνί έχει βάλει χέρι τουλάχιστον να πληρώσει τα μαλλιοκέφαλα τα δικά του και των προγόνων του από κτίσεως Μάτσου Πίτσου. Επίσης, μπορούν να προσληφθούν κανένα εκατομμύριο συμβασιούχοι να μετράνε την άμμο, και να γλυτώσουν τη ΜΟΜΑ του Καρατζαφέρη.

  • Τα εξωτικά κατοικίδια. Τι μαλακία είναι αυτή να φέρεις το μακάκο και το λεμούρι από του διαόλου τη μάνα να ζήσουν στο ιδανικά ρυθμισμένο οικοσύστημα του σαλονιού σου ανάμεσα σε 68 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα τριμέντο?



Το καλό με τα νέα μέτρα είναι ότι δεν ακούστηκε τίποτα για τις πουτάνες, και ότι τα ναρκωτικά παραμένουν παράνομα, παρά κάτι ιδέες του Γιωργάκη πριν χρόνια, και συνεπώς αφορολόγητα. Παίζει και το ψείρισμα βέβαια...

30.10.09

Τι να είναι η Αγγλία?

Να είναι ο περίφημος βροχερός καιρός της? σε 5 μέρες, μετά βίας πέτυχα 3 ώρες spitting, κατά τα άλλα λιακάδα και άγιος ο St. George. Εντάξει, δεν έκαιγε το δέρμα, ίσα ίσα έκανε χαριτωμένα τα σύννεφα, και βαριά τα πουλόβερ.





Να είναι η αγγλική ακρίβεια? Παπάρια. Στη χώρα με το παλιότερο σιδηροδρομικό δίκτυο στον κόσμο, και την πιο διαφημισμένη εντόπια punctuality, τα τρένα όχι μόνο σε αφήνουν στα κρύα του λουτρού, ή σε ξυπνάν από το μακάριο σου λήθαργο με μια μαεστρική αλλαγή γραμμής 2 λεπτά πριν την αναχώρηση, αλλά ΦΕΥΓΟΥΝ ΚΑΙ ΝΩΡΙΤΕΡΑ. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την First Great Western για την ευκαιρία που μου προσέφερε να γνωρίσω και το Heathrow - έχοντας διασχίσει καμιά 20αριά άψογα γραφικά αγγλικά κωλοχώρια - και να βοηθήσω την ελληνική οικονομία αγοράζοντας ένα επιπλέον εισητήριο με την Aegean για να φέρω το άθλιο τομάρι μου πίσω στα πάτρια. Ήταν το λιγότερο που μπορούσε να κάνει για την ακύρωση της προγραμματισμένης βόλτας στην Οξφόρδη.



Να είναι το "Good ale, the true and proper drink of Englishmen" που ανέφερα και στο προηγούμενο post? Δόξα τω Ρανγκινούι, δεν είμαι Englishman. Φανταστείτε ένα πάρτυ όπου ξεμένουν 25 διαφορετικά ποτήρια μπύρας μισογεμάτα στο σαλόνι σας καθώς πέφτετε λιπόθυμοι για ύπνο. Την άλλη μέρα, ξυπνάτε, βάζετε τα ποτήρια με τη ζεστή, ξεθυμασμένη μπύρα σε έναν πάγκο, τους κολλάτε φανταχτερές ετικέτες, και τα σερβίρετε περηφανοι για την ποικιλία σας στους επισκέπτες σας. Αυτό είναι το χιλιοτραγουδισμένο αγγλικό ale. Τουλάχιστον έχουν την αξιοπρέπεια να το πουλάνε φτηνά. Η μυρωδιά της υπεραιωνόβιας χυμένης μπύρας στην παχιά μοκέτα της pub απλά κάνει πιο δύσκολο το να βρείτε την τουαλέτα με την πανάρχαια μέθοδο "follow your nose".

Ας είναι καλά ο ευλογημένος Arthur Guinness, και η, ομολογουμένως, φτηνή βότκα.

--- Χωρίς φωτογραφία λόγω αγανάκτησης ---

Να είναι η κουζίνα της? Μπαααααααα! Εντάξει, δεν είναι χάλια, αν έχεις σκοπό να τα ακουμπήσεις, αλλά από το παρακάτω τυπικό αγγλικό τραπέζι, το τασάκι δε θα φαντάζει και τόσο κακή επιλογή μετά από κανένα μήνα.



Να είναι οι παραλίες της? ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ




καλός λουόμενος είναι ο νεκρός λουόμενος


Να είναι ο Shakespeare? Στάνταρ, τα σαιξπηρικά αγγλικά θα σας βοηθήσουν τα μάλα στην καθημερινή συνεννόηση με τους ιθαγενείς.





Να είναι η φύση της? (έλα, τελειώνω, μη φωνάζετε, στρίψτε ένα τσιγάρο για όνομα...)
Εδώ πάω πάσο. Αν εξαιρέσουμε ότι το "Αγγλικός Ορειβατικός Όμιλος" είναι φανταστικό αποκύημα του επιπέδου "Σύλλογος Συνταξιούχων Αστροναυτών Μαγκουφάνας", είναι πολύ όμορφη, ακόμη και μέσα ή δίπλα στις πόλεις. Προφανώς και κυκλοφορούν ξωτικά που κουρεύουν το γκαζόν τα βράδια, αλλιώς δεν εξηγείται αυτή η κατάσταση (τα δικά μας Βριλ μάλλον χέζουν τσιμέντο), και όσο και αν χλεύασα την ταμπέλα που έλεγε ότι ο Τάμεσης είναι πλέον από τους πιο καθαρούς ποταμούς στον κόσμο, προφανώς είναι επιβιώσιμος.









Για εμένα πάντως, η πεμπτουσία της αγγλικής εμπειρίας, πέρα από μισάωρα chats με αργόσχολους μεταμεσήλικες, αποδείχθηκε η Μητροπολιτική Αστυνομία του Λονδίνου. Ευγένεια, μεθοδικότητα, επαγγελματισμός, keen eye (their words, not mine), αυταπάρνηση μπροστά στο βραδυνό κρύο με τα χαριτωμένα κοντά πουκαμισάκια τους...
Εντάξει, στο οργανωτικό ίσως χρειάζονται λίγη βοήθεια, είναι λίγο ντροπή να χάνεσαι μέσα στο πάρκο που περιπολείς, ή να περιμένεις να σου φέρουν έγγραφα με τα πόδια από το τμήμα κάνοντας σινιάλα με το φακό για να σε βρούνε στα σκοτάδια, αλλά αν οι προθέσεις είναι αγνές, περασμένα-ξεχασμένα.
Η σχετική δυστοκία των νεαρών οργάνων στη casual chatting και η αμηχανία τους μπροστά στο ελληνικό φλεγματικό χιούμορ -την φάγατε στην έδρα σας ol' chaps- μπορεί να δικαιολογηθεί κάλλιστα με το νεαρό της ηλικίας και την έλλειψη εμπειρίας στο σώμα, δεν υπάρχει λόγος να το κάνουμε θέμα. Όπως και να έχει, όταν μία σύλληψη τελειώνει με θερμή χειραψία και ένα "Nice meeting you, have a wonderful evening", δε μπορώ παρά να δηλώσω οπαδός του λονδρέζικου μοντέλου αστυνόμευσης.

Γεια σου ρε David! χο χο χο




όχι, δεν είναι αυτός ο David, πάνω στη συγκίνηση του αποχωρισμού ξέχασα να ζητήσω αναμνηστική φωτογραφία

23.10.09

Sixty different religions and only one sauce?

Τέρμα οι φτηνές (χμμμ...) εβδομαδιαίες αποδράσεις των 200 - 400 - 500 χιλιομέτρων. Καιρός να πάρουμε ένα σοβαρό, διευρωπαϊκό πούλο. Έχει αγριέψει και η κατάσταση με τους μπάτσους, συγγνώμη, τα όργανα Προστασίας του Πολίτη, δε βγαίνει άκρη και με τις κουκούλες, θα φορεθούν φέτος? δε θα φορεθούν? θα φορεθεί καπέλο με φτερό? ταγιεράκι με βάτες?

μέχρι να αποφασίσει η νέα κυβέρνηση τη μόδα του φετινού χειμώνα, εγώ λέω να πεταχτώ μια βόλτα Αγγλία για φωτογράφηση. Σύμφωνα με τις στατιστικές, θα προσφέρω στο βρετανικό κράτος περίπου 1500 φωτογραφίες μου. Θα φροντίσω να κρατάω σε εμφανές σημείο το e-mail μου, και ελπίζω να μου στείλουν τις καλύτερες, ώστε φωτογραφικά να ασχοληθώ και εγώ απερίσπαστος με τους πράσινους λόφους, τις μαύρες μπύρες και τις Her Majesty's Ducks, χωρίς να χρειάζεται να τραβάω και τη μουτσουνάρα μου.

Όποιοι θέλετε σουβενίρ και αηδίες, να μου το πείτε να ξέρω. Όχι να τα φέρω κιόλα απαραίτητα, αλλά να ξέρω, για να σας ζητάω και εγώ όταν φεύγετε ταξιδάκια.

Αν δεν κορεστούν οι τάσεις φυγής μου και εκεί, έχω προβληματάκι, γιατί η τελευταία μου ελπίδα χάθηκε λόγω λεβεντιάς.


και, ως συνήθως, λίγη κλεμμένη εξυπνάδα για να μπαίνω σε mood:


Good ale, the true and proper drink of Englishmen. He is not deserving of the name of Englishman who speaketh against ale, that is good ale.
Living in England, provincial England, must be like being married to a stupid, but exquisitely beautiful wife. England has three great things: tea, that comes from India, and Oscar Wilde and me, who are Irishmen.
  • George Bernard Shaw
The English instinctively admire any man who has no talent and is modest about it. England is the only country in the world where the food is more dangerous than sex. Many continentals think life is a game; the English think cricket is a game.

9.10.09

openGAP.gr

Όποιος νύχτα περπατά...
Έπεσα πάνω στην ανοιχτή διακυβέρνηση του Γιωργάκη -δε χτύπησα, μην ανησυχείτε- και έχω να επισημάνω τα εξής:

1) O δικτυακός τόπος και οι εφαρμογές έχουν υλοποιηθεί με Ελεύθερο Λογισμικό / Λογισμικό Ανοικτού Κώδικα


Γιώργο προχώρα, γάμησέ τα όλα. Είναι και ο Λιακό linuxάς, εμείς τα παραθυρικά απολιθώματα θα εκπροσωπούμαστε μόνο από τον "Χαρίζω οικόπεδα, χαρίζω χρέη" σε λίγο. Μεράκλωσα. Το νέο site της Βουλής που κοστολογήθηκε 900 τόσες χιλιάδες ευρώ θα τρέχει σε ιμπεριαλιστικό, εκμεταλλευτικό, σιωνιστικό ASP.NET φαντάζομαι. Του George πόσο να πήγε? Τσάμπα? Μπορεί κιόλα... όλα να τα περιμένεις από το ταχύτερο σπερματοζωάριο του αείμνηστου.

2) Το Γραφείο του Πρωθυπουργού ήξερα ότι είναι στη Μαξίμου, όχι στη Βουλή. Γίνομαι μαλάκας, το ξέρω. Χούϊα είναι αυτά

3) Το παλιό, αναχρονιστικό, συντηρητικό site του πρωθυπουργού έχει πέσει σε πλήρη εγκατάλειψη. Τα πήρε όλα μαζί του ο χοντρός φεύγοντας, μέχρι και την HTML. Τι είναι αυτοί ρε...

4) -το ψαγμένο- κάτω δεξιά στο site του George, ωπ! τι είναι αυτό? CC BY-ND?????
Όταν τα έλεγε η Αλέκα για δικομματική συναίνεση και κάλπικο πολιτικό σκηνικό, κάποιοι δεν καταλάβαιναν... τι άλλο θέλουμε για να πάρουμε τα χαμπάρια μας?

Δεν αντέχω άλλο, θα πάω Πήλιο

2.10.09

Προεκλογικόν

Άντε κουφαλίτσες, περιμένατε λίγο (όχι πολύ πάντως), και ήρθε η ώρα να ξαναπαίξετε το αγαπημένο σας παιχνίδι: ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ!!!!!! χειροκροτάτε ρε

Αυτή η χώρα έχει τόσους δηλωμένους κοψοχέρηδες, που τα εκλογικά κέντρα έπρεπε να μοιάζουν με νοσοκομείο στο Γκρόζνι το 2000, και πέρα και δίπλα από τους δικαστικούς αντιπροσώπους, οι κατά τόπους γιατροί (για ένα χιλιάρικο τη μέρα και αυτοί βεβαίως) θα μοίραζαν προσθετικά μέλη στους επίδοξους ψηφοφόρους. Από την άλλη, μάλλον κάπως έτσι δουλεύει το σύστημα. Ψηφίζεις το μαλάκα, το αρχίδι, αυτόν τον άχρηστο (your words, not mine) που ψήφισες και την προηγούμενη φορά, γιατί έκοψες το χέρι και τώρα τον κωλογλύφεις για να σου βγάλει αναπηρική σύνταξη. Φαίνεται να δουλεύει. For one end of the tongue anyway...

Το σημαντικό είναι ότι από Δευτέρα θα ζούμε σε μια νέα Ελλάδα, που σε ελάχιστα πράγματα θα θυμίζει αυτό που ξέρετε. Γι' αυτό, αν τη Δευτέρα το πρωί που θα βγείτε από το σπίτι σας δείτε το μετρό να σταματαει στην πόρτα σας, τους οδηγούς να οδηγούν στα αριστερά, δίμετρες Σουηδέζες της δημοτικής αστυνομίας να σας πλένουν το αμάξι, άξεστους καουμπόηδες να βατέβουν αγελάδες στο πλατύσκαλο, πετρελαιοπηγές, το καταπράσινο Κιλιμάντζαρο εκεί που ήταν ο Υμηττός, τη ΜΟΜΑ να περνάει γριούλες απέναντι, ή οτιδήποτε άλλο, μην εκπλαγείτε. Είναι η νέα κυβέρνηση που έπιασε δουλειά νωρίς-νωρίς*

*και ο μπούλης να βγαινε (ΟΥΟΥΟΥΑΑΑΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ), πάλι νέα κυβέρνηση είναι. Καμία σχέση με το χθες. Είναι η χείμαρρος φρεσκάδας της νωπής λαϊκής εντολής, σε φρεσκάρει σα να σου τρόμπαραν 14 κυβικά μέτρα αφρού Μασσαλίας στα μετόπισθεν.

Εγώ έχω μεταφέρει από τις προηγούμενες εκλογές τα πολιτικά μου δικαιώματα στην Εύβοια, και σκέφτομαι να πάω να το ρίξω δαγκωτό μακροβούτι καιρού θέλοντος και hangover επιτρέποντος.

Βοήθειά μας, και μην ξεχνάτε,

Democracy is two wolves and a lamb voting on what to have for lunch.

25.9.09

Μεγάλοι Εξερευνητές

*** Σημείωση: Ακολουθεί σεξιστικό, προβοκατόρικο άρθρο. Αν έχετε ιδιαίτερες ευαισθησίες ή παίρνετε τη ζωή σας και τους γύρω σας πολύ στα σοβαρά...

α) ΤΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΧΕΤΕ ΕΔΩ?
β) δείτε έναν κακό γιατρό
γ) ΤΟΝ ΠΟΥΛΟ

Τέλος σημείωσης, ευχαριστώ***

Σημερινή συζήτηση με εξαιρετικά κοντινό συγγενικό μου πρόσωπο που μεγαλουργεί εις την αλλοδαπή μου έφερε στο μυαλό τη βραβευμένη με 4 χάχανα, 2 "α να χαθείς βρε βλάκα", μια ντουζίνα κερασμένα σφηνάκια, 2 επιδεικτικές αποχωρήσεις γυναικών και μία καρπουζόφλουδα Θεωρία μου των Μεγάλων Εξερευνητών.

Το συμβόλαιό μου με το blogger με χρεώνει με την τελεία μεταξύ άλλων, εξού και αυτές οι γελοία μεγάλες προτάσεις ( αυτό, και το πρόβλημα σύνταξης που ΔΕΝ έχω - καμιά φορά κλέβω και τελειώνω και προτάσεις χωρίς καθόλου τελεία, τι πούστης είμαι)

Βρετανική Αυτοκρατορία:
ένα μικρό νησί με παροιμιώδες γκαζόν, ανύπαρκτη (και χειρότερα) κουζίνα, εξαιρετικούς και ακατάληπτους τρόπους και περισσότερες σιδηροδρομικές γραμμές από σπίρτα, που έφτασε να κατακτήσει το ένα τρίτο της οικουμένης (αγαπημένη λέξη)

Ισπανία:
Δεν πρόλαβαν καλά καλά να εκδιωχθούν κακήν-κακώς οι τελευταίοι Άραβες και τα τρισχαριτωμένα χαρέμια τους από την Ιβηρική, και οι Ισπανοί ξεχύθηκαν ξεπερνώντας ωκεανούς, κακοσχεδιασμένους χάρτες γεμάτους dracones, και την ανθρώπινη βλακεία, για να κατακτήσουν μια ολόκληρη ήπειρο στην οποία και δεν άφησαν πλεμόνι και συκώτι άθικτο, και όλα αυτά κυρίως υπό την ελέω Θεού καθοδήγηση της πιο ηλίθιας, κακοφορμισμένης και αιμομικτικής δυναστείας που έχει ελεήσει την Ευρώπη. Όχι, καμαρώστε παλικάρι...


Πορτογαλία:
Οι φτωχοί συγγενείς της Ιβηρικής, μία περίεργη αποτυχία της Ισπανικής ένωσης, μια χώρα που δεν κατάφερε να πάρει καν το Euro στην έδρα της από την Ελλάδα, παρ' όλα αυτά είχαν την ορμή να κατακτήσουν μια περιοχή 100 φορές το μέγεθος της χώρας τους, στου διαόλου τη μάνα pardon my french.


Τι κοινό είχαν όλοι αυτοί οι λαοί που τους ώθησε σε τέτοιες περιπέτειες, με τέτοια αποφασιστικότητα ή, ακόμα ακόμα, λύσσα, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τους τόπους τους?

Μην ξύνετε τις κεφάλες σας και σπαταλάτε φαιά ουσία που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σε μια καλή πασιέντζα ή το facebook, θα σας πω εγώ:










ΧΑΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Ναι λοιπόν, τόσο απλό. Η κατάκτηση του Νέου Κόσμου και σε μεγάλο βαθμό όλη η πρώιμη αποικιοκρατία οφείλονται στο γεγονός ότι οι Αγγλίδες μοιάζουν συγκλονιστικά με τις αγελάδες που βόσκουν στους καταπράσινους λόφους τους, οι Ισπανίδες κάτω από το εναλλακτικό μποέμικο στυλάκι τους, που τόσους αριστερούς έχει ψαρώσει, κρύβουν έναν μικρό Καλιτζάκη, και οι Πορτογαλίδες θα μπορούσαν, χωρίς να προκαλέσουν καμία ιδιαίτερη εντύπωση, να κυκλοφορούν σε ψαροκασέλες. Και οι καψεροί άντρες τρέχανε, κολυμπούσανε και περπάταγαν στα κάρβουνα για να γλυτώσουν ή/και να βρούνε κάποια γυναίκα που δε θα τους έκανε να ντρέπονται όποτε ξεσπάθωνε η μπάμια τους.


Κάποιοι θα πουν ότι η θεωρία μπάζει, γιατί παραβλέπει τους σπουδαιότερους εξερευνητές και κατακτητές ΟΟΟΟΟΛΩΝ των εποχών, τον πλέον γαμάτο λαό, τους απόγονους του Μπάτμαν και της Αφροδίτης, τους εποικιστές της Κολχικής, της Νότιας Αμερικής και της Ντίσνεϋλαντ πριν καν τον κατακλυσμό (του Νώε ή της προηγούμενης βδομάδας από τη νεροποντή, λίγη σημασία έχει).... τους ΕΛΛΗΝΑΡΕΣ.

Όπως και σε όλα τα άλλα, και εδώ είμαστε ιδιαίτεροι. Οι ένδοξοι απόγονοι των Ελ (Σαλβαδόρ, Αλαμέιν, α να σε *@μήσω) δεν έτρεχαν γιατί οι γυναίκες τους είναι άσχημες, μια χαρά και βάλε είναι.

Έτρεχαν, και τρέχουν, να ξεφύγουν γιατί
ΤΟΥΣ ΕΠΡΗΖΑΝ ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ

8.9.09

Μήπως?

Είσαι ξαπλωμένος ανάσκελα στη μέση ενός κήπου, με τα χέρια απλωμένα και χαζεύεις τον ουρανό. Το καλοκουρεμένο γρασίδι απλώνεται ως τον ορίζοντα. Ξαφνικά, χαριτωμένα γκομενάκια εμφανίζονται από παντού, γεμίζουν το οπτικό σου πεδίο, και κατευθύνονται προς εσένα. Είναι όλα τους ολόγυμνα. Φτάνουν μπροστά σου δέκα - δέκα. Σε κοιτάζουν χαμογελόντας αθώα αλλά και ναζιάρικα, σε χαιρετάνε παιχνιδιάρικα...
και φεύγουν κουνώντας τα κωλαράκια τους. Σε λίγες ώρες έχουν
φύγει όλα. Εσύ κάθεσαι ακόμη εκεί, ξαπλωμένος ανάσκελα με τα χέρια απλωμένα. Προβληματίζεσαι λίγο, τελικά ξανακοιτάς τον ουρανό.

Μήπως είναι καιρός να κόψεις το acid?

7.9.09

Από τον Πύργο της Βαβέλ

Δάκρυα κύλησαν στα δυο μεγάλα μάτια που διέγραφαν οι καθαριστήρες στη βροχή που χτυπούσε το πρόσωπο του λεωφορείου.
Τα φωτάκια πάνω από τις θέσεις των επιβατών δεν ανάβουν. Ποτέ κανένα φωτάκι δεν άναψε εδώ. Ποιος μπορεί να θελήσει να διαβάσει, να αποσπάσει την προσοχή του από τον ελεεινό μπάμια που τραγουδάει με στριγκή φωνή κακοεγχειρισμένου ευνούχου "Αδιόρθωτηηηηηηη" στο high - end αρχαίο στερεοφωνικό του τετράτροχου θάλαμου αποχαύνωσης που τσουλάει αφηρημένα προς το νότο, σα σπρωγμένο μόνο από την κατηφόρα της διαδρομής όπως τη βλέπεις σε χάρτη κρεμασμένο στον τοίχο.

Ευτυχώς βρέχει... την προηγούμενη εβδομάδα ένα πανομοιότυπο κατασκεύασμα άρπαξε φωτιά εκτελώντας το ίδιο ακριβώς δρομολόγιο. Ευτυχώς δεν είχε φυτρώσει ακόμη πυκνό πευκοδάσος στα μουχλιασμένα καθίσματα. Θα καιγόταν ακόμη...

Το πόσο άθλια μουσική παίζουν όλα ανεξαιρέτως τα λεωφορεία (μοναδική εξαίρεση στα 14,7 δισεκατομμύρια χρόνια της Κτίσεως ο Μπάμπης ο μπασίστας) θα μπορούσε να είναι ένα πολύ τυπικό κλισέ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ. Είναι η φρικτή δυσεξήγητη πραγματικότητα. Με ένα σαρδόνιο χαιρέκακο χαμόγελο (έχω καταληφθεί από το μίσος που γεννά η μακρά καταναγκαστική ακρόαση δισκογραφικού απόπατου) σκέφτομαι ότι βρήκα την απάντηση. Ο οδηγός είναι σχεδόν -τουλάχιστον- βέβαιος ότι η γκόμενά του με κάποιον άλλο λεβιέ γράφει εξίσου πολλά χιλιόμετρα, όσο ο ίδιος στοιχειώνει την Εθνική, ξενταλκαδιάζωντας υπό τους ήχους ξεκούρδιστου φτηνού ασιατικού συνθεσάιζερ που πλαισιώνει κάποιον κακόγουστο μαλάκα που τραγουδάει τις πνευματικές πορδίτσες κάποιου γελοίου. Μεγάλη πρόταση...
Και με αυτήν τη σκέψη παίρνω την εκδίκησή μου για την ηχητική βλασφημία που διακόπτει τη χθόνια γαλήνη που μου προσέφερε η φωνή του McCoy.

Η σκέψη μου τρέχει. Το λεωφορείο σέρνεται. Αν τα πράγματα ήταν αντίστροφα, όπως είναι το σωστό, εγώ τώρα θα κοιμόμουν και αυτή η ελαφρά δύσοσμη ακύρωση της σύγχρονης αυτοκίνησης θα έφτανε Αθήνα πριν φτάσουμε να προβούμε σε τελετουργική ομαδική αυτοκτονία. Alas...

Στα Τέμπη χάσαμε τη γιαγιά της 25. Είχε μαζί της ένα τάπερ τυροπιτάκια σε μέγεθος τορπιλάκατου, και περίμενε ότι θα τη βγάλουν ως τη Ρόδο. Είχε κλείσει με τη Δημητρούλα βέβαια και ήταν μάλλον υπεραισιόδοξη, αλλά δεν της το είπα για να μην τη στενοχωρήσω. Τελευταία φορά που είχε πάρει τη Δημητρούλα, είχε πάει μια χαρά. Τότε ήταν το '55 βέβαια και η γιαγιά και η Δημητρούλα κρατιόνταν πολύ καλύτερα. Όταν συνειδητοποίησε ότι είχε φτάσει στο τελευταίο τυροπιτάκι πριν πιάσουμε καν Λάρισσα, το σφήνωσε γενναία και βίαια στο λαιμό της. Όταν ο εισπράκτορας κατάφερε επιτέλους να το ξεσφηνώσει, το μόνο που προλάβαινε πια να κάνει, ήταν να το φάει. Το έφαγε.

Ο ευγενής κύριος της 38 μου εκμυστηρεύτηκε ότι οι γιατροί του είχαν δώσει τρεις μήνες ζωής, και αποφάσισε να αφήσει το μάταιο τούτο κόσμο από την πατρίδα του στην Πελοπόννησο.Δεν υπολόγισε ο δύστυχος ότι με το ΚΤΕΛ τρεις μήνες δε θα ήταν αρκετοί. Ξεψύχησε ενώ το στέρεο έπαιζε "...ετοιμάσου για Χαβάη", ψελλίζοντας "εγώ μέχρι τη Στεμνίτσα ήθελα να φτα..."

Τον 29 τον είχα πάρει γραμμή από νωρίς. Ήταν αδύναμος. Από το περιστατικό με το τυροπιτάκι, άρχισε να τραγουδάει Καββαδία και να παρουσιάζει ζαλάδες και τάσεις
εμετού.
Τον αφήσαμε στεγνό απ' τον πυρετό πέρα σε κάποια διόδια να καίγεται να λιώνει...

οι επιζώντες είχαμε πια παραδοθεί σε κάποια ελεήμονα λήθη ώσπου, στη στροφή του δρόμου τα μάτια μας μεγάλωσαν από απόγνωση και βουβό τρόμο. Παραταγμένες στην άκρη του δρόμου απλώνονταν, σαν κάποιος λαβκραφτικός λεβιάθαν, χιλιόμετρα οι νταλίκες που περίμεναν ακινητοποιημένες από την απαγόρευση κυκλοφορίας του Σαββατοκύριακου. Ζαρώσαμε σιωπηλοί σαν κλέφτες στη σπηλιά του δράκου, που προσπαθούμε να βάλουμε χέρι στο χρυσό του με αυτόν να βαριανασαίνει κοιμισμένος από πάνω μας.

"Άπονηηηηηηηηηηηηη"

έκρωξε η γέννα κάποιου παραστρατημένου σπερματοζωάριου στο στερεοφωνικό. Ξύπνησαν. Φώτα άναψαν, σίδερα ξεμούδιασαν, φρένα έλυσαν. Μέσα σε δευτερόλεπτα βρεθήκαμε αποκλεισμένοι μέσα σε χιλιάδες νταλίκες, ναυαγοί σε έναν ωκεανό από σίδερο, λάστιχο και μουσαμά, προχωρώντας με ταχύτητα σκούνας σε νηνεμία.



Πάνε μέρες τώρα. Δε μπαίνουμε καν στον κόπο να δούμε αν οι ασάλευτοι επιβάτες κοιμούνται ή πέθαναν. Μόνο ο εισπράκτορας περνάει κάθε 2-3 ώρες ζητώντας εισητήρια από τους ίδιους ξανά και ξανά, τραβώντας τις άκρες των παντελονιών τους, και φεύγοντας βουτηγμένος στην απόγνωση μετά από λίγα λεπτά άκαρπης προσπάθειας.Κάποιοι περιπλανιόνται στο στενό διάδρομο ψελλίζοντας λόγια ακατάληπτα και θλιβερά, χτυπημένοι από τη μοναξιά, τη βραδύτητα, το σκορβούτο και τα άθλια ελαφρολαϊκά. Χαμένες ψυχές...

Έχουμε μέρες να δούμε στεριά. Μόνο νταλίκες, και κάθε τόσο διόδια. Οι υπάλληλοι δε μας μιλάνε καθώς χτυπιόμαστε μανιασμένοι στα παράθυρα ουρλιάζοντας
"Αθήνα! Πότε? Πόσο ακόμη?"

αποστρέφουν το βλέμμα τους από αυτό το, μετά βίας, κινούμενο σανατόριο, δίνουν την απόδειξη και τα ρέστα, και γυρίζουν στην -ας την πούμε- ζωή τους, προτιμόντας να σβήσουν από τη μνήμη τους το μακάβριο και αλλόκοτο θέαμα.

Κατάφερα και έδωσα σε μία στρομπουλή ξανθιά, βαμμένη, αυτές τις τσαλακωμένες σελίδες τυλιγμένες σε ένα εικοσάευρο. Προσπαθώντας να κρατήσω το βλέμμα μου σταθερό την κοίταξα στα μάτια και είπα "όχι για εμένα, για τους φουκαριάρηδες τους αναγνώστες μου". Πρέπει να συγκινήθηκε... μάλλον δεν είχε λεφτά για το ταξί που θα την πήγαινε σπίτι...